การใช้โซ่อุปทานร่วมกับบาลานซ์สกอร์คาร์ดในการประเมินกิจการของสถาบันอุดมศึกษา : กรณีศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล

Main Article Content

สาวิตรี วงค์เพ็ชร
มารุต โคตรพันธ์
สงวน วงษ์ชวลิตกุล
วิทยา มนตรี

บทคัดย่อ

     วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาและประยุกต์ใช้โซ่อุปทานร่วมกับบาลานซ์สกอร์คาร์ดในการประเมินกิจการด้านการศึกษา พร้อมทั้งเสนอเครื่องมือสำหรับใช้ในการปรับปรุงการบริหาร สำหรับคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล


     วิธีการวิจัย: ทำการเก็บข้อมูลกับกลุ่มผู้เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการงานด้านการศึกษาของคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล ประกอบด้วยคณบดีและหัวหน้าสาขาวิชา รวมแล้วจำนวน 6 คน ซึ่งเก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ ศึกษาสภาพปัจจุบันของโซ่อุปทานสถาบันอุดมศึกษาและโซ่อุปทานด้านการศึกษา เขียนแผนภาพของโซ่อุปทานสถาบันอุดมศึกษาและโซ่อุปทานด้านการศึกษา วิเคราะห์โซ่อุปทานด้านการศึกษา เพื่อประเมินกิจการด้านการศึกษาด้วยกระบวนการบาลานซ์สกอร์คาร์ด วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ หาค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าถ่วงน้ำหนัก และเสนอเครื่องมือสำหรับปรับปรุงประสิทธิภาพการบริหารงานด้านการศึกษา


     ผลการวิจัย: จากการศึกษาโครงสร้างโซ่อุปทานสถาบันอุดมศึกษา ด้านการศึกษา พบว่ามุมมองแบบองค์รวมของโซ่อุปทานการศึกษา สรุปได้ดังนี้คือ ส่วนของวัตถุดิบ ประกอบด้วย นักศึกษา โครงการวิจัยภายในและภายนอกมหาวิทยาลัย ผลผลิตสุดท้าย ประกอบด้วย ผู้สำเร็จการศึกษาและผลลัพธ์ที่ได้จากงานวิจัย ซึ่งสามารถบูรณาการและปรับใช้ตามบริบทของมหาวิทยาลัย ในส่วนของการวิเคราะห์หาประสิทธิภาพของแต่ละมุมมองในโซ่อุปทานด้านการศึกษาของคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล ภายใต้กระบวนการบาลานซ์สกอร์คาร์ดทั้ง 4 มุมมอง ได้แก่ มุมมองด้านการเงิน ประกอบด้วย รายได้ รายจ่าย มุมมองด้านลูกค้า ประกอบด้วย นักศึกษา/บัณฑิต มุมมองด้านกระบวนการภายใน ประกอบด้วย การจัดการเรียนการสอน การบริหารจัดการ และมุมมองด้านการขยายกิจการ ประกอบด้วย จำนวนนักศึกษาใหม่ จำนวนบุคลากรใหม่ จากการวิเคราะห์ตามแนวคิดบาลานซ์สกอร์คาร์ดพบว่า มุมมองด้านการเงินเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดและส่งผลกระทบต่อการบริหารจัดการงานด้านการศึกษามากที่สุด ซึ่งผลการศึกษาในครั้งนี้สามารถประเมินกิจการงานด้านการศึกษาและเสนอเครื่องมือที่ใช้สำหรับปรับปรุงประสิทธิภาพการบริหารงานด้านการศึกษาเพื่อนำไปเป็นแนวทางการแก้ปัญหาในแต่ละกิจกรรมของมุมมองด้านการเงิน ได้แก่ การบริหารจัดการเพื่อสร้างมูลค่าเชิงเศรษฐศาสตร์ เพื่อเพิ่มรายได้และลดรายจ่ายหรือลดต้นทุน การบริหารสินทรัพย์เพื่อการลดต้นทุนของเงินทุน และวิธีการบริหารที่มุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์หรือผลการปฏิบัติงานเป็นหลักเพื่อให้ผู้บริหารทราบผลความก้าวหน้าของการดําเนินงาน สามารถแก้ไขปัญหาได้ทันท่วงที

