ฤทธิ์ทางชีวภาพและฟีนอลิกของสารสกัดเมล็ดและเปลือกของลางสาด

ผู้แต่ง

  • สุทธิดา วิทนาลัย -

คำสำคัญ:

ลางสาด, ฤทธิ์ทางชีวภาพ, ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ

บทคัดย่อ

ส่วนของเมล็ดและเปลือกลางสาด (Lansium domesticum Corr.) ได้ถูกนำมาสกัด โดยใช้ เมทานอล เอทานอล และน้ำ และทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพ ได้แก่ ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระด้วยวิธี DPPH assay, ABTS assay และ FRAP assay ฤทธิ์ยับยั้งปฏิกิริยาไกลเคชั่น ฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนส ฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย ปริมาณสารประกอบฟีนอลิกทั้งหมด และวิเคราะห์สารประกอบฟีนอลิกด้วยวิธี HPLC ผลการศึกษา พบว่า สารสกัดเปลือกลางสาดด้วยเมทานอล มีศักยภาพในการต้านอนุมูลอิสระ DPPH (48.80±0.09 mg TE/g DW) ฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนส (181.05±11.09 mg KAE/g DW) และปริมาณสารประกอบฟีนอลิกทั้งหมด (27.62±1.37 mg GAE/g DW) สูงที่สุด ในขณะที่สารสกัดเปลือกลางสา ดด้วยน้ำ มีศักยภาพในการต้านอนุมูลอิสระ ABTS (128.30±1.41 mgTE/g DW) ความสามารถในการรีดิวซ์เฟอร์ริก (0.88±0.07 mg TE/g DW) และฤทธิ์ยับยั้งปฏิกิริยาไกลเคชั่นสูงที่สุด (24.26±5.89 % AGE inhibition) นอกจากนี้สารสกัดเมล็ดด้วยเมทานอลมีฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย Escherichia coli และ Staphylococcus sp. ดีที่สุด ผลการวิเคราะห์สารประกอบฟีนอลิกด้วยวิธี HPLC พบสาร protocatechuic acid เป็นส่วนประกอบของส่วนเปลือกและเมล็ดของลางสาด งานวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่าสารสกัดเปลือกลางสาดมีความเหมาะสมในการนำไปพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง ผลิตภัณฑ์ยา ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร ที่มีส่วนประกอบเป็นสารสกัดธรรมชาติได้

References

จันทิมา หอมกลบ, สุพนิดา วินิจฉัย, หทัยรัตน์ ริมคีรี, นคร เหลืองประเสริฐ, และวิชัย หฤทัยธนาสันติ์. (2553). ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนส และปริมาณสารประกอบฟินอลิกทั้งหมดของสารสกัดเอทิลอะซีเตตจากผลมะขามป้อมจากแหล่งในประเทศไทย. ใน การประชุมวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 48 (น. 91-99) กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ชมนาด สิงห์หันต์, และไมตรี สุทธจิตต์. (2560). การยับยั้งออกซิเดชันและไกลเคชั่นในโรคเบาหวานโดยผักพื้นบ้านไทย. Naresuan University Journal: Science and Technology, 25(3), 1-11.

ปรัญรัชต์ ธนวิยุทธ์ภัคดี. (2559). ไกลเคชั่นกับการเกิดโรคในมนุษย์. วารสารพิษวิทยาไทย, 31(2), 84-96.

สาโรจน์ จีนประชา. (2555). องค์ประกอบทางเคมีและฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาของพืชสกุลลางสาด. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 14(4), 42-52.

สุคนธ์ ตันติไพบูลย์วุฒิ, เทียนชัย น่วมเศรษฐี, และเพชรลดา เดชายืนยง. (2555) ฤทธิ์ยับยั้งแบคทีเรียของสารสกัดจากเปลือกผลไม้บางชนิด. วารสารวิจัย มช, 17(6), 880-894.

