รูปแบบสถาปัตยกรรม เพื่อการอนุรักษ์ภูมิทัศน์วัฒนธรรมของเมืองเชียงราย

บทคัดย่อ

มรดกทางสถาปัตยกรรม ถือว่าเป็นภูมิปัญญาที่ล้ำค่าของบรรพบุรุษที่สะท้อนให้เห็นวิถีชีวิต และความเป็นอยู่ของผู้คนในอดีตจนถึงปัจจุบัน ซึ่งเป็นเอกลักษณะเฉพาะตามบริบทของพื้นที่ โดยมีคติความเชื่อและการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่สะท้อนในงานสถาปัตยกรรมและสภาพแวดล้อมของชุมชน จากประวัติศาสตร์ของเมืองเชียงราย การสร้างบ้านแปงเมืองของพญามังราย บริเวณที่ราบลุ่มริมฝั่งแม่น้ำกก ในเขตกำแพงเมืองเก่าและได้ขนานนามราชธานีแห่งนี้ว่า เชียงราย ซึ่งมีความหมายว่า เมืองของพญามังรายการตั้งถิ่นฐานของผู้คนในกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆปรากฏลักษณะงานสถาปัตยกรรม พื้นถิ่นล้านนา และการได้รับอิทธิพลจากมิชชันนารีสอนศาสนาในงานสถาปัตยกรรมแบบตะวันตก รวมถึงการเปลี่ยนแปลงจากความเป็นเมือง (Urbanization) ทำให้งานสถาปัตยกรรมที่ทรงคุณค่า โดยเฉพาะอาคารประเภทบ้านพักอาศัย ถูกรื้อทำลายเพื่อสร้างใหม่ตามกระแสนิยม ทั้งนี้งานวิจัยได้ศึกษา เพื่อสำรวจมรดกสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นประเภทต่างๆ ในเมืองรายและสร้างรูปแบบทางสถาปัตยกรรม ร่วมสมัยที่เป็นต้นแบบ เพื่อการอนุรักษ์สภาพทางภูมิทัศน์วัฒนธรรม เพื่อเป็นแนวทางการอนุรักษ์ สถาปัตยกรรมและสภาพแวดล้อมของชุมชนในเขตเทศบาลนครเชียงราย และส่งเสริมให้หน่วยงานท้องถิ่นที่รับผิดชอบในการดำเนินการอนุญาตก่อสร้างและวางกรอบข้อบังคับเทศบัญญัติท้องถิ่น เพื่อการอนุรักษ์มรดกทางสถาปัตยกรรม และสภาพแวดล้อมของชุมชนที่เหมาะสมกับบริบทของเมืองเชียงราย