การหาสภาวะที่เหมาะสมในการไฮโดรไลซิสซังข้าวโพดด้วยน้ำกึ่งสภาวะวิกฤติเพื่อผลิตน้ำตาลรีดิวซ์สำหรับเป็นวัตถุดิบในการผลิตไบโอเอทานอล

บทคัดย่อ

ซังข้าวโพดเป็นหนึ่งในเศษวัสดุเหลือทิ้งการเกษตรของประเทศไทย ซึ่งจัดเป็นวัสดุลิกโนเซลลูโลสที่สามารถถูกย่อยสลายให้เป็นน้ำตาลรีดิวซ์เพื่อใช้สำหรับเป็นวัตถุดิบในการผลิตไบโอเอทานอล วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ คือ การหาสภาวะที่เหมาะสมในการผลิตน้ำตาลรีดิวซ์จากซังข้าวโพดด้วยน้ำกึ่งสภาวะวิกฤติ โดยใช้วิธีพื้นผิวตอบสนองกับการทดลองแบบ Box-Behnken ซึ่งมีปัจจัยที่ศึกษาได้แก่ อุณหภูมิ (170-210 oซ) เวลา (30-90 นาที) และอัตราส่วนของวัตถุดิบซังข้าวโพดต่อน้ำ (1:10-1:30) ผลการวิเคราะห์พื้นผิวตอบสนองพบว่าปัจจัยการไฮโดรไลซิส ได้แก่ อุณหภูมิ เวลา และอัตราส่วนของวัตถุดิบต่อน้ำมีอิทธิพลต่อปริมาณน้ำตาลรีดิวซ์อย่างมีนัยสำคัญ (P<0.05) และสภาวะที่เหมาะสมในการไฮโดรไลซิสซังข้าวโพดด้วยน้ำกึ่งสภาวะวิกฤติซึ่งให้ปริมาณน้ำตาลรีดิวซ์สูงสุด 32.54 % กรัมต่อกรัมวัตถุดิบแห้ง คือ ที่อุณหภูมิ 193 oซ เวลา 44 นาที และอัตราส่วนของวัตถุดิบซังข้าวโพดต่อน้ำเป็น 1:30 มากกว่านั้น พบว่าการไฮโดรไลซิสด้วยน้ำกึ่งสภาวะวิกฤติให้ปริมาณน้ำตาลรีดิวซ์มากกว่าการไฮโดรไลซิสด้วยกรด ที่ เวลา 60 นาที เป็น 1.4 เท่า