ความหลากชนิดของพืชหัวกินได้ในท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์

ผู้แต่ง

  • น้องนุช สารภี 186 Faculty of Science and Technology, Srru. Nork Meuang, Meuang, Surin
  • ปิยรัตน์ มีแก้ว
  • กชนิภา อุดมทวี
  • จุฑามาส อยู่มาก
  • ชัยพันธุ์ สารภี

คำสำคัญ:

ความหลากชนิดของพืช, พืชผักพื้นบ้านกินได้, นาข้าว, นิเวศวิทยานาข้าว

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ วิจัยเชิงปริมาณ และวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหลากหลายของชนิด และศึกษานิเวศวิทยาของพืชผักพื้นบ้านในนาข้าวจังหวัดสุรินทร์ โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง และสโนว์บอลหรือลูกโซ่ มีการเก็บข้อมูลพืชในนาข้าวที่สามารถนำมาบริโภคได้ ชนิดพันธุ์พืชที่พบในนาข้าว และนิเวศวิทยา โดยใช้แบบสำรวจ แบบสัมภาษณ์ และสังเกตแบบมีส่วนร่วม ผลการศึกษา พบว่า มีพืชผักพื้นบ้านที่กินได้ จำนวน 13 วงศ์ 14 ชนิด ซึ่งพบได้ตั้งแต่ช่วงเริ่มต้นของฤดูกาลทำนาจนสิ้นสุดการเก็บเกี่ยวข้าว ซึ่งจัดจำแนกพืชผักที่พบตามลักษณะนิเวศวิทยาเป็น 4 ประเภท คือ พืชใต้น้ำ พืชโผล่เหนือน้ำ พืชลอยน้ำ และพืชชายน้ำ ตามลำดับ

เอกสารอ้างอิง

เต็ม สมิตินันทน์. (2557). ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืช กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

น้องนุช สารภี, ปิยรัตน์ มีแก้ว, ยุพเยาว์ โตคีรี, และชัยพันธุ์ สารภี. (2562). ความหลากชนิดของพืชหัวกินได้ในท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์. PSRU Journal of Science and Technology, 4(2), 43-53.

ปวริศา มีสุขเสมอ, และกาญจนา ธนนพคุณ. (2559). ความหลากหลายของวัชพืชในนาข้าว ตำบลวัดจันทร์ อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก. ใน การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 54 (น. 407-414). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สุชาดา ศรีเพ็ญ. (2542). พรรณไม้น้ำในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

สนใจ หะวานนท์. (2557). คุณค่าของพื้นที่ชุ่มน้ำ. ใน การประชุมเชิงปฏิบัติการ วันพื้นที่ชุ่มน้ำโลก 2555 เรื่อง การท่องเที่ยวเพื่อสนับสนุนพื้นที่ชุ่มน้ำและชุมชน (น. 9-15). กรุงเทพฯ: สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

หฤทัย เหมะธุลิน, พิทักษ์ จันทร์เจริญ, และวีระชัย ณ นคร. (2551). ความหลากหลายของวัชพืชในนาข้าว และแนวทางการจัดการวัชพืชตามแนวเกษตรอินทรีย์. สืบค้นเมื่อ 3 มิถุนายน 2561, จาก https://meanhh.wordpress.com/2009/08/10/ความหลากหลายของวัชพืช/

Che Salmah, M.R., Siregar, A.Z., ABU Hassan, A., & Nasution, Z. (2017). Dyanmics of Aquatic Organisms in A Rice Field Ecosystem: Effects of Seasons and Cultivation Phases on Abundance and Predator-prey Interaction. Tropical Ecology, 58(1), 197-191.

Kosaka, Y., Takeda, S., Sithirajvongsa, S., & Xaydala, K. (2006). Plant diversity in Paddy Fields in Relation to Agricultural Practices in Savannakhet Province, Laos. Economic Botany, 60(1), 49-61.

Prajeesh, P., & Anil, N. (2016). An account of the ‘useful weeds’ associated with wetland paddy fields (Vayals) of wayanad, Kerala. Annals of Plant Sciences, 6, 1516-1526.

Scremin-Dias, E. (1999). Tropical Aquatic Plants: Morphoanatomical Adaptations. Retrieved June 8, 2018, from http://www.eolss.net/sample-chapters/c20/e6-142-nh-03.pdf

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-08-13

รูปแบบการอ้างอิง

สารภี น., มีแก้ว ป. ., อุดมทวี ก. ., อยู่มาก จ. . ., & สารภี ช. . (2020). ความหลากชนิดของพืชหัวกินได้ในท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์. PSRU Journal of Science and Technology, 5(2), 13–25. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/Scipsru/article/view/228337

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย