การประเมินค่าความร้อนจำเพาะเของเชื้อเพลิงเพื่อพัฒนากระบวนการช่วยตัดสินใจชิงเผา ในป่าเต็งรัง กรณีศึกษา: เขตอุทยานแห่งชาติลำน้ำน่าน จังหวัดอุตรดิตถ์ (ประเทศไทย)

บทคัดย่อ

บทความนี้อธิบายถึงกระบวนการศึกษาลักษระเชื้อเพลิงในป่าเต็งรัง บริเวณพื้นที่ป่าเต็งรังในอุทยานแห่งชาติลำน้ำน่าน จังหวัดอุตรดิตถ์ โดยจัดทำเพื่อวิเคราะห์ข้อมูลมาใช้ในนการสร้างกระบวนการช่วยตัดสินใจชิงเผาป่าเต็งรังในพื้นที่ดำเนินโครงการ โดยการเก็บข้อมูลลักษณะเชื้อเพลิง จะทำการศึกษาระบบนิเวศน์ในป่า ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลพืชพรรณ ความหนาแน่นของพืช ความหนาแน่นสัมพัทธ์ ความถี่สัมพัทธ์ และค่าความร้อนจำเพาะของใบพืช เพื่อนำมาวิเคราะห์หาค่าความร้อนจำเพาะของเชื้อเพลิงที่สามารถใช้เป็นตัวแทนข้อมูลในพื้นที่ดำเนินโครงการได้ โดยจัดทำการกำหนดพื้นที่เก็บข้อมูลขนาด 50 เมตร x 50 เมตร เก็บข้อมูลไม้ต้น และ 10 เมตร x 10 เมตร เก็บข้อมูลไม้หนุ่ม จากนั้นนำตัวอย่างใบไม้ที่ร่วงบนผิวดินหาค่าความร้อนจำเพาะ และใช้ค่าความร้อนและค่าความหนาแน่นสัมพัทธ์มาวิเคราะห์หาค่าความร้อนจำเพาะเชื้อเพลิงในพื้นที่ดำเนินโครงการ พบว่าในพื้นที่ป่าเต็งรังมีจำนวนไม้ต้น 141 ต้น และไม้หนุ่ม 176 ต้น ต่อพื้นที่ 0.32 เฮกตาร์ (2 ไร่) และมีพรรไม้ทั้งหมด 12 ชนิดพรรณ ต้นเต็งมีค่าความหนาแน่นสัมพัทธ์มากที่สุดถึง 27.44 รองมาคืออ้อยช้างมีค่าความหนาแน่นสัมพัทธ์ 14.83 และอื่น ๆ เมื่อนำมาวิเคราะห์หาค่าความร้อนจำเพาะของเชื้อเพลิงในพื้นที่จะมีค่าเท่ากับ 19.58 MJ/kg จากนั้นจะสามารถนำข้อมูลค่าความร้อนจำเพาะมาใช้วิเคราะห์ค่าความรุนแรงของไฟจากระเบียบวิธีทางคณิตศาสตร์ เทียบกับการทดสอบในพื้นที่จริงพบว่าค่าความรุนแรงไฟจากการวิเคราะห์ข้อมูลมีความคลาดเคลื่อนมากสุดคือร้อยละ 28 ของค่าจากการทดสอบในพื้นที่จริง