ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา และการพัฒนาผลิตภัณฑ์อัดเม็ดพอกผิวกายจากสารสกัดใบเสม็ดขาว
คำสำคัญ:
ผลิตภัณฑ์อัดเม็ดพอกผิวกาย , ใบเสม็ดขาว , ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ , ฤทธิ์ต้านเชื้อราบทคัดย่อ
เสม็ดขาว (Melaleuca quinquenervia Cav. S.T. Blake) เป็นพันธุ์ไม้เด่นที่สามารถพบได้ทั่วไปในพื้นที่ภาคใต้ของประเทศ ซึ่งพบว่า น้ำมันเสม็ดขาว (Cajuput oil) มีสรรพคุณ ออกฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย ดังนั้นผู้วิจัยจึงสนใจศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระด้วยวิธี DPPH วิเคราะห์ปริมาณสารประกอบฟีนอลิกรวม ด้วยวิธี Folin-Ciocalteu ศึกษาฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา รวมถึงพัฒนาผลิตภัณฑ์อัดเม็ดพอกผิวกายจากสารสกัดใบเสม็ดขาว ผลการศึกษา พบว่า ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดใบเสม็ดขาว เมื่อเปรียบเทียบกับสารมาตรฐานกรดแอสคอร์บิก (Ascorbic Acid) มีค่า IC50 เท่ากับ 82 และ 1.60 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ และสารสกัดใบเสม็ดขาวมีปริมาณสารประกอบฟินอลิกรวมเท่ากับ 174.76 มิลลิกรัมสมมูลของกรดแกลลิกต่อกรัมของสารสกัด นอกจากนี้สารสกัดใบเสม็ดขาวมีฤทธิ์ยับยั้งเชื้อแบคทีเรีย (Staphylococcus epidermidis และ Propionibacterium acnes) และเชื้อรา (Malassezia furfur) มีค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งเชื้อได้เท่ากับ 0.25 0.50 และ 1 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถฆ่าเชื้อได้เท่ากับ 4 0.50 และ 32 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ ส่วนตำรับเม็ดพอกผิวกายจากสารสกัดใบเสม็ดขาว ประกอบด้วย แป้งมันสำปะหลัง 30-70 กรัม แป้งข้าวโพด30-70 กรัม Polyvinylpyrrolidone-K30 5 กรัม Croscarmellose sodium 10 กรัม สารกันเสีย 1 กรัม น้ำ 25 กรัม และสารสกัดใบเสม็ดขาว 25 กรัม สามารถนำเอาไปต่อยอดในระดับอุตสาหกรรมได้นำไปสู่การสร้างผลิตภัณฑ์ที่สามารถเพิ่มมูลค่าให้กับสมุนไพรไทยที่สามารถหาได้ในท้องถิ่นได้
เอกสารอ้างอิง
กมล ปัญญายง, และพุทธดี อุบลศุข. (2563). การพัฒนาน้ำนมเม็ดมะม่วงหิมพานต์อัดเม็ด: การศึกษาและพัฒนานมเม็ดมะม่วงหิมพานต์อัดเม็ด (รายงานการวิจัย). อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
ธนภัทร ทรงศักดิ์. (2559). การสกัดสารสำคัญจากพืชสมุนไพรด้วยคลื่นไมโครเวฟ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรังสิต.
แน่งน้อย แสงเสน่ห์, ปวีณา ปรวัฒน์กุล, และญานิศา เทพช่วย. (2556). ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระจากพืชวงศ์ Myrtaceae ในพื้นที่ป่าพรุควนเคร็ง. ใน การประชุมวิชาการการพัฒนาชนบทที่ยั่งยืน 2556 ครั้งที่ 3 (น. 694-698) นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
บรรจบ ชุณหสวัสดิกุล, พยงค์ วณิเกียรติ, อัมพร กรอบทอง, และกมล ไชยสิทธิ์. (2563). ผลต่อสุขภาพของฝุ่นละอองในอากาศขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน กลไกก่อให้เกิดโรค และการรักษาด้วยการแพทย์ทางเลือก. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 18(1), 187-202.
