SPECIES DIVERSITY, ABUNDANCE AND SIMILARITY OF BIRDS IN HABITAT OF BIRDS ALONG THE SEACOAST FOR CONSERVATION AND ECOTOURISM IN MUANG DISTRICT, SAMUT SONGKHRAM PROVINCE
Keywords:
Bird, Species diversity, Habitat, Seacoast, Eco-tourismAbstract
The main objectives of this research were to study species diversity, abundance and similarity of birds in studying site for making ecotourism seasonal calendar. The data was carried out by field survey about bird species along mudflat, salt fields and aquaculture sites from August 2018 - July 2019. The data was analyzed to find out species diversity, abundance and similarity of birds. The study found that there were 10 orders, 26 families and 69 species of birds. The highest number of bird species was 29 bird species in order Charadriiformes. The highest number of 51 bird species was found in the salt field areas. It was 2.77 according to Shannon Diversity Index (H’). The salt field areas were suitable in terms of foods and resting areas for shorebirds and seabirds. According to abundance index, 10 bird species were in level 5 of abundance. It was 14.49 percent of all birds. The similarity index between bird species in salt fields and aquaculture sites was 0.667. In term of bird seasonal status, 28 resident birds, 8 resident and migratory birds and 33 migratory birds were found. In term of threatened species, 6 bird species were Near-threated (NT) namely Painted Stork, Black-tailed Godwit, Eurasian Curlew, Curlew Sandpiper, Red Knot and Red-necked Stint. Great Knot was Endangered (EN). Migratory birding is available in bird migratory season from August- May every year. So, the community should conserve bird habitat in order to let shorebirds and seabirds in the salt fields during the high tide. The salt fields in Bang Kaew Sub-district can be developed to be birding sites for eco-touring and local knowledge resource programs because the birds are the indicators of natural balance and richness of foods in ecosystem.
References
กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง. (2556). ถิ่นอาศัยในระบบนิเวศชายฝั่งทะเล. สืบค้นเมื่อ 10 ตุลาคม 2561, จาก http://km.dmcr.go.th/th/c_256/d_18883
กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. (2553). คู่มือเรื่องนกอพยพ. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
ชูสิทธิ์ ชูชาติ, พิมพรรณ ขอดเฝือ, น้อยน้อย ดอยสูงสง่า, ปิยะบุตร ยิ่งศีลสุมิตร, ท่อดู ประกอวาที, และจีหม่อ ดาวดวงใหญ่. (2544). รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในเขตลุ่มแม่น้ำวาง. เชียงใหม่ : ม.ป.พ.
นภดล แช่มช้อย, ประทีป มีวัฒนา, และไกรวุธ สุขสว่าง. (2558). ความหลากหลายทางชีวภาพของสัตว์มีกระดูกสันหลังตำบลบางแก้ว จังหวัดสมุทรสงคราม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ประภาส นาประดิษฐ์. (2533). นิเวศวิทยาของนกในบริเวณพื้นที่ทำนากุ้ง จังหวัดสมุทรสงคราม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, สาขาวิชาวนศาสตร์.
ภามณีรัตน์ ไชยปัน, และวิมาลา วิเชียรเลิศ. (2560). การศึกษาความหลากชนิดและความชุกชุมของนก บริเวณพื้นที่นาเกลือและพื้นที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ตำบลบางแก้ว อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
รุ่งโรจน์ จุกมงคล. (2545).แหล่งดูนกทั่วไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สารคดี.
รุ่งโรจน์ จุกมงคล. (2559). นกชายเลนในอ่าวไทยตอนในวัฏจักรและชะตาชีวิตบนหาดเลน. สืบค้นเมื่อ 25 มกราคม 2559, จาก sarakadee.com./feature/2001/02/bird.htm
วรรณฤดี สุขโต, อัจฉรา พรมสุวรรณ, และไกรรัตน์ เอี่ยมอำไพ. (2562). การเปรียบเทียบอัตราการจับซ้ำของนกอพยพ ในกลุ่มนกชายเลนและนกนางนวลในประเทศไทย (รายงานการวิจัย ประจำปี 2562). กรุงเทพฯ: กลุ่มงานวิจัยสัตว์ป่า สำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช.
สมาคมอนุรักษ์นกและธรรมชาติแห่งประเทศไทย. (2557). ถิ่นอาศัยของนกในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 25 ตุลาคม 2557, จาก http://www.bcst.or.th/?page_id=39
อัฟเตอร์เมเยอร์, พอล แอล เอ, และรุ่งโรจน์ จุกมงคล. (2542). การอพยพย้ายถิ่นของนกชายเลนและถิ่นอาศัยบริเวณอ่าวไทยตอนใน. กรุงเทพฯ : องค์การพื้นที่ชุ่มน้ำนานาชาติและสมาคมอนุรักษ์นกและธรรมชาติแห่งประเทศไทย.
Charoenpokaraj, N., Chitman, P. & Nuamsiri, W. (2017). Species checklist and abundance of birds in salt field areas and aquaculture areas along the coastal land in Bang Kaew Sub-district, Muang district, Samut Songkhram Province. Suan Sunandha Science and Technology Journal, 4(2), 13-16.
Lekagul, B. & Round P.D. (1991). A Guide to the Birds of Thailand. Bangkok: Damsutha Press.
Ludwig, J.A. & Reynolds J.F. (1988). Statistical Ecology. New York: John Wiley & Sons.
Odum, E.P. (1983). Basic Ecology. Tokyo Japan: Holt-Saunders Japan.
Pettingill, O.S. (1969). A Laboratory and Field Manual of Ornithology. Minnesota: Burgess Publication Company.
Robson, C. (2008). A Field Guide the Birds of Thailand and South-East Asia. Bangkok: Asia Book Co., Ltd.
Shannon, C.E. (1949). Mathematical theory of communication. Bell System technical Journal, 27, 379-423.
Sripanomyom, S., Round, P.D., Savini, T., Trisurat, Y. & Gale, G.A. (2011). Traditional salt-pans hold major concentrations of overwintering shorebirds in Southeast Asia. Biological conservation, 144(1), 526–537.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการปรับปรุงแก้ไขตัวอักษรและคำสะกดต่างๆ ที่ไม่ถูกต้อง และต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร PSRU Journal of Science and Technology ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม และ
ผลการพิจารณาคัดเลือกบทความตีพิมพ์ในวารสารให้ถือมติของกองบรรณาธิการเป็นที่สิ้นสุด