The ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับคุณภาพชีวิต ของผู้สูงอายุในอำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด

Main Article Content

ลำพึง วอนอก
วรกมล เหล็กคำ
วรรณศรี แววงาม
กฤชกันทร สุวรรณพันธุ์
นภชา สิงห์วีรธรรม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: การศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในอำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด


วิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 292 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติอนุมานแบบการวิเคราะห์ถดถอยพหุโลจิสติก


ผลการวิจัย: พบว่า ระดับคุณภาพชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับดี ร้อยละ 62.67 (183 คน) ประกอบด้วย ความรอบรู้ด้านสุขภาพเกี่ยวกับผู้สูงอายุพบว่าด้านทักษะการสื่อสาร ร้อยละ 87.33 (255 คน) ด้านทักษะการตัดสินใจ ร้อยละ 50.34 (147 คน) และด้านทักษะการจัดการตนเอง ร้อยละ 72.60 (212 คน) และเมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ พบว่า มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติจำนวน 3 ด้าน ได้แก่ ด้านทักษะการจัดการตนเอง (ORadj.=2.86 ; 95 % CI: 1.55 to 5.28 ; p-value = 0.001) ด้านทักษะการสื่อสาร (ORadj.=2.54 ; 95 % CI: 1.10 to 5.86 ; p-value = 0.029) และด้านทักษะการรู้เท่าทันสื่อ (ORadj.=1.99 ; 95 % CI: 1.05 to 3.75 ; p-value = 0.034) นอกจากนี้การไม่มีหนี้สิน (ORadj.=2.18 ; 95 % CI: to 1.18 to 4.04 ; p-value = 0.013) อาชีพ (ORadj.=2.12 ; 95 % CI: 1.17 to 3.85 ; p-value = 0.013) และการมีโรคประจำตัว (ORadj.=2.11 ; 95 % CI: 1.22 to 3.67 ; p-value = 0.008) มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเช่นกัน จากผลการศึกษาหากมีการดำเนินการวิจัยในครั้งต่อไปควรศึกษาความสามารถในการสื่อสารและการรู้เท่าทันสื่อเพื่อส่งเสริมให้ผู้สูงอายุสามารถนำข้อมูลมาตัดสินใจในการดูแลสุขภาพตนเองและทำให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วอนอก ล., เหล็กคำ ว., แววงาม ว., สุวรรณพันธุ์ ก., & สิงห์วีรธรรม น. (2022). The ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับคุณภาพชีวิต ของผู้สูงอายุในอำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล, 35(2), 51–66. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/vujournal/article/view/248331
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่องสังคมผู้สูงอายุ (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). สถิติผู้สูงอายุ ณ วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2562 แยกตามตำบล. สืบค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2562, จาก http://www.dop.go.th/th/ know/side/1/1/238.

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 ณ.วันที่ 31 ธันวาคม 2562. สืบค้นเมื่อ 10 มิถุนายน 2563, จาก http://www.dop.go.th/ download/knowledge/th1580099938-275_1.pdf.

กรมสุขภาพจิต. (2545). เครื่องชี้วัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุดย่อ ฉบับภาษาไทย (WHOQOL – BREF – THAI). ค้นเมื่อ 26 ตุลาคม 2562, จาก https://www.dmh.go.th/ test/download/view.asp?id=17.

กิจปพน ศรีธานี. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพกับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง. วารสารระบบสาธารณสุข, 11(1), 26-36.

จันทนา สารแสง และสิวลี รัตนปัญญา. (2562). การศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุ ตำบลทุ่งข้าวพวง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่.วารสารวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 27(5), 44-56.

จิรัชยา เคล้าดี, สุภชัย นาคสุวรรค์, และจักรวาล สุขไมตรี. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์, 15(1), 27-32.

เนติยา แจ่มทิม และ สินีพร ยืนยง. (2562). การใช้สื่อออนไลน์ และการรู้เท่าทันสื่อสารสนเทศสุขภาพออนไลน์ ของผู้สูงอายุจังหวัดสุพรรณบุรี.วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา, 5(2), 168-180.

