การพัฒนารูปแบบศักยภาพผู้บริหารระดับกลางเพื่อการแข่งขันในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน

Main Article Content

Teejuta Prasatkeaw
Supatta Pinthapataya
Teravuti Boonyasopon
Anake Teeraviwatchai

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบของศักยภาพผู้บริหารระดับกลางเพื่อการแข่งขันในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน 2) เพื่อสร้างและพัฒนารูปแบบศักยภาพผู้บริหารระดับกลางเพื่อการแข่งขันในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน และ 3) เพื่อพัฒนาคู่มือการพัฒนาศักยภาพผู้บริหารระดับกลางเพื่อการแข่งขันในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน ใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสานทั้งในเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณด้วยวิธีเทคนิคเดลฟาย และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และการสนทนากลุ่ม กลุ่มผู้ให้ข้อมูลในการวิจัยด้วยเทคนิคเดลฟาย ได้แก่ กลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่เป็นผู้บริหารและผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในธุรกิจอุตสาหกรรมการบินของธุรกิจสายการบินพาณิชย์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถามและแบบบันทึกการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วย การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่ามัธยฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบ (Factor Analysis) ผลการวิจัยพบว่ารูปแบบศักยภาพผู้บริหารระดับกลางเพื่อการแข่งขันในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ 1) ด้านธุรกิจอุตสาหกรรมการบินมี 2 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ (1) การกำหนดนโยบายในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน และ (2) กลยุทธ์ทางการตลาดในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน 2) ด้านการจัดการองค์กรในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน มี 4 องค์ประกอบย่อยได้แก่ (1) การจัดและปรับโครงสร้างองค์กร (2) การสร้างและปรับกลยุทธ์ (3) การกำหนดและปรับแผนงาน (4) การประสานงานและสร้างพันธมิตร 3) ด้านคุณลักษณะการบริหาร ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ (1) การนำองค์กร (2) คุณลักษณะส่วนบุคคล (3) การสื่อสาร (4) มนุษยสัมพันธ์ (5) ภาวะผู้นำคู่มือการพัฒนาศักยภาพผู้บริหารระดับกลางเพื่อการแข่งขันในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน ประกอบด้วย 2 ส่วน ได้แก่ ส่วนที่ 1 การแนะนำการใช้คู่มือ และส่วนที่ 2 แนวทางในการพัฒนาศักยภาพผู้บริหารระดับกลางเพื่อการแข่งขันในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน รูปแบบและคู่มือได้รับความเห็นชอบด้วยมติเป็นเอกฉันท์ในด้านความเหมาะสมในการไปประยุกต์ใช้ในธุรกิจอุตสาหกรรมการบิน

Article Details

บท
บทความวิจัย ด้านการพัฒนาอุตสาหกรรม

References

[1] Airport of Thailand. (2016, Nov.). Air transport statistic. Airport of Thailand. Bangkok, Thailand [Online]. Available: http://aot-th.listedcompany.com/transport.html

[2] Civil Aviation Training Center. (2017, Apr). Summary Report of Aviation Industry 2017. Civil Aviation Training Center. Bangkok, Thailand [Online]. Available: http://www.catc.or.th/2015/attachments/article/ANNUAL_REPORT_2017.pdf

[3] Aviation Business Resech and Development Bureau. (2017, Apr.). Available Summary Report of Aviation Industry Sep, 2017. Civil Aviation Training Center. Bangkok,Thailand [Online]. Available: http://www.catc.or.th/2015/attachments/file/year2560/0960.pdf

[4] Civil Aviation Training Center. (2016, Apr). Annual Report 2016. Civil Aviation Training Center. Bangkok, Thailand [Online]. Available: http://www.catc.or.th/2015/attachments/article/ANNUAL_REPORT_2016.pdf

[5] The International Air Transport Association. (2018, Mar.). Current Airline Members. The International Air Transport Association. [Online]. Available: https://www.iata.org/about/members/Pages/airline-list.aspx?All=true

[6] The Civil Aviation Authority of Thailand. (2018, May). Report of Aviation Industry 2018. The Civil Aviation Authority of Thailand. Bangkok, Thailand [Online]. Available: https://www.caat.or.th/th/archives/42379

[7] R. L. Daft, New Era of Management. South-Western : Cengage Learning, 2012.

[8] T. Ekakoon, Research Methodology in Behavioral Sciences and Social Sciences. Ubonratchathani: Ubon Ratchathani Rajabhat University, 2006 (in Thai).

[9] J. Pinthapataya, S. Yuphong, P. Attavinijtrakarn, and A. Poolkrajang, “Potential model development for chief crew flight attendants of Thailand’s aviation business for competitiveness,” The Journal of KMUTNB, vol. 28, no. 1, pp. 217–227, 2018 (in Thai).

[10] P. Polweang, “Potential and results of the administrative system development of child welfare centers under the department of public welfare,” M.S. thesis, School of Social and Environmental Development, National Institute of Development Administration, 2000 (in Thai).

[11] C. Boonwatthanakul, “The nonformal and informal education in Thailand,” STOU Education Journal, vol. 7, no. 2, 2014 (in Thai).

[12] R. L. Daft, New Era of Management. South-Western: Cengage Learning, 2012.

[13] H. J. Fayol, General and Industrial Management. London : Pitman, 1994, pp. 15.

[14] T. S. Bateman and S. Snell, Management. McGraw Hill Higher Education, 2009.

[15] P. Kotler, Marketing Management, 11th ed. European: Prentice Hall, 2003.

[16] P. R. Smith and D. Chaffey, E-Marketing Excellence, 2nd ed. Oxford : Elsevier Butterworth, 2005.

[17] B. Tangjitwattana, Aviation Indusry. Bangkok: Ramkhamhaeng, 1989 (in Thai).

[18] B. Tangjitwattana, Tourism Indusry. Bangkok: Press and Design Co.,Ltd., 2005 (in Thai).