การตรวจหาปริมาณฟีนอลิกและฟลาโวนอยด์รวม ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของเห็ดป่าบริโภคได้ สี่ชนิดจากตลาดชุมชนในจังหวัดเลย

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจหาปริมาณฟีนอลิกและฟลาโวนอยด์รวม (TPC และ TFC) ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และฤทธิ์ต้านแบคทีเรียจากสารสกัดเอทานอลของเห็ดป่ากินได้ 4 ชนิดที่ซื้อจากตลาดชุมชนในจังหวัดเลย ได้แก่ เห็ดผึ้งเหลือง (Boletus sp.) เห็ดผึ้งน้ำคราม (Boletellus cf. emodensis) เห็ดผึ้งไข (Pulveroboletus sp.) และเห็ดผึ้งแย้ (Tylopilus sp.) วิเคราะห์หาปริมาณ    ฟีนอลิกและฟลาโวนอยด์รวมโดยใช้วิธี Folin-Ciocalteu และ Aluminum chloride colorimetric ตามลำดับ ผลการวิจัยพบว่าสารสกัดจากเห็ดผึ้งเหลืองมีปริมาณฟีนอลิกและฟลาโวนอยด์รวมสูงที่สุด มีค่าเท่ากับ 61.69±0.35 mg GAE/g และ 54.45±0.93 mg RUE/g ตามลำดับ ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระตรวจสอบด้วยวิธี 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), 2,2′-azino-bis (3-ethylbenzthiazoline-6-sulfonic acid) (ABTS) และ Ferric reducing antioxidant power (FRAP) พบว่าสารสกัดเห็ดผึ้งเหลืองมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงที่สุด โดยวิธี DPPH และ ABTS มีค่า IC₅₀ เท่ากับ 0.26±0.01 และ 1.33±0.07 mg/ml ตามลำดับ ส่วนวิธี FRAP มีค่าการต้านอนุมูลอิสระเท่ากับ 33.14±0.29 FeSO₄/g extract นอกจากนี้ยังทำการทดสอบฤทธิ์ต้านแบคทีเรียด้วยวิธี Disc diffusion พบว่า สารสกัดเห็ดผึ้งเหลืองแสดงฤทธิ์ยับยั้งเชื้อ Bacillus subtilis Staphylococcus aureus Escherichia coli และ Proteus vulgaris ที่ความเข้มข้น 5.0 mg/ml จึงสามารถกล่าวโดยสรุปได้ว่าเห็ดผึ้งป่าทั้ง 4 ชนิดนี้เป็นแหล่งของสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพที่มีประโยชน์และเป็นอาหารมีคุณค่าทางโภชนาการ