การศึกษาการยอมรับการใช้สิ่งพิมพ์เชิงโต้ตอบ: กรณีศึกษาหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเชิงโต้ตอบ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการยอมรับการใช้หนังสือพิมพ์เชิงโต้ตอบ 2) ศึกษาถึงลักษณะทางประชากรศาสตร์ที่มีผลต่อการยอมรับการใช้ รวมทั้ง 3) ศึกษาความพึงพอใจของหนังสือพิมพ์เชิงโต้ตอบ กรณีศึกษาหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเชิงโต้ตอบ ซึ่งกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ ผู้ใช้หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นในจังหวัดตรัง จำนวน 400 คน การกำหนดกลุ่มตัวอย่างได้จากตารางสําเร็จรูปของทาโร ยามาเน่ วิธีสุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ ใช้ความสะดวก (Convenience Sample) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ หนังสือพิมพ์เชิงโต้ตอบ และแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติดังนี้ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Independent Sample t-test และ One-way Analysis of Variance จากการวิจัยพบว่า มีการยอมรับการใช้หนังสือพิมพ์เชิงโต้ตอบในระดับสูง ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงมีอายุ 18 – 24 ปี มีระดับการศึกษาต่ำกว่าระดับปริญญาหรือปริญญาตรี มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนเท่ากับ 20,001 – 30,000 บาท จากการทดสอบสมมติฐาน พบว่าเพศ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนที่แตกต่างกันไม่มีผลต่อการยอมรับในขั้นความรู้ ขั้นจูงใจ ขั้นตัดสินใจ ขั้นใช้ และขั้นยืนยัน ส่วนอายุ และระดับการศึกษา ที่แตกต่างกันมีผลต่อการยอมรับขั้นความรู้ที่แตกต่างกัน ผลความพึงพอใจของผู้ตอบแบบสอบถามต่อการใช้หนังสือพิมพ์เชิงโต้ตอบอยู่ในระดับสูง
Article Details
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
[2] พนิดา ตันศิริ. 2552. โลกเสมือนผสานโลกจริง Augmented Reality. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. วารสารนักบริหาร, น. 169– 175. ค้นเมื่อ 9 ตุลาคม 2557, จาก https://www.bu.ac.th/knowledgecenter/executive_journal/30_2/pdf/aw28.pdf
[3] Rogers, E.M. 2003. Diffusion of Innovation. 5th ed. New York: The Free Press. ในสุจิตรา ยอดเสน่หา. ความสัมพันธ์ ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลของอาจารย์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี กับการยอมรับอุปกรณ์โมบายเลิร์นนิ่ง. น. 11 – 15. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
[4] พวงรัตน์ ทวีรัตน์. 2543. วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพฯ: สำนักงานทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
[5] อรรณพ เรืองยศจันทนา เลิศลักษณ์ กลิ่นหอมและไพฑูรย์ พิมดี. 2540. การพัฒนาระบบออนไลน์เพื่อประเมินความพึงพอใจ ของผู้เรียนที่มีต่อครูผู้สอนวิทยาลัยอาชีวศึกษาฉะเชิงเทราวารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 10(2), น.69.
Unop Rangyodjantana Lerplak Klinhom and Paitoon Pimdee. 1997. Development of Online Systems for Assessment of Student Satisfaction with Teacher Instruction at Chachoengsao Vocational College. Journal of Industrial Education, 10(2), p. 69.
[6] พิพิธ โหตรภวานนท์. 2557. กระบวนการยอมรับนวัตกรรมรถยนต์ระบบไฮบริดของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Pipit Hotarapawanon. 2014. Hybrid Car System Adoption Process of Consumers in Bangkok. Mester’ thesis. Graduate School of Srinakharinwirot University.
[7] ยุพเรศ พิริยพลพงศ์. 2558. ปัจจัยและพฤติกรรมที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้โมบายแอพพลิเคชั่นซื้อสินค้าผ่านทางสมาร์ทโฟนและ แท็บเล็ตของผู้บริโภค ในเขตกรุงเทพมหานคร. รายงานประชุมวิชาการระดับชาติ คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, น.3-1.
Yupares Piriyapolpong. 2015. Factors and Consumer Behaviors Affecting on Decision Making TowardsBuying Products via Mobile and Tablet Application in Bangkok Area. National Conference on Graduate School of Communication Arts and Management Innovation Proceeding, p.3-1.
[8] กนกเกศ ประชุมพรรณ์. 2552. ลักษณะของนวัตกรรมที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการยอมรับนวัตกรรมของผลิตภัณฑ์ไอโฟน. สาร นิพนธ์บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Kanokked Prachumpan. 2009. Innovation acceptance Influencing Buying Behavior of Applications for Smart Phones of Customers in Bangkok Metropolis. Master’ thesis. Graduate School of Srinakharinwirot University.
[9] วิฑูร พานทอง. 2540. การยอมรับเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ของข้าราชการตำรวจ : ศึกษากรณีกองบัญชาการศึกษา กรมตำรวจ. ภาคนิพนธ์คณะพัฒนาสังคม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Witoon Parnthong 1997. Police Officers' adoption of computer technology : a case study of the Education Bureau, Police Department. Master’ thesis. School of Social Development. National Institute of Development Administration.