การพัฒนาทักษะการซ่อมและการรักษาความปลอดภัยคอมพิวเตอร์เบื้องต้น กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น กรณีศึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม
คำสำคัญ:
การพัฒนาทักษะ, การซ่อมคอมพิวเตอร์, การรักษาความปลอดภัยคอมพิวเตอร์, นักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นบทคัดย่อ
การศึกษาเรื่อง การพัฒนาทักษะการซ่อมและการรักษาความปลอดภัยคอมพิวเตอร์ เบื้องต้นกับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น : กรณีศึกษานักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2 อำเภอบางคนที จ.สมุทรสงคราม มีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหาสภาพปัญหาในการซ่อมและรักษาความปลอดภัย คอมพิวเตอร์ เพื่อวัดและประเมินผลด้านทักษะการซ่อมและการรักษาความปลอดภัยคอมพิวเตอร์ และเพื่อศึกษาข้อเสนอแนะต่างๆเพื่อนำมาปรับปรุงพัฒนาต่อไป
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้ง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสาคร จำนวน 3 โรงเรียน โดยแบ่งเป็นนักเรียนชาย จำนวน 21 คน นักเรียนหญิง จำ นวน 12 คน รวมทั้งสิ้น 33 คน ใช้แบบสอบถามในการเก็บและรวบรวมข้อมูล นำ ข้อมูลมาประมวลผล วิเคราะห์โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป ด้วยสถิติความถี่ ค่าร้อยละ (%) ค่าเฉลี่ย () ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ค่า t-test และหาค่า F-test
ผลการศึกษาพบว่า
1. สถานภาพของผู้นักเรียน นักเรียนส่วนใหญ่เป็นเพศชาย จำนวน 21 คน คิดเป็นร้อยละ 63.60 เพศหญิง มีอายุระหว่าง 13-15 ปี จำนวน 12 คน คิดเป็นร้อยละ 36.40 รวมทั้งสิ้น 33 คน คิดเป็น 100.00
2. ระดับความรู้ความสามารถอยู่ในระดับปานกลาง คือ = 3.15, S.D. = 0.51 เมื่อพิจารณาในแต่ละข้อ โดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย มีรายละเอียดดังนี้ ข้อ 8 คอมพิวเตอร์มีบทบาทกับการศึกษาอยู่ในระดับมาก (
= 4.09 ,S.D. = 0.84) รองลงมาข้อ 9 สภาพแวดล้อมที่อาจเป็นอันตรายกับคอมพิวเตอร์ คือ อยู่ในระดับปานกลาง (
= 3.61 ,S.D. = 0.93) และที่มีค่าน้อยที่สุด คือ ข้อ 17. ปัญหาจากระบบปฏิบัติการ (
= 2.52 ,S.D. = 0.80) ตามลำดับ
3. ผลการทดสอบสมมติฐานการวิจัยโดยรวมไม่แตกต่างกันเมื่อแยกทดสอบตามเพศพบว่าทั้ง เพศหญิงและเพศชาย มีระดับความรู้ความสามารถในการซ่อมและรักษาความปลอดภัยคอมพิวเตอร์เบื้องต้น โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ความรู้ความสามารถในการซ่อมและรักษาความปลอดภัย คอมพิวเตอร์เบื้องต้น อายุต่างกัน อยู่ในระดับปานกลาง และเมื่อจำแนกตามช่วงอายุ ทั้งหมดมีอายุใน ช่วง 13-15 ปี ทั้งหมดระดับความรู้ ความสามารถในการซ่อมและรักษาความปลอดภัยคอมพิวเตอร์เบื้องต้นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยรวมจำแนกตามระดับการศึกษาอยู่ในระดับปานกลาง และเมื่อจำแนกตามระดับการศึกษา พบว่าทั้งหมดศึกษาอยู่ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ทั้งหมด
เอกสารอ้างอิง
จุมพล เยรบุตร. (2546). ระบบตรวจจับการบุกรุกเครือข่ายคอมพิวเตอร์. สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ, บัณฑิตวิทยาลัย,สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ชุลี สงวนกิจ. (2550). การพัฒนาทักษะของผู้ปฏิบัติการในสถานสงเคราะห์เด็ก. กรุงเทพฯ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ณรงค์วิทย์ แสงทอง. (2546). เทคนิคการจัด ทำ Job Description บนพื้นฐาน ของ Competency และ KPI. กรุงเทพฯ : เอช อาร์ เซ็นเตอร์
