การหาปริมาณสารกำจัดศัตรูพืชตกค้างที่สำคัญและประสิทธิภาพ ของกระบวนการล้างสำหรับตัวอย่างส้มสายน้ำผึ้ง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาชนิดและปริมาณสารพิษตกค้างในส้มสายน้ำผึ้ง และศึกษาประสิทธิภาพในการล้าง 4 วิธี คือ การล้างด้วยการแช่น้ำ การล้างด้วยการแช่น้ำเกลือ การล้างด้วยการแช่น้ำส้มสายชู และการล้างด้วยการแช่โซเดียมไบคาร์บอเนต โดยทำการศึกษากับสารพิษตกค้าง จำนวน 4 กลุ่ม ได้แก่ สารกลุ่มออร์กาโนฟอสเฟต กลุ่มคาร์บาเมท กลุ่มไพรีทรอยด์ และกลุ่มออร์กาโนคลอรีน ซึ่งตัวอย่างจะถูกสกัดด้วยวิธี QuEChERS และวิเคราะห์คุณภาพและปริมาณด้วยเทคนิคแก๊สโครมาโทกราฟี-แมสส์สเปกโทรเมทรี/แมสส์สเปกโทรเมทรี (GC-MS/MS) และลิควิดโครมาโทกราฟี-แมสส์สเปกโทรเมทรี/แมสส์สเปกโทรเมทรี (LC-MS/MS) พบว่า ในตัวอย่างตรวจพบสารกำจัดศัตรูพืชตกค้าง 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มออร์กาโนฟอสเฟต จำนวน 2 ชนิด คือ อีไธออนและโฟรฟีโนฟอส กลุ่มคาร์บาเมท จำนวน 3 ชนิด คือ 3-ไฮดรอกซิลคาร์โบฟูแรน ฟีโนบูคาร์บ และคาร์โบฟูแรน กลุ่มไพรีทรอยด์ จำนวน 3 ชนิด คือ ไบเฟนทริน ไซฟลูทริน และแลมบ์ดา ไซฮาโลทริน และประสิทธิภาพการล้าง 4 วิธี พบว่า ประสิทธิภาพการล้างทั้ง 4 วิธี มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยการล้างด้วยการแช่โซเดียมไบคาร์บอเนตสามารถลดปริมาณสารพิษตกค้างตกค้างกลุ่มออร์กาโนฟอสเฟต มากที่สุด ส่วนการล้างที่สามารถลดปริมาณสารพิษตกค้างกลุ่มคาร์บาเมทได้มากที่สุด คือ การล้างด้วยการแช่น้ำเกลือ และการล้างที่สามารถลดปริมาณสารพิษตกค้างกลุ่มไพรีทรอยด์ได้มากที่สุด คือ การล้างด้วยการแช่น้ำส้มสายชู จากผลการวิเคราะห์ประสิทธิภาพการล้าง 4 วิธี สามารถเลือกวิธีการล้างที่จำเพาะเจาะจงต่อสารพิษตกค้างก่อนการบริโภค