การเพิ่มประสิทธิภาพคุณภาพยางก้อนถ้วยด้วยช้อนคนยางและกรดฟอร์มิก 7%

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปอร์เซ็นต์เนื้อยางแห้งของยางก้อนถ้วยและเพื่อวิเคราะห์คุณสมบัติต่างๆ ของยางก้อนถ้วยที่ใช้ช้อนคนน้ำยางกับกรดฟอร์มิก 7% ในการศึกษาเปอร์เซ็นต์เนื้อยางแห้งนั้น เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยเป็นเกษตรกรชาวสวนยางจำนวน 30 ราย จากนั้น สุ่มเก็บตัวอย่างยางก้อนถ้วยตามสะดวกจากเกษตรกรกลุ่มตัวอย่างรายละ 10 กิโลกรัม จำนวน 3 ซ้ำ รวมตัวอย่างยางก้อนถ้วยรายละ 30 กิโลกรัม นำยางไปรีดด้วยเครื่องเครพ ผึ่งไว้ในที่ร่มและเข้าเตาอบจนแห้ง ชั่งน้ำหนัก และคำนวณเปอร์เซ็นต์เนื้อยางแห้ง สำหรับการวิเคราะห์คุณสมบัติยางก้อนถ้วยนั้น เก็บตัวอย่างยางก้อนถ้วยจากกลุ่มเกษตรกรชาวสวนยางจาก 6 สถาบันที่ผ่านการฝึกอบรมการทำยางก้อนถ้วยด้วยการใช้ช้อนคนน้ำยางร่วมกับกรดฟอร์มิก 7% จากนั้น สุ่มเก็บตัวอย่างจากเกษตรกรรายละ 3 กิโลกรัม นำตัวอย่างยางก้อนถ้วยทั้งหมดคละรวมกันและเก็บตัวอย่างตามสะดวกให้ได้ 10 กิโลกรัมต่อสถาบัน โดยวิเคราะห์คุณสมบัติยางก้อนถ้วย 7 ด้าน ในห้องปฏิบัติการ ได้แก่ ปริมาณสิ่งสกปรก ปริมาณสิ่งระเหย ปริมาณเถ้า ปริมาณไนโตรเจน ความอ่อนตัวเริ่มแรกของยาง ดัชนีความอ่อนตัวของยาง และความหนืด นำผลการวิเคราะห์ที่ได้ไปเปรียบเทียบคุณสมบัติของเนื้อยางกับค่ามาตรฐานคุณสมบัติของยางแท่งเอสทีอาร์ 10 และเอสทีอาร์ 20 ผลการศึกษา พบว่า ยางก้อนถ้วยมีค่าเฉลี่ยเปอร์เซ็นต์เนื้อยางแห้ง 8.39% (S.D. = 0.25) มีค่าเฉลี่ยรายบุคคลต่ำสุด 8.03% และค่าเฉลี่ยรายบุคคลสูงสุด 8.87% สำหรับผลการวิเคราะห์คุณสมบัติต่างๆ ของยางก้อนถ้วย พบว่า ผลทดสอบของทั้ง 6 สถาบันผ่านเกณฑ์มาตรฐานยางแท่งเอสทีอาร์ 20 ทุกรายการ และมีคุณสมบัติ 2 ประการที่จะต้องพัฒนาเพื่อให้ผ่านเกณฑ์มาตรฐานยางแท่งเอสทีอาร์ 10 คือ ค่าปริมาณสิ่งสกปรกและดัชนีความอ่อนตัวของยาง ผลจากการศึกษาสะท้อนให้เห็นว่า ถ้าเกษตรกรนำเทคนิคการใช้ช้อนคนน้ำยางร่วมกับการใช้กรดฟอร์มิก 7% อย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่องซึ่งเป็นแนวทางหนึ่งที่สำคัญของหลักปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีและเหมาะสม จะทำให้ผลผลิตยางก้อนถ้วยมีคุณภาพดีขึ้น และส่งผลต่อความมั่นคงของราคาและเกิดความยั่งยืนในการประกอบอาชีพต่อไป