อิทธิพลของสารอินทรีย์ต่อการแตกหน่อของกล้วยน้ำไทในสภาพปลอดเชื้อ

บทคัดย่อ

กล้วยน้ำไท (Musa (AA group) ‘Kluai Nam Thai’) เป็นกล้วยที่พบได้น้อยในประเทศไทย และเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมและการกระทำของมนุษย์ ดังนั้นจึงนำเทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืชมาใช้ในการขยายพันธุ์เพื่อให้ได้ต้นกล้วยเพิ่มมากขึ้น โดยการศึกษาอิทธิพลของสารอินทรีย์ต่อการแตกหน่อของกล้วยน้ำไทภายใต้สภาวะปลอดเชื้อ โดยการนำชิ้นส่วนปลายยอดหน่อกล้วยน้ำไทมาเพาะเลี้ยงบนสูตรอาหาร MS ที่เติมน้ำมะพร้าว น้ำสับปะรดคั้น และน้ำส้มคั้น ความเข้มข้น 200 มิลลิลิตรต่อลิตร เป็นเวลา 4 เดือน วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (Completely Randomized Design: CRD) พบว่า สูตรอาหาร MS ที่เติมน้ำมะพร้าว 200 มิลลิลิตรต่อลิตร ให้จำนวนหน่อเฉลี่ยสูงสุด 1.71 หน่อต่อยอดที่เพาะเลี้ยง ความยาวหน่อเฉลี่ยสูงสุด 4.25 เซนติเมตร และจำนวนใบเฉลี่ยสูงสุด 4 ใบต่อต้น ซึ่งแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ (p≤0.01)