โมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลองค์การสำหรับมหาวิทยาลัยในไทย สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และราชอาณาจักรกัมพูชา

บทคัดย่อ

ประสิทธิผลองค์การมีความสำคัญที่ใช้ในการพัฒนามหาวิทยาลัยในไทยสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวและราชอาณาจักรกัมพูชาวัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลองค์การสำหรับมหาวิทยาลัยในระดับบุคคล และระดับสาขาวิชาในประเทศไทย ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวและประเทศราชอาณาจักรกัมพูชาและ 2) ทดสอบความไม่แปรเปลี่ยนของโมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับของประสิทธิผลองค์การภาครัฐที่เป็นมหาวิทยาลัยของประเทศไทย ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวและประเทศราชอาณาจักรกัมพูชา จำนวนกลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิต/นักศึกษาได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอนจำนวน 1,200 คน จากจำนวน 120 สาขาวิชาเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติบรรยายและการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับโดยใช้โปรแกรม Mplus ผลการวิจัยปรากฏว่า 1) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของมหาวิทยาลัยมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ในระดับบุคคลและระดับสาขาวิชาตัวแปรทุกตัวมีความสำคัญอยู่ในระดับใกล้เคียงกัน สำหรับระดับบุคคลตัวแปรที่มีความสำคัญมากที่สุดคือการพัฒนาบุคลิกภาพนิสิต/นักศึกษาในขณะที่ตัวแปรระดับสาขาวิชาที่มีความสำคัญมากที่สุดคือความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรอย่างไรก็ตามสุขภาพขององค์การมีความสำคัญน้อยที่สุดทั้งระดับบุคคลและระดับสาขาวิชาและ 2) โมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับมีความแปรเปลี่ยนด้านโมเดลระหว่างประเทศไทย ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และประเทศราชอาณาจักรกัมพูชาแต่รูปแบบพัฒนาขึ้นสามารถอธิบายความแปรปรวนของสัดส่วนในมหาวิทยาลัยไทยได้ดีกว่า