การศึกษาเบื้องต้นในการแยกเพศโดยใช้กระดูกไหปลาร้าในประชากรไทย

บทคัดย่อ

การตรวจพิสูจน์บุคคลจากกระดูกในงานด้านนิติมานุษยวิทยามีส่วนสำคัญในการพิสูจน์คดีอาชญากรรม จุดประสงค์สำคัญของการตรวจพิสูจน์กระดูกคือการระบุเพศโดยใช้เครื่องมือวัด
จากกระดูก ในการศึกษานี้เป็นการระบุเพศจากกระดูกไหปลาร้า เพื่อเป็นทางเลือกในการใช้กระดูกในการระบุเพศ โดยวัดกระดูกไหปลาร้า 6 ตำแหน่ง เป็นโครงกระดูกของประชากรไทย ที่ภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ มหาวิทยาลัยนเรศวร และภาควิชากายวิภาคศาสตร์
คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น จำนวน 200 ชิ้น แบ่งออกเป็นเพศชาย 100 ชิ้น และเพศหญิง 100 ชิ้น ใช้ตำแหน่งวัด 6 ตำแหน่ง คือ 1. ความยาวของกระดูกไหปลาร้า 2. ความกว้างด้านปลายฝั่งด้านนอกจากด้านหน้าไปด้านหลัง 3. ความกว้างด้านปลายฝั่งกระดูกหน้าอกจากด้านหน้าไปด้านหลัง
4. ความกว้างด้านปลายฝั่งด้านนอกจากด้านบนไปด้านล่าง 5. ความกว้างด้านปลายฝั่งกระดูกหน้าอกจากด้านบนไปด้านล่าง 6. ความยาวเส้นรอบวงที่จุดกึ่งกลางของความยาว คำนวณสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์การจำแนกเพศโดยใช้ Discriminant function analysis ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป
จากผลการศึกษาพบว่า ค่าเฉลี่ยของทั้ง 6 จุดในเพศชายมีค่ามากกว่าเพศหญิงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) จุดวัดที่มีความแม่นยำในการจำแนกเพศมากที่สุดคือ ความยาวเส้นรอบวงที่จุดกึ่งกลางของความยาวด้านขวา ซึ่งมีอัตราความถูกต้อง 80.0% และยังพบว่าทุกจุดวัดในเพศชายที่มีขนาดยาวกว่าเพศหญิงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติมีความสอดคล้องกับการศึกษาในกลุ่มประชากรในบางกลุ่ม