ปาลิตา สุรินยา. (2565). สครับผิว (ขัดผิว) ดีอย่างไร. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2566, จาก https://www.ttmed.psu.ac.th/th/blog/309
พิรุณรัตน์ แซ่ลิ้ม, นูรอามาลีน เด็งซียอ, นูรฮาซีกิน สะอิ, ไมมูณา อิสายะ, สุกาญจนา กําลังมาก, และฮุซนา บือโต. (2567). การพัฒนาแผ่นแปะเจลาตินเกล็ดปลาที่มีส่วนผสมของสารสกัดลูกประคบสมุนไพรไทย. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มรย., 9(1), 30-39.
พฤทฐิภร ศุภพล, สิตาปรี ดานนท์, วรรณฤดี หิรัญรัตน์, และอัษฎาวุธ หิรัญรัตน์. (2561). ฤทธิ์ต้านจุลินทรีย์และต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากราเอนโดไฟท์และพืชเจ้าบ้านบัวหลวง. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 26(1), 130-154.
พรเทพ สิงหะ. (2564). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดโรคผิวหนังอักเสบชนิดแพ้สัมผัส ในผู้ป่วยที่มารับการรักษาที่คลินิกผิวหนัง โรงพยาบาลพังงา. วารสารวิชาการแพทย์ เขต 11, 35(1), 50-62.
มูลนิธิภิวัฒน์สาธารณสุขไทย. (2568). 15 จังหวัดค่าฝุ่น PM2.5 เกินมาตรฐานในระดับสีแดง เผยปี 67 ป่วยโรคผิวหนังอักเสบสูงสุด. สืบค้นเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://www.hfocus.org/about
ศิริมา ปัญญาเมธีกุล. (2561). ดราม่าเรื่อง PM 2.5 ตอน 1: ความเข้าใจพื้นฐาน. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2566, จาก https://thaipublica.org/2018/04/air-pollution01/
สลิล ศิริอุดมภาส, ศิริน ระบิลทศพร, ภัทรชนน อัศววรฤทธิ์, และรุ่งนภา ลออธนกุล. (2565). น้ำมันหอมระเหย กับการใช้กลิ่นบำบัดสุขภาพ. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2566, จาก https://www.pobpad.com
สุกะวะระ ยูคะโกะ. (2560). ผิวสวยใส ไร้สารพิษ. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2566, จาก https:// amarinbooks.com /product.
สุนันทา ข้องสาย, และลักษมี วิทยา. (2562). สารประกอบฟีนอลิก สารประกอบฟลาโวนอยด์ และฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากเสม็ดขาวและเสม็ดแดง (รายงานการวิจัย). ตรัง: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมงคลศรีวิชัย.
สุนันทา ข้องสาย, และลักษมี วิทยา. (2563). ผลของตัวทำละลายต่อองค์ประกอบทางพฤกษเคมีของเสม็ดขาวและเสม็ดแดง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมงคลศรีวิชัย, 12(1), 112-119.
อุไรวรรณ ดิลกคุณานันท์, อุดมลักษณ์ สุขอัตตะ, และประภัสสร รักถาวร. (2546). การออกฤทธิ์ต้านการเจริญของจุลินทรีย์ของน้ำมันเสม็ดขาวในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Brand-Williams, W., Cuvelier, M.E., & Berset, C. (1995). Use of a Free Radical Method to Evaluate Antioxidant Activity. Laboratoire de Chimie des Substances Naturelles, 28(1), 25-30.
Motri, S., Touil, A., & Zagrouba, F. (2013). Convective drying kinetics of prickly pear seeds. Journal of Environmental Science, 6(3), 35-42.
Panida, B., Supaporn, L., Nowwapan, N., Takunrat, T., & Ubolwanna, S. (2016). Effect of drying process on the physicochemical properties and biological activities of enzymatic protein hydrolysate from shiitake mushroom (Research report). Pathum Thani: Thailand Institute of Scientific and Technological Research.
Wiendarlina, I.Y., Wulandari, C. Rustiani, E., & Sofihidayati, T. (2020). Training on making traditional masks and scrubs made from Aloe vera plants in Ciomas – Bogor. Journal of Community Engagement (JCE), 2(1), 31-36.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 PSRU Journal of Science and Technology

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการปรับปรุงแก้ไขตัวอักษรและคำสะกดต่างๆ ที่ไม่ถูกต้อง และต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร PSRU Journal of Science and Technology ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม และ
ผลการพิจารณาคัดเลือกบทความตีพิมพ์ในวารสารให้ถือมติของกองบรรณาธิการเป็นที่สิ้นสุด
