การมีส่วนร่วมของชุมชนในการดูแลระยะยาวสำหรับผู้ป่วยติดเตียงในเขตเทศบาลเมืองบ้านสวน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมของชุมชนในการดูแลระยะยาวสำหรับผู้ป่วยติดเตียงในเขตเทศบาลเมืองบ้านสวน
วิธีการวิจัย: การวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลในการวิจัย ประกอบด้วย 4 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ 1 ผู้ดูแลผู้ป่วยติดเตียง (caregiver: CG) จำนวน 8 คน และจิตอาสา จำนวน 2 คน กลุ่มที่ 2 อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) จำนวน 10 คน กลุ่มที่ 3 ผู้นำชุมชน จำนวน 8 คน และบุคลากรสาธารณสุข จำนวน 2 คน กลุ่มที่ 4 ผู้ดูแลหลัก (Family caregiver) จำนวน 10 คน คัดเลือกผู้ให้ข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจง เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการสนทนากลุ่ม เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลเป็นแบบการวิเคราะห์เนื้อหาตามแนวคิดวิธีการวิเคราะห์ข้อมูลของ โคไลซี
ผลการวิจัย: พบว่า การมีส่วนร่วมของชุมชนในการดูแลระยะยาวสำหรับผู้ป่วยติดเตียงในเขตเทศบาลเมืองบ้านสวน มีประเด็นหลัก ได้แก่ 1) การมีส่วนร่วมของครอบครัว ได้แก่ การเตรียมอาหารสำหรับผู้สูงอายุ การดูแลทำความสะอาดร่างกาย การฟื้นฟูสุขภาพผู้สูงอายุ และการดูแลรักษาสุขภาพผู้สูงอายุ 2) การมีส่วนร่วมของหน่วยงานทางสุขภาพ ได้แก่ การให้บริการการดูแลรักษาเบื้องต้นทางสุขภาพ ให้คำแนะนำ ปรึกษา สอนให้ความรู้ และประสานงานกับหน่วยงานอื่น และ 3) การมีส่วนร่วมขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่นและภาคีเครือข่ายชุมชน โดยการจัดบริการทางสังคมให้กับผู้ป่วยติดเตียงและครอบครัวตามสิทธิสวัสดิการแห่งรัฐเพื่อให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี ตลอดจนประสานงานกับภาคีเครือข่ายการมีส่วนร่วมในการดูแลระยะยาวสำหรับผู้ป่วยติดเตียงในชุมชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2566). แผนปฏิบัติการด้านผู้สูงอายุ ระยะที่ 3 (พ.ศ.2566-2580). สืบค้นจาก https://www.dop.go.th/download/laws/th1653553501-843_0.pdf
กฤตวรรณ สาหร่าย, ภุชงค์ เสนานุช และขัตติยา กรรณสูตร. (2562). รูปแบบการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุในพื้นที่อุตสาหกรรม. วารสาร มฉก.วิชาการ, 23(2), 229-241.
เกษม อรรถากร และ สุเทพ เชื้อสมุทร. (2564). บทบาทประชาสังคมกับการดูแลผู้ป่วยติดเตียง. ใน วิถีพุทธ วิถีชุมชน รากฐานชีวทัศน์เชิงสังคมล้านนาในสังคมวิถีใหม่ ครั้งที่ 7. ลำพูน: วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
จินตนา อาจสันเที๊ยะ และ รัชณีย์ ป้อมทอง. (2561). แนวโน้มการดูแลผู้สูงอายุในศตวรรษที่ 21: ความท้าทายในการพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก, 19(1), 39-46.
จิตรกร วนะรักษ์. (2564). การพัฒนารูปแบบการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุติดบ้านติดเตียงโดยการมีส่วนร่วมของชมรมจริยธรรม. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 30(2), 285-294.
จำรัส พรหมบุตร. (2565). การพัฒนามนุษย์ตามพุทธวิธี. วารสารพุทธจิตวิทยา, 7(1), 13-18.
ชัยพัฒน์ พุฒซ้อน และ กันตพัฒน์ พรศิริวัชรสิน. (2561). แนวทางการแก้ไขปัญหาสังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย. วารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1), 25-36.
ชวลิต สวัสดิ์ผล และ วารี ศรีสุรพล. (2565). การพัฒนาศักยภาพชุมชนท้องถิ่นเพื่อผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิงในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์, 8(1), 43-56.
ชาย โพธิสิตา. (2556). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พิ้นท์ติ้ง.
ชวลิต สวัสดิ์ผล, ธวัชชัย เพ็งพินิจ, อัครเดช เสนานิกรณ์ และ วารี ศรีสุรพล. (2560). การดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิงในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5(ฉบับพิเศษ), 387-405.
ปาณิศา บุณยรัตกสิน. (2561). การดูแลระยะยาวกลุ่มผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชน: บทบาทพยาบาล. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 11(1), 47-59.
ไพบูลย์ พงษ์แสงพันธ์ และยุวดี รอดจากภัย. (2557). การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยใช้การมีส่วนร่วมของชุมชน. รายงานการวิจัยได้รับทุนจากสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
รณิดา มนต์ขลัง, ภักดี โพธิ์สิ่งห์ และ สัญญา เคณาภูมิ. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสําเร็จของการนํานโยบายการจัดบริการสุขภาพผู้สูงอายุไปสู่การปฏิบัติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 3(2), 133-153.
วิจิตร ศรีสุพรรณ. (2560). โครงการขับเคลื่อนวิชาชีพพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ. วารสารการปฏิบัติการพยาบาลและการผดุงครรภ์ไทย, 4(2), 5-19.
วาสนา ศิริรักษ์ และนงลักษณ์ สุริโย. (2560). การมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายในการดูแลผู้สูงอายุในชุมชน ตำบลธัญญา อำเภอกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์. รายงานการวิจัย: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดกาฬสินธุ์.
สุภางค์ จันทวานิช. (2554). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 19). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุริยา ฟองเกิด, กมลทิพย์ ขลังธรรมเนียม และ กนกพร นทีธนสมบัติ. (2562). ประสบการณ์การดูแลตนเองของผู้ดูแลผู้ป่วยสูงอายุติดเตียง. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์, 9(1), 69-89.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). บทสรุปสำหรับผู้บริหาร การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2564. สืบค้นจาก: http://www.nso.go.th › summary_excusive_64
สำนักงบประมาณของรัฐสภา สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2562). แนวทางการบริหารจัดการงบประมาณรายจ่ายด้านสวัสดิการสังคมสำหรับการดูแลผู้สูงอายุ. รายงานวิชาการสำนักงบประมาณของรัฐสภา ฉบับที่ 5/2562. สืบค้นจาก: https://www.parliament.go.th
Colaizzi P. (1978). Psychological research as the Phenomenologist views it. In Existential – Phenomenological Alternatives for Psychology (Valle R. & King M. eds). London: Oxford University Press, Page 48-71.
