แบบจำลองการประเมินความเสี่ยงอาคารหลังเหตุการณ์แผ่นดินไหว ตามวิธีการตรวจประเมินอย่างรวดเร็ว
คำสำคัญ:
การตรวจประเมินอย่างรวดเร็ว, แผ่นดินไหว, การประเมินความเสี่ยง, ความน่าจะเป็นของการพังทลาย, อาคารคอนกรีตเสริมเหล็กบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้นำเสนอแบบจำลองการประเมินความเสี่ยงของอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กหลังเหตุการณ์แผ่นดินไหว โดยประยุกต์ใช้แนวทางการตรวจประเมินอย่างรวดเร็ว ( Rapid Visual Screening: RVS) ที่พัฒนาโดย FEMA และปรับให้เหมาะสมกับบริบทของประเทศไทย โดยเฉพาะในเขตเมืองที่มีชั้นดินอ่อน เช่น กรุงเทพมหานคร วิธีการประเมินประกอบด้วยการกำหนดคะแนนพื้นฐานตามประเภทโครงสร้าง และปรับคะแนนตามปัจจัยเสี่ยงต่าง ๆ เช่น ความสูงของอาคาร ความไม่สมมาตรทางโครงสร้าง ลักษณะดิน และสภาพการเสื่อมสภาพของโครงสร้าง จากนั้นคำนวณคะแนนรวม (Final RVS Score) และใช้สมการโลจิสติกในการแปลงคะแนนเป็นความน่าจะเป็นของการพังทลาย การศึกษาภาคสนามดำเนินการกับอาคารตัวอย่างจำนวน 5 หลัง พบว่าความสูงของอาคารมี ความสัมพันธ์เชิงลบในระดับปานกลางกับค่า RVS (ρ = -0.625) และมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับปานกลางกับค่าความน่าจะเป็นของการพังทลาย (ρ = +0.675) โดยอาคาร B5 มีความเสี่ยงสูงที่สุด (ความน่าจะเป็นพังทลาย 73.11%) แบบจำลองที่พัฒนาขึ้นสามารถใช้เป็นเครื่องมือคัดกรองเบื้องต้นได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ต้องอาศัยแบบก่อสร้างหรือการวิเคราะห์เชิงลึก เหมาะสำหรับการจัดลำดับความสำคัญในการบริหารจัดการอาคารหลังแผ่นดินไหว และช่วยลดการรื้อถอนอาคารโดยไม่จำเป็น ซึ่งส่งเสริมแนวทางการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
P. Chaimahawan and A. Pimanmas, “Assessment of seismic deficiency of existing reinforced concrete buildings in Bangkok,” Engineering Journal (Thailand), vol. 18, no. 3, pp. 20–24, 2007.
Department of Public Works and Town & Country Planning, “Standard for seismic-resistant design of buildings (DPT 1301-50),” Ministry of Interior, Thailand, 2007.
ACI Committee 562, “Code requirements for assessment, repair, and rehabilitation of existing concrete structures and commentary,” American Concrete Institute, 2016.
Applied Technology Council, “Seismic evaluation and retrofit of concrete buildings (ATC-40),” Redwood City, CA, USA: Applied Technology Council, 1996.
FEMA, “Rapid visual screening of buildings for potential seismic hazards: A Handbook (FEMA P-154),” 3rd ed. Washington, DC, USA: Federal Emergency Management Agency, 2015.
T. Rahayu, Z. Nasution, Roesyanto, et al., “Regional zonation based on seismic vulnerability using local site effect analysis and potential damage to the City of Medan (North Sumatra, Indonesia) due to earthquake,” Geoenvironmental Disasters, vol. 9, p. 26, 2022, doi: 10.1186/s40677-022-00227-0.
M. Mishra, R. Puneeth, and G. V. Ramana, “Seismic vulnerability assessment of old churches in the Twin Cities of Bhubaneswar and Cuttack using the macroelements approach,” Frontiers in Built Environment, vol. 8, Art. no. 1018922, 2022, doi: 10.3389/fbuil.2022.1018922.
N. Bektaş and O. Kegyes-Brassai, “Conventional RVS methods for seismic risk assessment for estimating the current situation of existing buildings: A state-of-the-art review,” Sustainability, vol. 14, no. 5, pp. 2583, 2022. doi: 10.3390/su14052583.
M. M. Kassem et al., “Assessment of seismic building vulnerability using rapid visual screening method through web-based application for Malaysia,” Buildings, vol. 11, pp. 485, 2021, doi: 10.3390/buildings11100485.
M. Kulariya, Y. Aggarwal, H. Kashyap, and S. K. Saha, “Rapid visual screening methodology for multi-hazard vulnerability assessment of reinforced concrete buildings in hilly region,” Bulletin of Earthquake Engineering, 2024, doi: 10.1007/s10518-024-02056-y.
V. Cardinali, E. Di Rienzo, M. Tanganelli, and M. De Stefano, “Compoundbased approach for large scale seismic vulnerability assessment: Application to the Garfagnana area in Tuscany,” Bulletin of Earthquake Engineering, vol. 23, pp. 1969–1997, 2025, doi: 10.1007/s10518-025-02113-0.
F. Pomponi and A. Moncaster, “Embodied carbon mitigation and reduction in the built environment – What does the evidence say?,” Journal of Environmental Management, vol. 181, pp. 687–700, Aug. 2016, doi: 10.1016/j.jenvman.2016.08.036.
A. Rauf, “Reducing life cycle embodied energy of residential buildings: Importance of building and material service life,” Buildings, vol. 12, no. 11, pp. 1821, Oct. 2022, doi: 10.3390/buildings12111821.
M. A. Samuel, E. Xiong, M. Haris, B. C. Lekeufack, Y. Xie, and Y. Han, “Assessing seismic vulnerability methods for RC-frame buildings preand post-earthquake,” Sustainability, vol. 16, no. 23, pp. 10392, 2024, doi: 10.3390/su162310392.
H. Derakhshan, “Rapid visual screening and seismic vulnerability assessment of Queensland’s vintage unreinforced masonry buildings,” in Proc. Australian Earthquake Engineering Society Conference, 2023. [Online]. Available: https://aees.org.au/wpcontent/uploads/2023/11/32.-Hossein-Derakhshan.pdf
A. A. Raoufy, A. Kheyroddin, and H. Naderpour, “Comparative study of rapid visual screening methods in determining the seismic vulnerability of existing reinforced concrete hospital buildings,” Iranian Journal of Science and Technology - Transactions of Civil Engineering, vol. 48, pp. 2263–2277, 2024, doi: 10.1007/s40996-023-01288-3.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
