COMMERCIAL PRODUCT DEVELOPMENT OF SEMI-DRIED CATFISH FOR COMMUNITY ENTERPRISE BY THE SOLAR DRYER CABINET “HLANG TAO MODEL”
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research objectives were to development semi-dried catfish with the solar dryer cabinet “HLANG TAO MODEL”, and to examine sensory acceptability tests to select product standards suitable for analyzing chemical, physical, and microbial quality. It is a collaborative work between the university and the community to develop and promote quality of semi-dried catfish products in the community. To develop semi-dried catfish with the solar dryer cabinet, three recipes were tested. They included recipe 3 (fish: water: fish sauce = 100: 50: 40 by weight), recipe 3.1 (fish: water: fish sauce: sugar = 100: 50: 40: 10 by weight), and recipe 3.2 (fish: water: fish sauce: sugar = 100: 50: 35: 15 by weight). The finished products were tested for the acceptance by 120 consumers. The sensory test showed that the most accepted community product by consumers was recipe 3.2. Consumers evaluated semi-dried catfish products for acceptability of appearance, color, aroma, taste and overall liking. A binomial (yes/no) scale was employed to evaluate the overall acceptance and purchase intent. The results revealed that the overall liking score of semi-dried catfish products was over 6.00 (on a 9-point scale) within positive acceptance (86.2%) and purchase intent (95.83%). The chemical compositions of semi-dried catfish products of moisture, ash, protein, lipid, fiber and salt contents were 54.84, 4.84, 27.21, 9.83 and 3.18, respectively. Lactic acid, Trimethylamine (TMA) and Total volatile base (TVB) content were 0.28, 7.87 and 1.34 mg.N/100g sample, respectively. The physical compositions of semi-dried catfish products consisting of L*, a*, b*, water activity (aw) and pH were 42.33, 4.76, 15.64, 0.78 and 6.44 respectively. The results of the microbiological criterion followed a standard. The community product obtained by drying with this solar dryer cabinet “HLANG TAO MODEL” were of high quality and hygienic hygiene.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์สถิติขั้นสูง SPSS for Windows. (พิมพ์ครั้งที่ 9). โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กรมประมง. (2562). การค้าสินค้าประมงของไทย. กองประมงต่างประเทศ. กรมประมง.
ชมภู่ ยิ้มโต. (2558). จุลชีววิทยาทางอาหาร. ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น.
ธีรเดช ใหญ่บก, สุวิทย์ เพชรห้วยลึก, จอมภพ แววศักดิ์, มารีนา มะหนิ และ ภรพนา บัวเพชร์. (2553). การพัฒนากระบวนการอบแห้งปลาด้วยเครื่องอบแห้งพลังงานร่วมแสงอาทิตย์-ไฟฟ้า ภายใต้สภาพภูมิอากาศภาคใต้ของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ, 12(3), 109-118.
ธีรพงศ์ บริรักษ์, พงษ์สวัสดิ์ คชภูมิ, วรลักษณ์ เสถียรรังสฤษฎิ์ และณรงค์ ภู่อยู่. (2564). ตู้อบพลังงานแสงอาทิตย์แบบผสมผสาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 15(1), 180-195.
นิธิยา รัตนาปนนท์. (2554). หลักการวิเคราะห์อาหาร. โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
ปิยะพงษ์ ยงเพชร. (2560). คู่มือการสร้างตู้อบแห้งพลังงานแสงอาทิตย์ “รุ่นหลังเต่า”. ทีมปฏิบัติการต้นกล้าพลังงานทดแทน (ลูกแม่เดียว) วิทยาลัยพลังงานทดแทน มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 1-12.
ปิยะพงษ์ ยงเพชร, ภิญญาพัชญ์ นาคภิบาล, ไตรมาศ พูลผล, เทอดเกียรติ แก้วพวง, ถกลรัตน์ ทักษิมา, ณัฐกิตต์ อยู่ด้วง, พัชรา ยงเพชร และกนกพร ดิษฐกระจันทร์. (2565ก). นวัตกรรมพลังงานทดแทนและการจัดการอย่างยั่งยืนสำหรับเกษตรอินทรีย์. วารสารวิชาการพลังงานทดแทนสู่ชุมชน, 5(2), 25-35.
ปิยะพงษ์ ยงเพชร, ภิญญาพัชญ์ นาคภิบาล, เทอดเกียรติ แก้วพวง, ไตรมาศ พูลผล, ถกลรัตน์ ทักษิมา, พัชรา ยงเพชร, และ กนกพร ดิษฐกระจันทร์. (2565ข). การยกระดับการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชนกลุ่มส่งเสริมเกษตรอินทรีย์อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 14(3), 234-249.
ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดสตูล. (2563). โครงการพัฒนาศักยภาพกระบวนการผลิตและแปรรูปสัตว์น้ำประจำปีงบประมาณ 2563 หลักสูตรการพัฒนาศักยภาพการผลิตและการแปรรูปปลาดุกในจังหวัดสตูล. กองวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด กรมประมง.
สมปอง ธรรมศิริรักษ์. (2550). โครงสร้างและหน้าที่ของโปรตีน. ภาควิชาชีวเคมี คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุทธวัฒน์ เบญจกุล. (2554). เคมีและคุณภาพสัตว์น้ำ (พิมพ์ครั้งที่ 2). โอเดียนสโตร์.
สุมณฑา วัฒนสินธุ์. (2545). จุลชีววิทยาทางอาหาร. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. (2549). มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน (ฉบับที่ 298) เรื่องปลาแดดเดียว. จาก https://tcps.tisi.go.th/pub%5Ctcps298_49.pdf
ฮาติมมี บากา, รอกีเยาะ อาแว, ซุลกิพลี กาซอ และสุนิตย์ โรจนสุวรรณ. (2559). การศึกษาประสิทธิภาพการอบแห้งของปลาช่อนด้วยตู้อบพลังงานแสงอาทิตย์ร่วมไฟฟ้า. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มรย, 1(1), 13-24.
Association of Official Analytical Chemists. (1998). Bacteriological Analytical Manual (BAM). (8th ed.). U.S. Food and Drug Administration.
Association of Official Analytical Chemists. (2000). Official Method of Analysis of AOAC International. (17th ed.). The Association of Official Analytical Chemists.
Egan, H., Kirk, R. S. & Sawyer, R. (1981). Pearson’s Chemical Analysis of Food. (8th ed.). Churchill Livingston.
Galvez, A., Abriouel, H., Lopez, R. L. & Ben Omar, N. (2007). Bacteriocin-based strategies for food biopreservation. International journal of food microbiology, 120(1-2), 51-70. https://doi.org/10.1016/j.ijfoodmicro.2007.06.001
Meilgaard, M. C., Civille, G. V. & Carr, B. T. (2007). Sensmory Evaluation Techniques. (4th ed.). CRC Press.
Taksima, T., Limpawattana, M. & Klaypradit, W. (2015). Astaxanthin encapsulated in beads using ultrasonic atomizer and application in yogurt as evaluated by consumer sensory profile. LWT-Food Science and Technology, 62(1), 431-437. https://doi.org/10.1016/j.lwt.2015.01.011
Walker, J., Boeneke, C. A., Sriwattana, S., Herrera-Corredor, J. A. & Prinyawiwatkul, W. (2010). Consumer acceptance and purchase intent of a novel low-fat sugar-faee sherbet containing soy protein. Journal of Food Quality, 33, 27-41. https://doi.org/10.1111/j.1745-4557.2010.00300.x