สุริยา ทุดปอ, และจิตรา สิงห์ทอง. (2560). สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพและกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของแก่นตะวันที่มีอายุการเก็บเกี่ยวต่างกัน. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 19(3), 45-57.

อมรรัตน์ สีสุกอง, กัลยาภรณ์ จันตรี, และศรีสุดา หาญภาคภูมิ. (2559). การศึกษาฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของสารสกัดจากวัชพืชบางชนิด. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 11(1), 69-82.

อินทิรา ขูดแก้ว, และพัชรพรรณ สุคนธ์ขจร. (2561). สมบัติต้านอนุมูลอิสระและยับยั้งเอนไซม์ไทโรซิเนสของลำต้น ใบ ดอกและเมล็ดจากเทียนบ้าน. แก่นเกษตร, 46(ฉบับพิเศษ 1), 1242-1247.

Carocho, M. & Ferreira, C.F.R. (2013). A reviews on antioxidants, proxidants and related controversy. Natural and synthetic compounds, screening and analysis methodologies and future perspectives. Food and Chemical Toxicology, 51. 15-25.

Chang, T.S., Ding, H.Y., Tai, S.S.K., & Wu, C.Y. (2007). Mushroom tyrosinase inhibitory effects of isoflavones isolated soygerm koji fermented with Aspergillus oryzae BCRC32288. Food Chemistry, 105(4), 1430-1438.

Gülçin, İ., Oktay, M., Kireçci, E., & Küfreviolu, Ö.İ. (2003). Screening of antioxidant and antimicrobial activities of anise (Pimpinella anisum L.) seed extracts. Food Chemistry, 83(3), 371-382.

Jung, K.L., Lee, S.U., Kozukie, N., Levin, C.E., & Fredman, M. (2011). Distribution of phenolic compounds and antioxidative activities in parts of sweet potato (Ipomoea batata L.) plants and in home processed roots. Journal of Food Composition and Analysis, 24(1), 29-37.

Kaewnarin, K., Shank, L., Niamsup, H., & Rakariyatham, N. (2013). Inhibitory effects of Lamiaceae plants on the formation of advanced glycation endproducts (AGEs) in model proteins. Journal of Medical and Bioengineering, 2(4), 224-227.

Kallar, S., & Bais, S. (2014). A review on protocatechuic acod and its pharmacological potential. ISRN Pharmacology, 2014, 952943, 9 pages.

Klungsupya, P., Suthepakul, N., Muangman, T., Rerk-Am, U., & Thongdon-A, J. (2015). Determination of Free Radical Scavenging, Antioxidative DNA Damage Activities and Phytochemical Components of Active Fractions from Lansium domesticum Corr. Fruit. Nutrients, 7, 6852-6873.

Li, Y., Guo, C., Yang, J., Wei, J., Xu, J., & Cheng, S. (2006). Evaluation of antioxidant properties of pomegranate peel extract in comparison with pomegranate pulp extract. Food Chemistry, 96(2), 254-260.

Ragasa, C.Y., Labrador, P., & Rideout, J.A. (2006). Antimicrobial Terpenoids from Lansium domesticum.

The Philippine Agricultural Scientisi, 89(1), 101-105.

Re, R., Pellegrini, N., Proteggente, A., Pannala, A., Yang, M.,& Rice-Evans C. (1999). Antioxidant activity applying an improved ABTS radical cation decolorization assay. Free Radical Biology and Medicine, 26(9-10), 1231–1237.

Thitilertdecha, N., Teerawutgulrag, A., & Rakariyatham, N. (2008). Antioxidant and antimicrobial activities of Nephalium lappacium L. extracts. LWT-Food Science and Technology, 41(10), 2029-2035.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-04-25

How to Cite

วิทนาลัย ส. (2022). ฤทธิ์ทางชีวภาพและฟีนอลิกของสารสกัดเมล็ดและเปลือกของลางสาด . PSRU Journal of Science and Technology, 7(1), 83–99. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/Scipsru/article/view/247609

ฉบับ

บท

บทความวิจัย