Calculating Depth of Closure for the Gulf of Thailand Coastline
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Many coastal engineering problems require a measure for “the depth of closure" defined as the minimum water depth at which no measurable change in bottom elevation occurs. This depth can be thought of as separating the active cross-shore sediment transport zone from a deeper zone of negligible sediment movement, and is an important parameter in the design of jetties, breakwaters, and ocean outfalls, as well as for sediment budget computations. In this article, a depth of closure (DoC) analysis for the Gulf of Thailand Coastlines is presented. The DoC is calculated by using wave statistics from WAM model hindcast stations along the Gulf of Thailand Coastlines and simple wave-based model. Results show that the coastline at the upper Gulf of Thailand (Hua Hin, Sattahip, Rayong) has a DoC value between 1.95 - 3.83 meters, in the lower Gulf of Thailand (Songkhla, Narathiwat) has a DoC value between 3.87 - 6.70 meters. The depth of closure is not a constant. It will vary depending on wave condition, sediment characteristics, and coastal morphology including the equation model of the DoC calculation used in the calculations. The determination of the DoC over time should be periodically evaluated by using field data and constantly updated wave-based model in order that the calculation of the DoC is accurate, similar to the natural characteristics of the coastal system.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The author has the sole responsibility for the material published in RTNA Journal of Science and Technology, which the editorial board may not agree on that material.
RTNA Journal of Science and Technology owns the copyright of the text, the illustration, or other material published in the journal. No parts or the whole of the material published may be disseminated or used in any form without first obtaining written permission from the academy.
References
Udo K, Ranasinghe R, Takeda Y. An assessment of measured and computed depth of closure around Japan. Sci Rep [Internet]. 2020 Feb 19 [cited 2023 Apr 10];10(1): 2987. Available from: https://www.nature.com/scientificreports. doi: 10.1038/s41598-020-59718-5
Dean RG, Dalrymple RA. Coastal processes with engineering applications. [place unknown]: Cambridge University Press; 2001.
กองทัพเรือ, กรมอุทกศาสตร์. แผนที่เดินเรือ หมายเลข 045 บรรณาธิกร ครั้งที่ 7 ก.ย..2546. กรุงเทพฯ: กรมอุทกศาสตร์; 2526.
Birkemeier WA. Field data on seaward limit of profile change. J Waterw Port Coast Ocean Eng. 1985 May 1;111(3):598-602.
Hallermeier RJ. USES FOR A CALCULATED LIMIT DEPTH TO BEACH EROSION. Int Conf Coastal Eng. [Internet]. 1978 Jan. 29 [cited 2023 Apr 22];1(16):88. Available from: https://icce-ojs-tamu.tdl.org/icce/article/view/3351
Hallermeier RJ. A profile zonation for seasonal sand beaches from wave climate. Coastal Eng. 1981;4:253-77.
Nicholls RJ, Larson M, Capobianco, Birkemeier WA. Application of depth of closure: Improving understanding and prediction. Coastal Eng. 1996:3874-87.
Nicholls RJ, Larson M, Capobianco M, Birkemeier WA. DEPTH OF CLOSURE: IMPROVING UNDERSTANDING AND PREDICTION. Int. Conf. Coastal. Eng. [Internet]. 1998 Jan. 29 [cited 2023 Jun. 22];1(26). Available from: https://icce-ojs-tamu.tdl.org/ice/article /view/5810
กรมอุทกศาสตร์, กองอุตุนิยมวิทยา, ศูนย์ข้อมูลข่าวกรองภูมิสารสนเทศทางอุทกศาสตร์. รายงานการวิเคราะห์คลื่นจากข้อมูลลม (WAM) บริเวณอ่าวไทย. กรุงเทพฯ: กรมอุทกศาสตร์, กองอุตุนิยมวิทยา; 2560.
วันชัย จันทร์ละเอียด. การประเมินการเปลี่ยนแปลงแนวชายฝั่ง ตั้งแต่บ้านตันหยกเปาว์ถึงบ้านบางตาวา จังหวัดปัตตานี โดยแบบจำลอง Genesis. [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2548.
กรมอุทกศาสตร์, กองสมุทรศาสตร์, ศูนย์ข้อมูลข่าวกรองภูมิสารสนเทศทางอุทกศาสตร์. รายงานการสำรวจและติดตามการเปลี่ยนแปลงชายฝั่งบริเวณชายฝั่งทะเลอ่าวไทย ระหว่างปี พ.ศ.2557 - 2565 กรุงเทพฯ: กรมอุทกศาสตร์, กองสมุทรศาสตร์; 2565.
