การได้รับพลังงานและสารอาหารให้พลังงานของนักกีฬามวยไทยอาชีพ ในช่วงการควบคุมน้ำหนัก
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการได้รับพลังงานและสารอาหารที่ให้พลังงานในช่วงของการฝึกซ้อมกับช่วงของการลดน้ำหนักของนักกีฬามวยไทยอาชีพ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬามวยไทยอาชีพชาย อายุ 20 – 22 ปี ค่ายมวย ศ.ศิริลักษณ์อำเภอเมืองอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี จำนวน 15 คน เก็บรวบรวมข้อมูล 3 วัน ระหว่าง
เดือนมกราคม – พฤษภาคม 2561 โดยใช้แบบบันทึกการบริโภคอาหาร 24 ชั่วโมง แล้วนำมาประเมินผลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป IMMUCAL-Nutrients V 3.1 และวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบการหาค่าที (t-test) ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ผลการวิจัยพบว่าพลังงานและสารอาหารที่นักกีฬามวยไทยอาชีพบริโภค ช่วงฝึกซ้อม มีค่าพลังงาน 3,620 + 392 kcal/day คาร์โบไฮเดรต 542 + 60 g/day ไขมัน 101 + 11 g/day และโปรตีน 137 + 16 g/day และในช่วงลดน้ำหนัก มีค่าพลังงาน 2,516 + 617 Kcal/day คาร์โบไฮเดรต 233 + 79 g/day ไขมัน 85 + 31 g/day และโปรตีน 149 + 29 g/day เมื่อเปรียบเทียบพลังงานที่ได้รับและสารอาหารที่ให้พลังงานในช่วงการฝึกซ้อม และช่วงลดน้ำหนัก พบว่า นักกีฬามวยไทยอาชีพมีวิธีการควบคุมอาหาร โดยเน้นลดการบริโภคอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรต จึงส่งผลทำให้พลังงานที่บริโภคในแต่ละวันลดลง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แสดงให้เห็นว่า นักกีฬามวยไทยอาชีพ ใช้วิธีการลดน้ำหนักด้วยการควบคุมอาหาร โดยเน้นลดการบริโภคอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรต ซึ่งอาจส่งผลต่อสมรรถภาพและประสิทธิภาพของการแข่งขัน
Article Details
References
Bass, D. H. (1995). Your personal fitness trainer. California: Ziff-Davis.
Han, D.H., Hansen, P.A., Host, H.H., & Holloszy, J.O. (1997). Insulin resistance of muscle glucose transport in rats fed a high fat diet a reevaluation. Diabetes; 46:1761-7.
Iowa, S., Mori, K., & Sato, Y. (1996). Effects of meal frequency on body composition during weight control in boxer. SC. and J. Med. Sci. Sport, 6(5), 265 - 272.
Jompol, V. (2013). The research of consumer behavior and conducting of boxer before flighing: A case study in HuayKwang District, Bangkok. Master of Home Economics.
Kitboonchoo, K. (2014). Increase athletic performance with nutrition. Bangkok: O.S. Printing House.
Klaewkla, C. (2009). Nutrition of athletic and exercise. Bangkok: Printing of Chulalongkorn University.
Klaewkla, J. & Sangperm, P. (2007). Food consumption for body weight reduction prior to the competition among Thai Boxers. Int. J. Hyg. Environ. Health, 30(3), 88 – 97.
Liu, S., Baracos V. E., Quinney, H. A., & Clandinin, M. T. (1996). Dietary fat modifies exercise–dependent glucose transport in skeletal muscle. J. Appl. Physiol., 80, 1219-1224.
McMurry, R. G., Proctor, C. R., & Wilson, W. L. (1991). Effect of caloric deficit and dietary manipulation on aerobic and anaerobic exercise. Int. J. Sports Med, 12(2), 167-172.
Mettler, S. (2009). Protein for weight loss. Sport Nutrition Conference; Munich: 27-30.
Power, S. K., & Howley, E. T. (2004). Exercise Physiology: Theory and application to fitness and performance. 5th ed. New York: McGraw-Hill.
Roemmich, J. N., & Sinning, W. E. (1997). Weight loss and wrestling training: effects on nutrition growth, maturation, body composition, and strength.
J. Appl. Physiol, 82(6), 1751 – 1759
Rosholt, M. N., King, P. A., & Horton, E. S. (1994). High fat diet reduces glucose transporter responses to both insulin and exercise. AM. J. Physiol., 266, R95-R101.
Sapwarobol, S, Adisakwattana, S, Ngamukot, S, Sirikhanpong, S, and Maccinen, K. (2011). Nutrition for enhancing performance ability. Journal of Sports Science and Health. 12(1), 7 – 14.
Sport Science Bureau, (2005). Sports nutrition, theory to practice. Bangkok: Printing and shipping organization ware teaching aids.
Sriramatr, S. (2017). Principles of sports training for athletic trainers. Bangkok: Printing of Chulalongkorn University.
The Institute of Nutrition. (2016). User Guide INMUCAL – Nutrients V.3 Manual of INMUCAL. Nutrients V.3 Program. Edit 3.
Vaspan, C., & Charongsuk, R. (2008). Food for Health. Nakhon phatom: Silpakorn University.