แบบจำลองการเลือกการเดินทางระยะไกลด้วยรถไฟและการประยุกต์ใช้แบบจำลองลอจิตสำหรับรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้นำเสนอการจำลองพฤติกรรมการเดินทางระยะไกลด้วยรถไฟโดยใช้แบบจำลองโลจิตพหุ การเดินทางด้วยรถไฟมีค่าโดยสารต่ำแต่ไม่เป็นที่นิยมในคนไทยเนื่องจากไม่สะดวกสบายในการเดินทางในระยะไกล งานวิจัยนี้ทำการวิเคราะห์ผลจากการสำรวจพฤติกรรมการเดินทางแบบสถานการณ์เกิดขึ้นจริง และสถานการณ์ที่สมมุติขึ้นของการเดินทางระยะไกลด้วยรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่างจำนวน 400 ตัวอย่าง ผลการวิเคราะห์แบบจำลองโลจิตพหุแสดงให้เห็นว่าปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกเดินทางระยะไกลด้วยรถไฟอย่างมีนัยสำคัญ ประกอบด้วย ห้องน้ำ ตู้โดยสารสำหรับผู้หญิงและเด็ก การแสดงข้อมูลขบวนรถ ระบบปรับอากาศ ชั้นวางกระเป๋า ตู้เสบียง อินเตอร์เน็ตไร้สาย ความถี่ของการให้บริการ ค่าโดยสาร ระยะเวลาในการเดินทาง ปลั๊กไฟ สนับสนุนผู้ทุพพลภาพ ตามลำดับ เมื่อพิจารณาปัจจัยด้านรายได้ครัวเรือนพบว่ากลุ่มผู้มีรายได้สูงจะเลือกรถไฟที่มีห้องน้ำระบบปิด และเมื่อพิจารณาวัตถุประสงค์ของการเดินทางพบว่ากลุ่มนักท่องเที่ยวจะเลือกรถไฟที่มีห้องน้ำระบบปิด สำหรับประชาชนที่ไม่ใช่กลุ่มผู้มีรายได้สูงจะเลือกรถไฟที่มีชั้นวางกระเป๋า และสำหรับประชาชนที่ไม่ใช่กลุ่มนักท่องเที่ยวจะเลือกรถไฟที่มีตู้โดยสารสำหรับผู้หญิงและเด็ก งานวิจัยนี้เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนารถไฟสำหรับการเดินทางระยะไกล ภาครัฐสามารถพัฒนาคุณภาพการบริการให้ดีขึ้นให้มีรูปแบบที่หลากหลายตรงตามความต้องการแต่ละกลุ่มจะส่งผลให้ประชาชนเลือกใช้รถไฟระยะไกลมากขึ้น