PLANT COMMUNITY IN BAN TALA WAI FOREST COMMUNITY, KHOA SAMING DISTRICT, TRAT PROVINCE

Authors

  • Benchawon Chiwapreecha Biology Department, Faculty of Science, Burapha University
  • Pitak Sootanan Biochemistry Department, Faculty of Science, Burapha University
  • Pimpan Supapornolan Protected Area Regional Office 1 (Prachinburi)
  • Thaksin Vorasri Biology Department, Faculty of Science, Burapha University

Keywords:

Urban forest, Ban Talawai, Local plants

Abstract

Community forest is importance to human health and well-being. So, making the need to understand these ecosystems is necessary. This study aims to conduct the forest structure and plant diversity in Ban Talawai community forest, Khao Saming district,Trat province during October 2022 to December 2023. Permanent 3 plots, 20x50 m with sub-plot into 10 x 10 m (30 sub-plots) were set up. All trees with diameter of at least 14 cm were tagged, measured and identified. The result at Ban Talawai community forest found 31 families 48 genera 51 species and 8 unidentified species. The recognized as rare species were Dracontomelon dao (Blanco) Merr. & Rolfe and Garcinia hanburyi Hook. f. while the tree density was 158 individual per Rai. The most value diversity index at middle altitude was 2.905. Plant community varied according to landscape altitude that dominant species were Nephelium hypoleucum Kurz., Artocarpus nitidus Trecul var. lingnanensis Jarrett and Crypteronia paniculata Blume respectively. Therefore, the results could be used to select dominant tree species in order to restore degraded forests or induce high establishment of evergreen species into community forest.

References

กฤษฎา ภานุมนต์วาที, และเสวียน เปรมประสิทธิ์. (2566). มูลค่าการกักเก็บคาร์บอนในพื้นที่เสื่อมโทรมจากการปลูกข้าวโพดโดยการฟื้นฟูด้วยระบบการปลูกไม้ 3 ชนิด เพื่อประโยชน์ 4 อย่าง จังหวัดน่าน. Journal of Applied Research on Science and Technology, 22(1), 65-77.

ก่องกานดา ชยามฤต, และวรดลต์ แจ่มจำรูญ. (2559). คู่มือจำแนกพรรณไม้. กรุงเทพฯ: กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช.

มรรษมนต์ เอกจิต, วรากร ไม้เรียง, บรรพต กุลสุวรรณม, และมณฑล แผนสท้าน. (2561). การกระจายของรากพืชในพื้นที่ดินถล่ม ลุ่มน้ำแม่พร่อง-แม่พูด บ้านผาตูบ อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์. วิศวกรรมสาร มหาวิทยาลัยนเรศวร, 15(2), 156-162.

รัฐกร สืบคำ, บุปผา โตภาคงาม, วิทยา ตรีโลเกศ, และสมศักดิ์ สุขจันทร์. (2551). บทบาทของไม้ยืนต้นหลากชนิดต่อการฟื้นฟูดินเสื่อมโทรมบนพื้นที่ลาดเอียง คุณสมบัติทางกายภาพและตะกอนดิน. แก่นเกษตร, 36, 26-33.

ศูนย์ภูมิอากาศ กองพัฒนาอุตุนิยมวิทยา. (2566). ภูมิอากาศจังหวัดตราด. สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2567, จาก http://climate.tmd.go.th/data/province/ตะวันออก/ภูมิอากาศตราด.pdf

สำนักจัดการป่าชุมชน. (2557). ป่าชุมชนรูปแบบการพัฒนาและบริหารจัดการป่าอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: กรมป่าไม้.

สุธีร์ ดวงใจ, และยงยุทธ ไตรสุรัตน์. (2558). คู่มือการศึกษาป่าไม้ไทย. กรุงเทพฯ: ยูโอเฟ่น.

แหลมไทย อาษานอก. (2559). ความหลากหลายและปัจจัยจำกัดการสืบต่อพันธุ์ตามธรรมชาติของไม้ยืน ต้นในป่าเขาหินปูนเขตร้อน บริเวณท้องที่จังหวัดแพร่ (รายงานผลการวิจัย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

องค์การบริหารส่วนตำบลประณีต. (2567). สภาพและข้อมูลพื้นฐาน. สืบค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://www.praneet.go.th/data_12017

อนุชา ทะรา. (2552). การจำแนกสังคมพืชเพื่อการฟื้นฟูป่าเสื่อมโทรมภายหลังการทำสัมปทานป่าไม้ ณ เขากะโลง-เขาขาด จังหวัดตราด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์, คณะวนศาสตร์, สาขาวนวัฒนวิทยา.

Bhat, J.A., Kumar, M., Neg, A.K., Todaria, N.P., Zubair, A.M., Nazir, A.P., Kumar, A, & Shukla, G. (2020). Species diversity of woody vegetation along altitudinal gradient of the Western Himalayas. Global Ecology and Conservation, 24, 1-17.

Birhanu, L., Bekele, T., Tesfaw, B., & Demissew, S. (2021). Relationships between topographic factors, soil and plant communities in a dry fromontane forest patches of Northwestern Ethiopia.PLOS ONE, 16(3), 1-18.

Bunyavejchewin, S., LaFrankie, J.V., Baker, P.J., Kanzaki, M., Ashton, P.S., & Yamagura, T. (2003). Spatial distribution patterns of the dominant canopy dipterocarp species in a seasonal dry evergreen forest in western Thailand. Forest Ecology and Management, 175(2003), 87-101.

Czaja, J., Wilczek, Z., & Chmura, D. (2021). Shaping the ecotone zone in forest communities that are adjacent to expressway roads. Forests, 12(1490), 1-13.

Happer, K.A., Macdonald, S.E., Burton, P.J., Chen, J., Brosofske, K.D., Saunders, S.C., Buskirchen, E.S., Roberts, D., Jaiteh, M.S., & Esseen, P.A. (2005). Edge influence on forest structure and composition in fragmental landscapes. Conservation Biology, 19(3), 768-782.

Jong, W.D., Liu, J., & Long, H. (2021). The forest restoration frontier. Ambio, 50, 2224–2237.

Salam, M.A., Noguchi, T., & Pothitan, R. (2006). Community forest management in Thailand: current situation and dynamics in the context of sustainable development. New Forests, 31, 273–291.

Downloads

Published

2024-12-11

How to Cite

Chiwapreecha, B., Sootanan, P. . ., Supapornolan, P. . ., & Vorasri , T. . . (2024). PLANT COMMUNITY IN BAN TALA WAI FOREST COMMUNITY, KHOA SAMING DISTRICT, TRAT PROVINCE. PSRU Journal of Science and Technology, 9(3), 25–38. Retrieved from https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/Scipsru/article/view/256526

Issue

Section

Research Articles