แนวทางการพัฒนากรีนโลจิสติกส์ในการบริหารการจัดการภาคการขนส่งสินค้า
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแนวทางการพัฒนากรีนโลจิสติกส์ในการบริหารการจัดการภาคการขนส่งสินค้าแบบสินค้าเที่ยวกลับ โดยใช้การสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ และทำการค้นหาคำตอบที่เหมาะสมผ่านโปรแกรมที่หาค่า
ที่เหมาะสม และวิธีการรับส่งสินค้าที่เหมาะสม ประเด็นการขนส่งสินค้าในพื้นที่จังหวัดทางภาคใต้ที่มีปริมาณงาน 45 เปอร์เซ็นต์โดยมีจังหวัดสุราษฎร์ธานี นครศรีธรรมราช กระบี่ นราธิวาส เป็นต้น ทำให้เกิดการขนส่งที่มีต้นทุนสูง และใช้รถร่วมเป็นจำนวนมาก ทำให้ทางบริษัทไม่สามารถควบคุมการวิ่งรถไปกลับเที่ยวเปล่า และค่าใช้จ่ายของรถร่วม ทำให้ทางบริษัทเสียค่าใช้จ่ายระยะทางขากลับ ผู้วิจัยแก้ปัญหาโดยการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ เพื่อวางแผนการจัดการขนส่งใหม่ในเขตภาคใต้ โดยต้องการให้ต้นทุนค่าใช้จ่ายต่ำที่สุด และจำนวนรถร่วมให้น้อยที่สุด โดยแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่สร้างขึ้น พิจารณาให้กับการจัดการขนส่งสินค้าให้กับบริษัทกรณีศึกษา ซึ่งมีการจัดส่งสินค้าทั้งเที่ยวไปและเที่ยวกลับ โดยจากรูปแบบการขนส่งเดิมส่งตรงถึงลูกค้าตามความต้องการทำให้เมื่อมีการขนส่งเกิดขึ้นทางบริษัทกรณีศึกษาทำการจัดรถร่วมขนส่งไปยังจุดต้นทางทันที ซึ่งทำให้การขนส่งรูปแบบนี้มีต้นทุนค่าใช้จ่ายสูง และใช้รถร่วมเป็นจำนวนมาก จึงทำการแก้ปัญหาโดยใช้ตัวแบบทั่วไปของการโปรแกรมเชิงเส้นตรงของปัญหาการขนส่งผ่าน
ผลทดลองพบว่า จากการขนส่งรูปแบบเดิมต้นทุนค่าใช้จ่ายอยู่ที่ 588,000 บาท และใช้รถร่วม 20 คัน เมื่อเปรียบเทียบกับการขนส่งรูปแบบที่สามารถมีสินค้าเที่ยวเปล่า และที่รวบรวมสินค้ามีค่าใช้จ่ายของการขนส่งอยู่ที่ 380,000 บาท สามารถประหยัดต้นทุนค่าใช้จ่ายลงได้ถึง 35 เปอร์เซ็นต์ และใช้จำนวนรถร่วม 12 คัน ลดจำนวนรถร่วมได้ถึง 60 เปอร์เซ็นต์ และลดพลังงานเชื้อเพลิงได้ถึง 60 เปอร์เซ็นต์ที่มาจากจำนวนรถร่วมที่ลดลง ผลการศึกษานี้ สามารถประยุกต์ใช้กับงานขนส่งของบริษัทกรณีศึกษาอื่น ๆ ที่มีการขนส่งคล้ายคลึงกันต่อไป
Article Details
เนื้อหาและข่อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือว่าร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม หากบุคคล หรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมด หรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม เท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
[2] ขวัญฤดี โชติชนาทวีวงศ์. 2557. วารสารธุรกิจสีเขียว. 8(1).
[3] รพงศ์ พงศ์ดำรงศักดา และสุนาริน จันทะ. 2560. การกำหนดตำแหน่งฐานปล่อยรถบรรทุกโดยพิจารณาปริมาณสินค้าที่บรรทุก ทั้งเที่ยวไปและกลับ กรณีศึกษาผู้ให้บริการด้านโลจิสติกส์.
[4] มนัส บุญวงศ์ และมาเรียม นะมิ. 2557. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาศักยภาพผู้ให้บริการด้านการขนส่งนักท่องเที่ยวด้วยความเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเพื่อรองรับการเปิดเส้นทางโลจิสติกส์อาเซียน. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
[5] วลัยลักษณ์ อัตธีรวงศ์ และวริยา ปานปรุง. 2559. แรงขับเคลื่อนในการประยุกต์ใช้การจัดการโลจิสติกส์สีเขียวสำหรับผู้ประกอบการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 24(2).
[6] อัณยา ประเสริฐลาภ. 2558. การนำแนวคิดกรีนซัพพลายเชนมาประยุกต์ใช้เพื่อเพิ่มคุณภาพสิ่งแวดล้อมภายในบริษัทในการจัดการให้มีประสิทธิภาพ. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
[7] ศิริพร เลิศยิ่งยศ วิโรจน์ เจษฎาลักษณ์ และจันทนา แสนสุข. 2558. ความสามารถการจัดการโลจิสติกส์สีเขียวที่มีผลต่อการตอบสนองความต้องการของผู้มีส่วนได้เสีย และผลการดำเนินงานของอุตสาหกรรมกระดาษในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ. 38(147). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
[8] Rommert Dekker Jacqueline Bloemhof Ioannis Mallidis. 2012. Operations Research for green logistics – An overview of aspects, issues, contributions and challenges. European Journal of Operational Research. 219(3), pp 671-679.
[9] Hokey Min & Ilsuk Kim. 2012. Green supply chain research: past, present, and future. Logistics Research. March 2012, 4(1–2), pp 39–47.
