การวิเคราะห์ความตรงเชิงโครงสร้างของตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของนักศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นำเชิงจริยธรรม และเพื่อวิเคราะห์ความตรงเชิงโครงสร้างของตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของนักศึกษาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยคือนักศึกษาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบังจำนวน 312 คน ที่ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นประกอบด้วยข้อคำถาม 32 ข้อ เพื่อวัดภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมแบ่งเป็นตัวแปรย่อย 4 ตัวแปรคือความยุติธรรม ความไว้วางใจ ความรับผิดชอบ และการติดต่อสื่อสาร หาคุณภาพเครื่องมือมีค่าความตรงเชิงเนื้อหาอยู่ระหว่าง .60-1.00 อำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง .50-.82 .52-.89 .42-.86 และ .43-.81 ตามลำดับ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .89 .92 .88 .89 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (confirmatory factor analysis: CFA) ผลการศึกษาพบว่าตัวแปรทุกตัวมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด ค่าสัมประสิทธิ์การกระจายอยู่ในระดับที่เหมาะสมไม่เกิน 20 และผลการวิเคราะห์ความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์เรียงตามตัวแปรดังนี้ โมเดลตัวแปรความยุติธรรมมีค่า X2=18.72; df=14; p-value=0.18; Relative X2=1.3371; RMSEA=0.033 โมเดลตัวแปรความไว้วางใจมีค่า X2=17.44; df=16; p-value=0.36; Relative X2=1.090; RMSEA=0.017 โมเดลตัวแปรความรับผิดชอบมีค่า X2=5.96; df=9; p-value=0.74; Relative X2=0.662; RMSEA=0.00 โมเดลตัวแปรการติดต่อสื่อสารมีค่า X2 =10.64; df=12; p-value=0.56; Relative X2=0.887; RMSEA=0.00 ซึ่งตัวบ่งชี้ในแต่ละตัวแปรทุกตัวมีความตรงเชิงโครงสร้างสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์เป็นอย่างดี
Article Details
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
[2] Chaiset Promsri. 2006. The ethical Leadership for Administrators. Executive Journal, 26 (3), p. 20-25
[3] Bennis,W. 1997. Why Leaders Can’t Lead. San Francisco: Jossy – Bass.
[4] Ciulla,J. B. 2004. Ethics, The Heart of Leadership. 2nd ed. Westport, CT: Praeger.
[5] Piyarat Thampitak. 2015. Ethical Leadership: Developing and Monitoring for the Quality of Multilevel Measuring Instruments. Behavioral Sciences Journal, 21 (1), p. 135-158.
[6] Piyarat Thampitak. 2015. A Study of Moral Leadership Behavior of Private Organization Administrators in Thailand. The National Conference “Academic of Srinakharinwirot” 7 th, Srinakharinwirot University Bangkok: Srinakharinwirot University.
[7] Thanyamai Chalamket. 2016. The Development of training curriculum for ethical leadership training for secondary school teachers. Doctoral degree in Ed.D. (Educational Administration) Bangkok: Graduate School Srinakharinwirot University.
[8] Nonglak Wiratchai and Rungnapa Tangjitcharoenkul. 2008. The Trend analysis of Thai moral changing. Bangkok: Center for the Promotion and Development of Moral Power. Office of Knowledge Management and Development (Public organization).
[9] Kohlberg, L.,Levine, C.;& Hewer A. 1983. Moral Stages : A Current Formulation and a response to Critics. Vol. 10. Basel:Karger.
[10] Reynolds, L. 1997. The trust effect: Creating the high performance organization. London: Nicholas Berkley.
[11] Joan Shapiro P.S.; & Jac Queline Stefkovich A.S. 2011. Ethical Leadership and Decision Making in Education. New York: Lawrence Erlbaum Associates,Inc.
[12] Eloy, Anelo. 2012. Moral Leadership Model. Retrieved October, 30,2011, from statements.Bahai.org/92-0608.htm.
[13] Nonglak Wiratchai..1999. Lisrel Model: Statiscal for research. Bangkok: Chulalongkorn University.
[14] Diamantopoulos,A. & Siguaw,A.D. 2000. Introducing LISREL : A guide for the uninitiated. Sage Publications, London.
[15] Supamat Angsuchot, Somthawin Wijitwan, and Ratchaneekun Pinyopanuwat.2009. Statistical for Social science and Behavioral science : Technique for using Lisrel Program. 2ed. Bangkok : Charoenmunkong Publishing.
[16] Parinya Meesuk. 2016. Analysis of Structural integrity of selected variable indicators related to vocational education. Journal of Industrial Education, 15(2). p. 86-93.