ประไพพิศ สิงหเสม, พอเพ็ญ ไกรนรา, และวรารัตน์ ทิพย์รัตน์. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมสุขภาพตาม 3อ.2ส. ของผู้สูงอายุ ตำบลหนองตรุด จังหวัดตรัง. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 11(1), 37-51.

ปราโมทย์ ประสาทกุล (บก.).(2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559 (พิมพ์ครั้งที่ 1). นครปฐม : พริ้นเทอรี่ จำกัด.

พระสิทธิชัย ชยานนฺโท, เดชชาติ ตรีทรัพย์, และประเวศ อินทองปาน. (2562). ปัจจัยที่มีต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในตำบลกำแพงเซา อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 3(1), 44-56.

พัชราภรณ์ พัฒนะ. (2560). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เข้าโรงเรียนผู้สูงอายุ จังหวัดสระบุรี. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2563, จากhttp://ethesisarchive.library. tu.ac.th/thesis/2017/TU_2017_5817030033_6083_5988.pdf.

วาสนา หลวงพิทักษ์, จิตติมา ดวงแก้ว, อุมากร ใจยั่งยืน, และเพ็ญรุ่ง วรรณดี. (2562). ปัจจัยทำนายคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม, 3(1), 67-81.

ศิรินันท์ สุขศรี และดาริวรรณ เศรษฐีธรรม. (2560). ความรอบรู้ด้านสุขภาพและการดูแลตนเองที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองอำนาจเจริญ จังหวัดอำนาจเจริญ. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา), 17(4), 73-84.

ศรีเมือง พลังฤทธิ์, นติมา ติเยาว์, และวดี วงษ์ประดิษฐ์. (2563). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครรังสิต ตำบลประชาธิปัตย์ อำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี. วารสารประชากรศาสตร์, 36(2), 2-39

สมสุข ภาณุรัตน์, พรพรรณ ภูสาหัส, สุขฤดี ธัชศฤงคารสกุล, พัชรี กระจ่างโพธิ์, วิถี ธุระธรรม, แลภาสกร เนตรทิพ์วัลย์.(2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความฉลาดทางสุขภาพของผู้สูงอายุอำเภอปากพลี จังหวัดนครนายก. วารสารพยาบาลตำรวจ, 11(1), 86-94.

สำนักงานสถิติ จังหวัดร้อยเอ็ด. (2562). จำนวนประชากรจังหวัดร้อยเอ็ด ปี 2562. สืบค้นเมื่อ 10 มิถุนายน 2563, จาก http://roiet.nso.go.th/ index.php?option=com_content&view=article&id=669:2--2563---2562&catid=116:infographic&Itemid=607.

อุทุมพร ศรีเขื่อนแก้ว, อธิวัตน์ เจี่ยวิวรรธน์กุล, และสาวิตรี ทยานศิลป์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างความสุข ความรอบรู้ด้านสุขภาพและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุ ตำบลเวียง อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่.วารสารวิชาการ MFU Connexion, 7(2), 76-95.

Best, J. W. (1977). Research in Education. New York: Prentice-Hall, Englewood cliffs.

Bloom, B. S. (1971).Masterylearning. InJ. H.Block (Ed.), Mastery learning: Theory and practice. New York: Holt, Rinehart & Winston.

Hsieh, Bloch & Larson (1998). A simple method of sample size calculation for linear and logistic regression. Statistics in Medicine, 8, 1623-1634.

Kuder, G. F., & Richardson, M. W. (1937). The Theory of Estimation of Test Reliability. Psychmetrika, 2, 151-160., Retrieved June 10, 2020, from http://dx.doi.org/10.1007/BF02288391

United Nations. (2017). World Population Ageing 2017: Highlights, Retrieved October 12, 2019, from https://www.un.org/en/development/desa/population/publications/pdf /ageing/ WPA2017_Highlights.pdf

United Nations. (2560). World Population Ageing 2019, Retrieved June 10, 2020, from https://www.un.org/development/desa/pd/sites/www.un.org.development.desa.pd/files/files/documents/2020/Jan/un_2019_worldpopulationageing_report.pdf.