ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความปลอดภัยที่อยู่อาศัยในผู้สูงอายุ จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความปลอดภัยที่อยู่อาศัยของผู้สูงอายุในจังหวัดอุบลราชธานี กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุจำนวน 34 คน ที่ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามวัดความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการป้องกันตนเองเกี่ยวกับความปลอดภัยที่อยู่อาศัย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และการทดสอบความสัมพันธ์โดยใช้ Pearson’s Chi-Square และ Pearson’s Correlation ผลการวิจัยพบว่า ผู้สูงอายุส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 88.2) มีอายุเฉลี่ย 74.6 ปี มีระดับความรู้เกี่ยวกับความปลอดภัยที่อยู่อาศัยในระดับต่ำ (ร้อยละ 64.7) ทัศนคติและพฤติกรรมการป้องกันตนเองอยู่ในระดับปานกลาง (ร้อยละ 58.8 และ 82.4 ตามลำดับ) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับพฤติกรรมการป้องกันตนเอง ได้แก่ การมีผู้อยู่อาศัยร่วม (p = 0.050) และการเคยได้รับบาดเจ็บจากที่อยู่อาศัย (p = 0.049) ขณะที่ความรู้เกี่ยวกับความปลอดภัยมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันตนเอง (p ≤ 0.05) แต่ไม่มีความสัมพันธ์กับทัศนคติ (p > 0.05) สรุปผลการวิจัยชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการส่งเสริมความรู้ และการปรับปรุงสภาพแวดล้อมในที่อยู่อาศัยเพื่อป้องกันอุบัติเหตุและเสริมสร้างพฤติกรรมความปลอดภัยในกลุ่มผู้สูงอายุอย่างยั่งยืน