ปริมาณการผลิตไผ่เพื่อการจำหน่ายต่อความต้องการไผ่ ของกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ไผ่ OTOP จังหวัดปราจีนบุรี

บทคัดย่อ

จากปัญหาการขาดดุลการค้าเนื่องจากการนำเข้าไผ่เพื่อใช้ในประเทศ จึงได้ศึกษาเปรียบเทียบปริมาณการปลูกไผ่กับความต้องการไผ่ของกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ไผ่ OTOP ในจังหวัดปราจีนบุรี ซึ่งเป็นจังหวัดที่ปลูกไผ่เป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศ จากการสำรวจด้วยแบบสอบถามเกษตรกร 44 ครัวเรือนในอำเภอเมือง ประจันทคาม และนาดี พบปลูกไผ่ 7 ชนิด 4 สกุล ได้แก่ ไผ่ตง (Dendrocalamus asper (J.H.Schultes) Backer ex K.Heyne) 64.10% ไผ่เขียว (Bambusa vulgaris Schrader ex Wendland) 20.51% ซึ่งปลูกเพื่อขายหน่อ ไผ่เลี้ยง (×Thyrsocalamus liang Sungkaew & W. L. Goh) 10.26% ไผ่ลำมะลอก (Bambusa longispiculata Gamble ex Brandis) ไผ่สีสุก (Bambusa blumeana J.H.Schultes) ไผ่รวก (Thyrsostachys siamensis Gamble) และไผ่ป่า (Bambusa bambos (L.) Voss) คิดเป็น 5.13% สามารถผลิตลำไผ่ขายรวมทั้งสิ้นเฉลี่ย 43,636 ลำต่อปี ซึ่งส่งขายทั้งในและนอกจังหวัดปราจีนบุรี ส่วนไผ่ที่ใช้ในการทำผลิตภัณฑ์ภายในจังหวัดเพื่อแปรรูปผลิตภัณฑ์ และจากผลสำรวจความต้องการผู้ใช้ไผ่ของกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ไผ่ OTOP 12 ราย พบว่ามีความต้องการใช้ลำไผ่เฉลี่ย 3,710 ลำต่อปี จากปริมาณการแปรรูปทั้งหมด ส่วนใหญ่ปลูกไผ่ใช้เอง แต่ยังพบปัญหาไม่เพียงพอโดยเฉพาะรายที่ไม่มีพื้นที่ปลูกเป็นของตนเอง และทุกรายพบปัญหาในฤดูฝนขาดวัตถุดิบเนื่องจากต้องเก็บหน่อเพื่อรอลำในรอบถัดไป 33.33% สั่งลำไผ่จากพ่อค้าคนกลางจากแหล่งปลูกภายนอกจังหวัด ส่งผลให้มีปัญหาปริมาณการผลิตไผ่เพื่อการจำหน่ายไม่เพียงพอภายในจังหวัด อีกทั้งยังมีความต้องการจากภายนอกจังหวัด จึงควรมีการเพิ่มผลผลิตไผ่เพื่อสนองความต้องการทั้งภายในและภายนอกจังหวัดเพื่อเพิ่มรายได้ให้กับเกษตรต่อไป