การส่งเสริมสุขภาพในสถานประกอบกิจการ: บทบาทที่สำคัญเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานระดับวิชาชีพ การส่งเสริมสุขภาพในสถานประกอบกิจการ: บทบาทที่สำคัญเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานระดับวิชาชีพ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ต้องการนำเสนอเรื่อง เกี่ยวกับบทบาทของเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานระดับวิชาชีพในการส่งเสริมสุขภาพของพนักงานในสถานประกอบกิจการ เพื่อศึกษาบทบาทเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานระดับวิชาชีพ เพื่อศึกษารูปแบบการส่งเสริมสุขภาพของพนักงานในสถานประกอบกิจการที่ดี เพื่อนำข้อมูลที่ได้ใช้เป็นแนวทางในการส่งเสริมสุขภาพที่ดีสำหรับพนักงานในสถานประกอบกิจการ
ผลการศึกษา พบว่า บทบาทเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงานระดับวิชาชีพในการส่งเสริมสุขภาพและความปลอดภัยในการทำงานเป็นหน้าที่ตามกฎหมายกำหนด โดยมีเป้าหมายให้พนักงานมีสุขภาพที่ดี และมีความปลอดภัย ปราศจากอันตราย สามารถป้องกันการเกิดอุบัติเหตุจากการทำงานได้ การส่งเสริมสุขภาพที่ดีควรพิจราณาให้ครอบคุมใน 4 ด้าน ได้แก่ การส่งเสริมสุขภาพกาย จิตใจ สังคม และปัญญา อย่างมีความสมดุล โดยมีรูปแบบการส่งเสริมสุขภาพในสถานประกอบกิจการซึ่งประกอบด้วย การมีนโยบายด้านสุขภาพและความปลอดภัยที่ชัดเจน กำหนดหน้าที่รับผิด กำหนดแผนงานด้านสุขภาพและความปลอดภัย การนำแผนงานไปปฏิบัติ การประเมินแผนงาน และการปรับปรุงแก้ไขและพัฒนาอย่างเนื่อง
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะใดๆ ที่นำเสนอในบทความเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว โดยบรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยปทุมธานี ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด มหาวิทยาลัย บรรณาธิการ และกองบรรณาธิการจะไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดหรือผลที่เกิดจากการใช้ข้อมูลที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้
References
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2549). สถานที่ทำงาน น่าอยู่ น่าทำงาน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ:
สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. (2565). กฎกระทรวงการจัดให้มีเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการทำงาน
บุคลากร หน่วยงาน หรือคณะบุคคล เพื่อดำเนินการด้านความปลอดภัยในสถานประกอบกิจการ
พ.ศ. ๒๕๖๕ สืบค้นข้อมูล วันที่ 1 พฤศจิกายน 2565 , จากfile:///C:/Users/ACER/
Downloads/3368.pdf
กุนนที พุ่มสงวน. (2557). สุขภาพ และการสร้างเสริมสุขภาพ : บทบาทที่สำคัญของพยาบาล.วารสาร
พยาบาลทหารบก, 15(2), 86–90.
ชุลีพร หีตอักษร. (2560). ผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพผู้ประกอบการตลาดสดกอบกาญจน์ อ.
เมือง จ.สุราษฎร์ธานี. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 4 (ฉบับพิเศษ),
-101.
ดวงเนตร ธรรมกุล. (2555). การสร้างสุขภาวะในองค์กร. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 6(1), 1-9.
ประเวศ วะสี. (2543). สุขภาพในฐานะอุดมการณ์ของมนุษย์. สำนักงานปฏิรูประบบสุขภาพ. นนทบุรี,
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
พนารัตน์ เจนจบ. (2563). การส่งเสริมสุขภาพในสถานประกอบการในการขับเคลื่อนระบบสุขภาพชุมชน
สู่ระบบสุขภาพอำเภอโดยใช้การมีส่วนร่วมของเครือข่ายพยาบาล. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 12(2), 277-290.
พรทิพย์ คนานต์ดำรง (2563). ผลของการสวดมนต์แบบออกเสียงต่อความเครียด และอัตราการหายใจของ
นักศึกษาชั้นปี ที่ 1 มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 29(5), 821-829.
พรบ.สุขภาพแห่งชาติ. (2550). ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 124 ตอนที่ 16 ก ลงวันที่ 19 มี.ค. 2550. สืบค้น
ข้อมูล วันที่06 มกราคม 2564, จาก http://got know.org/blog/a-c-h-d/270241
วุฒิเดช ซึ้งจิตสิริโรจน. (2562). รูปแบบการดำเนินงานขององค์กรสุขภาวะต้นแบบในเขตภาคตะวันออก
ของประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยขอนแก่น. 3(1), 91-106.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2562). คู่มือวิชาการหลักสูตรแนวคิดและหลักการสร้าง
เสริมสุขภาพสำหรับ ภาคีเครือข่าย ส.ส.ส. สืบค้นวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2565 เข้าถึงได้จาก
file:///C:/Users/Admin/Downloads/54259f40-0d22-4b34-81ed-a23a4af301bf.pdf
สำนักงานที่ปรึกษากรมอนามัย. (2564). การสร้างเสริมสุขภาพคนทำงาน ในสถานประกอบการ. เข้าถึงได้
จาก สืบค้นวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2565http://advisor.anamai.
moph.go.th/main.php?filename=factory1
Center for Disease Control and Prevention. (2016). Workplace health model. Retrieved
February 8, 2022, from https://www.cdc.gov/workplacehealthpromotion/
model/index.html.
Burton, J. (2010). WHO Healthy Workplace Framework and Model: Background and
Supporting Literature and Practices. Submitted to Evelyn Kortum. (WHO Headquarters, Geneva, Switzerland February 2010).
Pons-Vigués, M., et. al. (2017). Health-care users, key community informants and primary
health care workers’ views on health, health promotion, health assets and deficits: qualitative study in seven Spanish regions. International journal for equity in health, 16(1), 1-16.
WHO. (1986). Ottawa Charter for Health Promotion. WHO. Geneva.