ปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยเสี่ยง และระบบประกันสุขภาพที่ส่งผลต่อ การเกิดโรคอัมพาตและโรคอัมพฤกษ์ของประชากรไทย

บทคัดย่อ

ความเสี่ยงการเกิดโรคอัมพาตและโรคอัมพฤกษ์ของผู้ป่วยมาจากหลายสาเหตุ รวมถึงปัจจัยส่วนบุคคล และระบบประกันสุขภาพ จุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยเสี่ยง และระบบประกันสุขภาพที่ส่งผลต่อการเกิดโรคอัมพาตและโรคอัมพฤกษ์ของประชากรไทย โดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิจากแบบสำรวจพฤติกรรมเสี่ยงโรคไม่ติดต่อและการบาดเจ็บ พ.ศ. 2558 ของสำนักงานโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ คือประชากรอายุ 15-79 ปี จำนวนทั้งหมด 22,496 คน ใน 12 เขตบริการสุขภาพ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ วิเคราะห์ผลปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยเสี่ยง และระบบประกันสุขภาพที่ส่งผลต่อการเกิดโรคอัมพาตและโรคอัมพฤกษ์ของประชากรไทย ด้วยสถิติ Logistic regression ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศหญิงมีโอกาสเสี่ยงกว่าเพศชาย (Odd ratio เท่ากับ -0.383)  กลุ่มอายุ 60-79 ปีมีโอกาสเสี่ยงกว่ากลุ่มอายุ 15-39 ปี (Odd ratio เท่ากับ 2.108)  ระดับการศึกษาประถมศึกษามีโอกาสเสี่ยงกว่าไม่ได้รับการศึกษา (Odd ratio เท่ากับ 1.102) และอาชีพวิชาชีพมีโอกาสเสี่ยงกว่าไม่มีงานทำ (Odd ratio เท่ากับ 1.256)  นอกจากนี้ปัจจัยเสี่ยง ได้แก่ การออกกำลังกาย (Odd ratio เท่ากับ-0.110) การสูบบุหรี่มีโอกาสเสี่ยงกว่าไม่ได้ออกำลังกายและไม่สูบบุหรี่ (Odd ratio เท่ากับ 1.031) และระบบประกันสุขภาพ ได้แก่ สวัสดิการรักษาพยาบาลของข้าราชการ