BIOFERTILIZER SOAKING EFFECT ON GERMINATION AND VIGOR OF RICE SEED
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The study of biofertilizer soaking effect on rice seed germination and vigor was tested by three rice seed varieties: Pathum Thani 1, Kor Khor 29 and Suphanburi 1. The experiment was conducted in completely randomized design (CRD), average value comparing by Least Significant Difference (LSD), with four treatments and four replications. Four soaking treatments consisted of 1) non- soaking 2) water soaking 3) fish biofertilizer soaking and 4) vermicompost tea soaking. The findings reveal the Kor Khor 29 variety germination test in biofertilizer soaking had higher germination than non-soaking or at 23.25% germination. The germination of the seeds in fish biofertilizer soaking, and vermicompost tea soaking were at 34.50% and 37.00% respectively. The results on seed vigor show that fish biofertilizer soaking and vermicompost tea soaking had higher shoot length of all seed variations than the non-soaking.
Article Details
References
กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2546). สารเร่งประเภทจุลินทรีย์ พด.1 พด.2 พด.3 สำหรับเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดินและผลผลิตการเกษตร. กรุงเทพฯ.
กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2550). มีอะไรในปุ๋ยอินทรีย์น้ำ. เอกสารเพื่อการถ่ายทอดเทคโนโลยี ชุดความรู้และเทคโนโลยี การพัฒนาที่ดิน, สนท.01008-2550. กรุงเทพฯ: สำนักนิเทศและถ่ายทอดเทคโนโลยีการพัฒนาที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
กรมวิชาการเกษตร. (2547). ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ น้ำหมักชีวภาพ (ตอนที่ 1). เอกสารวิชาการ ลำดับที่ 3/2547. กรุงเทพฯ: ควิกปริ๊นท์ออฟเซ็ท.
บุญมี ศิริ. (2558). การปรับปรุงสภาพและยกระดับคุณภาพเมล็ดพันธุ์. ขอนแก่น: ภาควิชาพืชศาสตร์และทรัพยากรเกษตร คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศรันยา คุ้มปลี และ สุรพงษ์ ดำรงกิตติกุล. (2555). ผลของการใช้นํ้าหมักชีวภาพผลไม้ต่อการงอกของเมล็ดพันธุ์พริก. น. 2339-2346. ใน: การประชุมวิชาการแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 9, 6 – 7 ธันวาคม 2555. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. นครปฐม.
สมเกียรติ สุวรรณคีรี. (2547). ปุ๋ยนํ้าชีวภาพหรือนํ้าสกัดชีวภาพ และการประยุกต์ในกลุ่มจุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพ (อีเอ็ม) (ด้านการเกษตรและสิ่งแวดล้อม). เชียงใหม่: สถานีวิจัยเกษตรเขตชลประทาน, ศูนย์วิจัยเพื่อเพิ่มผลผลิตทางเกษตร. คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมบุญ เตชะภิญญาวัฒน์. (2544). สรีรวิทยาของพืช. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร. (2560). การผลิตข้าวครบวงจรโดยเกษตรกรมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริมการใช้ประโยชน์ สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน).
สำนักควบคุมพืชและวัสดุการเกษตร กรมวิชาการเกษตร. (2563). รายงานสรุปการนำเข้าวัตถุอันตรายทางการเกษตร ปีพ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2563 จาก http://www.doa.go.th/ ard/?page_id=386.
อรอนงค์ โพธิ์แป้น. (2552). คุณลักษณะทางกายภาพ ชีวภาพ และเคมีของผลิตที่เกิดขึ้นตลอดการผลิตทั้งในรูปของแข็งและของเหลวจากการทำปุ๋ยหมักมูลไส้เดือนดิน. โครงงานนักศึกษาวิทยาศาสตรบัณฑิต หลักสูตรเทคโนโลยีการจัดการอุตสาหกรรม คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยสงขลา.
อานัฐ ตันโช. (2550). ไส้เดือนดิน (Earthworms). ปทุมธานี: สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ.
อานัฐ ตันโช. (2556). เกษตรธรรมชาติประยุกต์: หลักการ แนวคิด เทคนิคปฏิบัติในประเทศไทย. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์ทรโอแอดเวอร์ไทซิ่ง แอนด์ มีเดีย.
Bewley, J. D., & Black, M. (1982). Physiology and Biochemistry of Seed in Relation to Germination. Vol II. Seed Viability, Dormancy and Environment Control. New York: Springer Verlay.
International Seed Testing Association (ISTA). (1995) . Handbook of Vigour Test Method. 3rd Edition 1995, Zurich, Switzerland: International Seed Testing Association.
International Seed Testing Association (ISTA). (2011). International Rules for Seed Testing. Bassersdorf, Switzerland: International Seed Testing Association.