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วงค์เพ็ชร ส., โคตรพันธ์ ม., วงษ์ชวลิตกุล ส., & มนตรี ว. (2021). การใช้โซ่อุปทานร่วมกับบาลานซ์สกอร์คาร์ดในการประเมินกิจการของสถาบันอุดมศึกษา : กรณีศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล. วารสารมหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล, 34(1), 87–104. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/vujournal/article/view/244658
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

1. กวีวัธน์ พิริยะปัญญากุล. (2559). การนำแนวคิด Balanced Scorecard มาใช้วัดผลการดำเนินงานในองค์กร : ศึกษาเฉพาะกรณีวิทยาลัยเทคโนโลยีปัญญาภิวัฒน์. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 11(2), 148 – 164.

2. ทัศน์ศิรินทร์ สว่างบุญ และ บุญชม ศรี สะอาด. (2563). รูปแบบการติดตามตรวจสอบและประเมินผลงานของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 15(1), 422 – 437.

3. นภดล ร่มโพธิ์. (2545). Balanced Scorecard กับมหาวิทยาลัยในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ, ฉบับที่ 9, 61 – 69.

4. บัณฑิต พุทธโศภิษฐ์. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการเทศบาลตำบลสลกบาตร โดยใช้แนวคิดบาลานส์สกอร์การ์ด (Balanced Scorecard). ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

5. ปิยวรรณ อยู่พรม. (2550). การปรับปรุงการบริหารการดำเนินงานของโรงพิมพ์โดยการใช้การบริหารเชิงดุลยภาพและแนวทางการบริหารจัดการเพื่อสร้างมูลค่าเชิงเศรษฐศาสตร์ : กรณีศึกษา โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

6. ปุญญกานต์ ตั้งบุญญศิลป์. (2554). การพัฒนาดัชนีชี้วัดสมรรถนะการดำเนินงานของธุกิจสถาบันกวดวิชา. ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

7. วัจนารัตน์ ควรดี. (2559). การจัดการโซ่อุปทานสำหรับสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย. วารสารการอาชีวะและเทคนิคศึกษา, 6(12), 36 – 45.

8. แววตา เตชาทวีวรรณ. (2555). การจัดการโซ่อุปทานสำหรับงานเทคนิคห้องสมุดโรงเรียนแพทย์. วารสารบรรณารักษศาสตร์, 32(2), 1 – 24.

9. สุวิชา สวัสดี. (2560). การเพิ่มประสิทธิภาพของโซ่อุปทานสถานศึกษาเอกชนด้วยการจัดการความรู้ กรณีศึกษา : วิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน มหาวิทยาลัยศรีปทุม. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีปทุม. โรงพิมพ์กลุ่มงานโครงสร้างพื้นฐานมหาวิทยาลัยศรีปทุม : มหาวิทยาลัยศรีปทุม

10. อรอุมา ศึกษา และ กนกอร สมปราชญ์. (2550). แนวทางในการนำ Balanced Scorecard มาใช้ในการบริหารงานวิชาการของวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา, 240 – 249.

11. Arzamastseva, M., & Khayrullina, M. (2017). Problems of Implementing A Balanced Scorecard as A Management Tool in Universities. CBU International Conference on Innovations in Science and Education (pp. 1-5). Prague, Czech Republic: CBU Research Institute.

12. Best, J. W. (1981). Research in Education (4th ed.). New Jersey: Prentice – Hall Inc.

13. Fishbein, M. (1976). Reading in Attitude Theory and Measurement (pp. 90-95). New York: John Wiley & Sons, Inc.

14. Habib, M., & Jungthirapanich C. (2008). Integrated Educational Supply Chain Management (IESCM) for the Universities. Sixth AIMS International Conference on Management. Delhi, India: AIMS International.

15. Habib, M., & Jungthirapanich, C. (2009). A Research Model of Integrated Educational Supply Chain for the Universities. International Conference on Technology and Business Management. Dubai: Al Ghurair University.

16. Hey, A. K. M., Pathik, B. B., Zaman, M. H., & Habib, M. (2014). Comparative Analysis of Supply Chain Management for Universities through ITESCM Model. The 4th International Conference on Industrial Engineering and Operations Management (pp.1904 - 1913). Bali, Indonesia: IEOM Society International.