ดนัย เทียนพุฒ. (2546). ดัชนีวัดผลสำเร็จธุรกิจ (KPIs) และการประเมินองค์กรแบบสมดุล (BSC : Balanced Scorecard). กรุงเทพฯ : ดี เอ็น ที คอนซัลแตนท์
นิลาวรรณ วงศ์ศิลปมรกต. (2546). การค้นคว้าแบบอิสระ เรื่องการพัฒนาระบบสารสนเทศงานซ่อมบำรุง อุปกรณ์คอมพิวเตอร์แบบออนไลน์ โรงเรียนศรีธนาพณิชยการเทคโนโลยี เชียงใหม่. สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการจัดการ, บัณฑิตวิทยาลัย (โครงการพิเศษ), มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปริญญา สัมพันธ์สวาทมรกต. (2551). การค้นคว้าแบบอิสระ เรื่องการพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการงานซ่อมบำรุงรักษาคอมพิวเตอร์และระบบเครือข่ายหน่วยเทคโนโลยีการศึกษาและสารสนเทศ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการจัดการ, บัณฑิตวิทยาลัย (โครงการพิเศษ), มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน , พจนานุกรมแปลภาษาไทย-อังกฤษ (NECTEC’s Textron Dictionary) http://guru.sanook.com/search/knowledge_search.php?select=1&q=%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B0&ie=utf
มยูร ใยบัวเทศ. (2553). ระบบตรวจจับอีเมล์ขยะโดยใช้เทคนิคการกรองแบบบูรณาการ. สาขาวิศวกรรมเครือข่าย, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
โรฮานี ยิ่งสมาน. (2550). ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการซ่อมเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ขัดข้อง.วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศ,มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
วุฒิชัย บุญทวีศักดิ์. (2547). การค้นคว้าอิสระเรื่องการพัฒนาระบบอินทราเน็ตงานซ่อมบำรุงอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ ของคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการจัดการ, บัณฑิตวิทยาลัย (โครงการพิเศษ), มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วัฒนา พัฒนพงศ์. (2546). BSC และ KPI เพื่อการเติบโตขององค์กรอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ : แปซิฟิค.
สาวสุภาภักดิ์ แก้วศรีมล. (2551). การศึกษาเปรียบเทียบทักษะการพิมพ์สัมผัสของ นักเรียน 3 สาขาวิชาการบัญชีกับนักเรียน สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2551 โรงเรียนเทคโนโลยีหมู่บ้านครูบริหารธุรกิจ
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2548). แนวทาง การพัฒนาศักยภาพมนุษย์ด้วย COM PETENCY BASED LEARNING. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : ศิริวัฒนา อินเตอร์พริ้นท์.
สุทัศน์ นำ พูลสุขสันต์. (2546). ความสำคัญ และประโยชน์ของสมรรถนะ. From http://www.dms.moph.go.th./hrm/competency12.Html.
สุรางค์รัตน์ วศินารมณ์. (2542). ทักษะการปฏิบัติงานสังคมสงเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Bloom B S. (1956). Taxonomy of Educational Objectives, the classi fication of educational goals – Handbook I: Cognitive Domain. New York : McKay.
Bruner Lerome S. 1969. The Pro cess of Education. Massachusetts Haward University Process Cambridge.
Cornbrash, J.L. (1977) Edu cation Psychology. New York : Harcourt Brace Jovanovich, Inc.
Garrison, K.C. ,& MA goon, R.(1972). Educational psychology. Ohio : Charles E. Morrill Publish ing century -crofts.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
