การเปรียบเทียบตัวแบบคณิตศาสตร์ในการหาความลึกของช่องเก็บสินค้าที่เหมาะสมระหว่างแบบไม่จำกัดอัตราเข้าและจำกัดอัตราเข้าของสินค้า กรณีศึกษา คลังสินค้า ABC

บทคัดย่อ

ต้นทุนการบริหารจัดการด้านคลังสินค้าถือเป็นต้นทุนหลักในระบบโลจิสติกส์ โดยการจัดเก็บสินค้าถือว่าเป็นกิจกรรมหลักของคลังสินค้า ซึ่งโดยทั่วไปจะมีระบบการจัดเก็บที่หลากหลายตั้งแต่การจัดเก็บแบบวางกองซ้อนไปจนถึงการจัดเก็บแบบอัตโนมัติ การศึกษาวิจัยครั้งนี้ได้ศึกษาระบบการจัดเก็บแบบวางกองซ้อน เนื่องจากเป็นระบบที่ได้รับความนิยม มีความยืดหย่นุ สูงต้นทุนต่ำ เหมาะกับสินค้าที่มีอัตราการหมุนเวียนสูง แม้ว่าจะเกิดความสูญเปล่าของพื้นที่โดยรวมมาก ทำให้มีอรรถประโยชน์ด้านพื้นที่ต่ำ การออกแบบรูปแบบการจัดเก็บที่มีประสิทธิภาพโดยการกำหนดความลึกช่องเก็บสินค้าที่เหมาะสมถือเป็นแนวทางหนึ่งในการแก้ปัญหา อย่างไรก็ตาม การกำหนดความลึกช่องเก็บสินค้าภายใต้อัตราการเข้ามาของสินค้าที่จำกัดยังไม่ค่อยพบในการศึกษาที่ผ่านมา งานวิจัยนี้จึงได้ใช้ตัวแบบคณิตศาสตร์สำหรับการหาความลึกช่องเก็บสินค้า ได้แก่ ตัวแบบไม่จำกัด คือตัวแบบคณิตศาสตร์ที่ไม่พิจารณาอัตราการเข้ามาของสินค้า หรือ P = ∞ และตัวแบบจำกัด คือตัวแบบคณิตศาสตร์ที่มีการพิจารณาอัตราการเข้ามาของสินค้าด้วย หรือ P ≠ ∞ เพื่อเปรียบเทียบว่าความลึกช่องเก็บสินค้าจากตัวแบบใดจะทำให้เกิดความสูญเปล่าโดยรวมเฉลี่ยน้อยที่สุด ซึ่งจากการศึกษาพบว่า ตัวแบบจำกัดให้ความลึกช่องเก็บสินค้าที่ทำให้เกิดความสูญเปล่ารวมเฉลี่ยน้อยกว่าความลึกช่องเก็บสินค้าที่ได้จากตัวแบบไม่จำกัด