Exploratory Factor Analysis of Comtemplative Assesment tool in nursing
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to analyse the factors of contemplation of nurses. Participants were 350 registered nurses working in hospital. Research instrument was contemplative assessment in nursing which have been tested for its validity and reliability. The content validity of the assessment was between 0.60-1.0 and reliability was 0.94 that based on Item Objective Congruence (IOC) index by five experts. The data was analysed using factor analysis with principle component and direct oblimin rotation.
The results showed that four factors with 23 items of contemplative assessment in nursing were extracted, including mindfulness awareness (6 items), understanding the truth of life (3 items), the power of compassion (10 items) and the kindness (4 items). All items factor loading ranged from .517 to .807, which together accounted for 52.776 % of the total variance. The eigenvalues indicated that all four factors explained 25.306%, 11.763%, 10.361%, and 5.377% of the variance respectively. The results of this study provide information that can be used to develop humanity virtue and to improve nurses’ ability to provide contemplative care.
Article Details
ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะใดๆ ที่นำเสนอในบทความเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว โดยบรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยปทุมธานี ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด มหาวิทยาลัย บรรณาธิการ และกองบรรณาธิการจะไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดหรือผลที่เกิดจากการใช้ข้อมูลที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้
References
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรทิพา กุฎุมพินานนท์. (2551). การศึกษาวิเคราะห์กระบวนการเรียนรู้ในพระพุทธศาสนาและการ
พัฒนาคน. (ปริญญานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพฯ.
พระพุทธโฆสเถระ. (2557). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ประยูรวงศ์พริ้นติ้ง.
พิณนภา หมวกยอด.(2554). การสังเคราะห์องค์ความรู้เกี่ยวกับสุขภาวะทางจิตวิญญาณในบริบทของ
สังคมไทย. (ปริญญานิพนธ์วิทยาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.กรุงเทพฯ.
พิชญรัชต์ บุญช่วย. (2549). การศึกษากระบวนการสร้างภาวนา 4 โดยใช้หลักไตรสิกขา.
(ปริญญานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย..กรุงเทพฯ.
พุทธทาสภิกขุ. (2525). บรมธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 4.) กรงเทพฯ :การพิมพ์พระนคร.
ระวีวรรณ ถวายทรัพย์. (2545). ความผาสุกทางจิตวิญญาณของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์.
(วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.เชียงใหม่.
วรวรรณ จันทวีเมือง และทรงฤทธิ์ ทองมีขวัญ. (2559). นักศึกษาพยาบาลกับการพัฒนาสุขภาวะทางจิต
วิญญาณ. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 3 (3), 208-219.
สหะโรจน์ กิตติมหาเจริญ. (2545). แนวคิดเรื่องปัญญาในชาดกที่แต่งในประเทศไทย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุปรียา ธีรสิรานนท์. (2556). การศึกษาวิเคราะห์กระบวนการเรียนรู้ในพระพุทธศาสนาเถรวาท.
(พุทธศาสตร์ดุษฏีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพฯ.
เสาวลักษม์ กิตติประภัสร์. (2555) ก้าวย่างใหม่ในการพัฒนา: สู่สังคมแห่งความสุข. วารสารสถาบัน
พระปกเกล้า, 10 (1), 99-116.
อุทุมพร มาลัยทอง. (2549). การรับรู้การสร้างเสริมสุขภาวะทางจิตวิญญาณของหัวหน้าหอผู้ป่วย.
(วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก.
DeVellis,R.F. (2012). Scale development: theory and applications. (3 rd ed). Newbury
Park :Sage.
Phramaha Pongnarin Thitavamso. (2005). An analytical study of process of learning
in Theravada Buddahism. Thesis, M.A. (Buddhist Studies). Mahachulalongkornrajavidayalaya University. Bangkok
Potter, P.A., & Perry, A.G. (1999) .Basic nursing: A criticalthinking approach and none
terminally ill hospitalized adults and well adults. (4 th ed). Philadelphia: Mosby.
Starc T M, Karnjuš I, Babnik K. (2019). Attitudes towards spirituality and spiritual care
among nursing employees in hospitals. Slovenian Nursing Review, 53(1), 31-48.