ความรู้ ทัศนคติ ความตระหนักและพฤติกรรมการป้องกันภัยสุขภาพจากหมอกควันของประชาชนในชุมชนบ้านโฮ่งหลวง อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความรู้ ทัศนคติ ความตระหนักและพฤติกรรมการป้องกันภัยสุขภาพจากหมอกควันของประชาชนในชุมชนบ้านโฮ่งหลวง อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน กลุ่มตัวอย่าง คือ กลุ่มประชาชนทั่วไปในชุมชนบ้านโฮ่งหลวง จำนวน 392 คนโดยใช้วิธีคัดเลือกตัวอย่างแบบมีระบบ แบบสอบถามที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 5 ส่วน ได้แก่ 1) ลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง 2) ความรู้เกี่ยวกับสาเหตุและผลกระทบจากปัญหาหมอกควัน3) ทัศนคติเกี่ยวกับสาเหตุของการเกิดปัญหาหมอกควัน 4) ความตระหนักถึงสาเหตุและผลกระทบจากปัญหาหมอกควันและ 5) พฤติกรรมการป้องกันภัยสุขภาพจากหมอกควัน ความเชื่อมั่นของแบบสอบถามโดยรวม เท่ากับ 0.86 สถิติที่ใช้เป็นสถิตเชิงพรรณนา พบว่า  1) เป็นเพศชาย ร้อยละ 38.0 และเพศหญิง ร้อยละ 62.0 ส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 61-70 ปี (ร้อยละ 35.2) มีรายได้ต่อเดือน ต่ำกว่า 10,000 บาท (ร้อยละ 66.1) อาศัยอยู่ในพื้นที่ 46 ปีขึ้นไป (ร้อยละ 41.6) ส่วนใหญ่จบการศึกษาในระดับประถมศึกษา (ร้อยละ 40.1)  ประกอบอาชีพรับจ้างร้อยละ 54.3) ภูมิลำเนาเดิม ส่วนใหญ่มีภูมิลำเนาอยู่ในเขตเทศบาล (ร้อยละ 89.2) ปัจจุบันมี  ที่อยู่อาศัยเป็นของตนเอง (ร้อยละ 84.2) และไม่มีโรคประจำตัว (ร้อยละ 66.1)2) มีค่าเฉลี่ยด้านความรู้ในระดับสูง (0.91 ± 0.14)3) มีค่าเฉลี่ยด้านทัศนคติในระดับปานกลาง (0.75 ± 0.48)  4) มีค่าเฉลี่ยด้านความตระหนักในระดับสูง (2.12 ± 0.62) และ 5) มีค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันภัยสุขภาพจากหมอกควันในระดับดี(1.55 ± 0.38) ตามลำดับจากการศึกษาในครั้งนี้ สามารถใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานที่นำไปสู่การหาแนวทางหรือรูปแบบของการจัดการปัญหาหมอกควันโดยอาศัยชุมชนเป็นฐานอีกทั้งความร่วมมือของทุกภาคส่วนเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพต่อการจัดการปัญหาหมอกควันมากยิ่งขึ้นต่อไป

This research aimed to determinethe level of knowledge, attitude, awareness and preventive health hazard behavior from smog of people in Ban Hong Luang community, Ban Hong district, Lamphun province. The samples were 392 people living in Ban Hong Luang community, obtained through the systematic sampling technique. Questionnaire (Cronbach’s Alpha de 0.86) consisted of five sections i.e. 1) personal data, 2) knowledge about cause and effect of smog problem, 3) attitude about cause of smog problem, 4) awarenessto cause and effect of smog problem and 5) preventive health hazardbehavior from smogwas used as the research instrument. The data were computed using descriptive statistics. According to the study, it was revealed that1) males and female accounted for 38.0%and 62.0%  of participants, aged among 61-70 years old (35.2%), earned income less than 10,000 baht/month (66.1%), lived in local area up to 46 years (41.6%),finished elementary school (40.1%), worked as employee (54.3%), came from municipal areas as their hometowns (89.2%), had their ownresidences (84.2%) and had no diseases (66.1) 2) The participants had mean score of knowledge at high level (0.91 ± 0.14). 3) Mean score of attitude was at moderate level with 0.75 ± 0.48, 4) Mean score of awarenesswas at high level with 2.12 ± 0.62 and 5) preventive health hazard behavior from smog, it’s mean score was at good level with 1.55 ± 0.38, respectively. The results from this precursory study are able to use as being the fundamental dataand then lead to providethe smog management by using community based way or pattern together with participatingfrom every section. Consequently, the efficiency of smog problem management will be increasingly.