ผลของปุ๋ยหมักจากวัสดุเหลือใช้ของหวายกินหน่อต่อการเจริญเติบโต และผลผลิตของคะน้าและข้าวโพดหวาน

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสมบัติบางประการของปุ๋ยหมักจากวัสดุเหลือใช้ของหวายกินหน่อและเพื่อศึกษาผลของปุ๋ยหมักจากวัสดุเหลือใช้ของหวายกินหน่อ ต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของคะน้าและข้าวโพดหวาน โดยทำการศึกษาผลของปุ๋ยหมักจากวัสดุเหลือใช้ของหวายกินหน่อต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของคะน้าและข้าวโพดหวาน ทำการทดลอง ณ ศูนย์วิจัยและพัฒนาท้องถิ่นบ้านตาด มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี แบ่งงานทดลองออกเป็น 2 งานทดลอง งานทดลองที่ 1 ใช้คะน้าเป็นพืชทดลอง งานทดลองที่ 2 ใช้ข้าวโพดหวานเป็นพืชทดลอง วางแผนการทดลองแบบ Completely Randomized Design มี 3 ตำรับการทดลอง คือ ตำรับการทดลองที่ 1 ใส่ปุ๋ยเคมี ตำรับการทดลองที่ 2 ใส่ปุ๋ยเคมีลดลง 25 เปอร์เซ็นต์ และใส่ปุ๋ยหมักอัตรา 1,000 กิโลกรัม/ไร่ ตำรับการทดลองที่ 3 ใส่ปุ๋ยเคมีลดลง 50 เปอร์เซ็นต์ และใส่ปุ๋ยหมักอัตรา 1,500 กิโลกรัม/ไร่ ทั้ง 2 งานทดลองทำ 4 ซ้ำ ปลูกในกระถางและปลูกอยู่ในโรงเรือนปลูกพืชแบบกางมุ้ง หลังจากการวิเคราะห์คุณสมบัติทางเคมีของปุ๋ยหมักจากวัสดุเหลือใช้ของหวายกินหน่อ คือมีค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) เท่ากับ 7.5 ค่าการนำไฟฟ้า เท่ากับ 5.56 เดซิซีเมนต่อเมตร มีอินทรียวัตถุ เท่ากับ 42 เปอร์เซ็นต์ ปริมาณอินทรีย์คาร์บอน เท่ากับ 24.60 เปอร์เซ็นต์ อัตราส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจน (C/N ration) เท่ากับ 36.55 ปริมาณไนโตรเจนทั้งหมด เท่ากับ 0.67 เปอร์เซ็นต์ ปริมาณฟอสฟอรัสทั้งหมด และโพแทสเซียมทั้งหมด เท่ากับ 0.85 และ 1.86 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ ผลของปุ๋ยหมักจากวัสดุเหลือใช้ของหวายกินหน่อต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของคะน้า พบว่า การใช้ปุ๋ยหมักจากวัสดุเหลือใช้ของหวายกินหน่อร่วมกับปุ๋ยเคมีทำให้ความสูงและผลผลิตของคะน้าสูงกว่าการใช้ปุ๋ยเคมีอย่างเดียวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่การใส่ปุ๋ยเคมีลดลง 25 เปอร์เซ็นต์ แล้วเติมปุ๋ยหมัก 1,000 กิโลกรัม/ไร่ และการใส่ปุ๋ยเคมีลดลง 50 เปอร์เซ็นต์ แล้วเติมปุ๋ยหมัก 1,500 กิโลกรัม/ไร่ ให้ผลไม่แตกต่างกัน สำหรับงานทดลองในข้าวโพด พบว่า ทุกตำรับการทดลองไม่ได้ทำให้ความสูงของข้าวโพดแตกต่างกันในช่วงแรก ๆ แต่เมื่อข้าวโพดอายุ 60 และ 75 วันหลังปลูก การใส่ปุ๋ยเคมีในอัตราลดลง 50 เปอร์เซ็นต์ ร่วมกับการใส่ปุ๋ยหมัก 1,500 กิโลกรัม/ไร่ ทำให้ความสูงของต้นข้าวโพดสูงที่สุด ในขณะที่ทุกตำรับการทดลองไม่มีผลต่อการแสดงออกของลักษณะ ความยาวฝัก ความกว้างฝัก น้ำหนักฝัก จำนวนแถวต่อฝัก และความหวาน แต่ตำรับการใส่ปุ๋ยเคมีลดลง 25 เปอร์เซ็นต์ ร่วมกับใส่ปุ๋ยหมักอัตรา 1,000 กิโลกรัม/ไร่ และตำรับการใส่ปุ๋ยเคมีในอัตราลดลง 50 เปอร์เซ็นต์ ร่วมกับใส่ปุ๋ยหมักในอัตรา 1,500 กิโลกรัม/ไร่ ทำให้จำนวนเมล็ดต่อฝักและน้ำหนักเมล็ดต่อฝัก สูงกว่าการใส่ปุ๋ยเคมีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยที่ตำรับที่ 2 และ 3 ให้ผลไม่แตกต่างกัน