การศึกษาแบบจำลองการกระจายการเดินทางของประชากรที่เดินทางไปทำงาน กรณีศึกษาอำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมและรูปแบบการเดินทางของประชากรวัยทำงานในอำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี การกระจายตัวของจุดปลายทางในการเดินทางไปทำงาน และอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะทางเศรษฐกิจสังคม กับรูปแบบการเดินทางของประชากรวัยทำงานที่อาศัยอยู่ในพื้นที่อำเภอบางละมุง ในการศึกษาครั้งนี้ ใช้ข้อมูลทุติยภูมิจากโครงการวางและจัดทำผังเมืองรวมเมืองพัทยา อำเภอบางละมุง ที่ทำการสำรวจในปี พ.ศ. 2562 โดยกรมโยธาธิการและผังเมือง กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้คือ กลุ่มประชากรในวัยแรงงาน (อายุ 15-59 ปี) จำนวน 648 คน ซึ่งในการศึกษาครั้งนี้ใช้การวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์แบบจำลองการกระจายการเดินทาง (Trip Distribution Model) ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเดินทางระหว่างบ้านและที่ทำงานที่อยู่ในพื้นที่ย่อยเดียวกันและคนละพื้นที่ย่อย ได้แก่ ประเภทยานพาหนะ ระยะเวลาในการเดินทาง และช่วงเวลาที่เริ่มเดินทาง นอกจากนี้ ยังพบว่า เพศ กลุ่มอาชีพ รายได้บุคคล และประเภทยานพาหนะ มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาในการเดินทางระหว่างบ้านและที่ทำงาน เมื่อทำการวิเคราะห์แบบจำลองการการกระจายการเดินทางพบว่า ระยะทางระหว่างพื้นที่ย่อย คือ ปัจจัยต้านการเดินทางที่ใช้ในแบบจำลอง