การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560 มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล
คำสำคัญ:
การประเมินหลักสูตร, พยาบาลศาสตรบัณฑิต, มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุลบทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560 มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล
วิธีการวิจัย: เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา กลุ่มตัวอย่าง คือ อาจารย์ผู้สอน 38 คน นักศึกษาพยาบาล 104 คน และพยาบาลวิชาชีพ 40 คน รวม 182 คน คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงตามคุณสมบัติตามเกณฑ์การคัดเข้า เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพโดยมีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 0.66 -1.00 ค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.97 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย: 1) ผลการประเมินหลักสูตรโดยรวม อยู่ในระดับมาก (= 4.28, S.D. = 0.66) 2) ผลการประเมินหลักสูตรด้านบริบทโดยรวม อยู่ในระดับมาก (= 4.38, S.D. = 0.64) วัตถุประสงค์หลักสูตร โครงสร้างหลักสูตร และเนื้อหาสาระรายวิชา อยู่ในระดับมาก (= 4.38, S.D. = 0.57, = 4.42, S.D. = 0.69, = 4.35, S.D. = 0.67) 3) ผลการประเมินหลักสูตรด้านปัจจัยนำเข้าโดยรวม อยู่ในระดับมาก (= 4.29, S.D. = 0.68) การประเมินผู้สอน ผู้เรียน และปัจจัยสนับสนุนการเรียนการสอน อยู่ในระดับมาก (= 4.47, S.D. = 0.59, = 4.36, S.D. = 0.64, = 4.05, S.D. = 0.80) 4) การประเมินด้านกระบวนการโดยรวม อยู่ในระดับมาก (= 4.36, S.D. = 0.67) กระบวนการบริหารหลักสูตร กระบวนการจัดการเรียนการสอน และกระบวนการวัดและประเมินผล อยู่ในระดับมาก (= 4.41, S.D. = 0.62, = 4.26, S.D. = 0.72, = 4.41, S.D. = 0.68) 5) ผลการประเมินด้านผลผลิต อยู่ในระดับมาก (= 4.07, S.D. = 0.66) คุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ และผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียนตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ อยู่ในระดับมาก (= 3.90, S.D. = 0.69, = 4.23, S.D. = 0.63) อยู่ในระดับมาก ประเด็นสำคัญที่ต้องนำไปพิจารณาเพื่อปรับปรุงหลักสูตรคือ ควรปรับจำนวนหน่วยกิตของบางวิชาให้เหมาะสม ควรปรับเนื้อหาสาระรายวิชาให้มีความทันสมัย และควรปรับปรุงคุณภาพบัณฑิต ผลการวิจัยครั้งนี้ผู้ที่เกี่ยวข้อง สามารถนำไปใช้ในการปรับปรุงหลักสูตรให้มีคุณภาพมากยิ่งขึ้นได้
References
2. ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2559). การพัฒนาหลักสูตร: ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: วีพรินท์ (1991).
3. ทีปทัศน์ ชินตาปัญญากุล, สมจิตรา เรืองศรี, กิตติศักดิ์ ลักษณา และ พรภิรมย์ หลงทรัพย์. (2560). การประเมินหลักสูตรแนวใหม่: รูปแบบ CIPPIEST. วารสารพยาบาลตำรวจ, 9(2), 203-212.
4. เทียมศร ทองสวัสดิ์, ลาวัลย์ สมบูรณ์, ศิริพร สิงหเนตร, พูนทรัพย์ โสภารัตน์ และ ดารณี เสรเมธากุล. (2557). การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเชียงราย ปีการศึกษา 2552. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 7(1), 109-120.
5. บังอร ฤทธิ์อุดม. (2560). การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2555 ของวิทยาลัยพยาบาลทหารอากาศ. วารสารพยาบาลทหารบก, 18(2), 203-211.
6. เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย. (2549). หลักการและการใช้สถิติการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการวิจัยทางการพยาบาล (พิมพ์ครั้งที่ 9). สงขลา: ชาญเมืองการพิมพ์.
7. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 132 ตอนพิเศษ 295 ง. (2558). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการเรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับปริญญาตรีพ.ศ. 2558. วันที่ 13 พฤศจิกายน 2558.
8. ราชกิจจานุเบกษาเล่ม 134 ตอนพิเศษ 194 ง. (2560). ข้อบังคับสภาการพยาบาลว่าด้วยการให้ความเห็นชอบหลักสูตรการศึกษาวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ ระดับวิชาชีพ พ.ศ. 2560. สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.tnmc.or.th/images/userfiles/files/003.PDF
9. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 135 ตอนพิเศษ 1 ง. (2561). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการเรื่อง มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาพยาบาลศาสตร์ พ.ศ. 2560. สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2564, จาก
http://www.mua.go.th/users/tqf-hed/news/data6/ประกาศ-ศธ-NQF-2560-พยาบาลศาสตร์-ป-ตรี..PDF
10. รุ่งรัตน์ สุขะเดชะ. (2558). การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล ปีการศึกษา 2557. นครราชสีมา: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.
11. วิชัย วงษ์ใหญ่. (2552). หลักสูตร. ใน สารานุกรมวิชาชีพครูเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา (หน้า 469 – 474). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
12. ศศิกาญจน์ สกุลปัญญวัฒน์. (2557). การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2554) คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. วารสารพยาบาลตำรวจ.
6(2), 158-167.
13. ศรีเกียรติ อนันต์สวัสดิ์, ศรัญญา จุฬารี และฉวีวรรณ เศียรอุ่น. (2561). ประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. นครราชสีมา: สำนักวิชาพยาบาลศาสตร์
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
14. ศิริชัย กาญจนวาสี. (2562). ทฤษฎีการประเมิน (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
15. อนัญญา คูอาริยะกุล, ศศิธร ชิดนายี, อดุลย์ วุฒิจูรีพันธ์, มณฑา อุดมเลิศ, ภราดร ล้อธรรมมา, และ จิราพร ศรีพลากิจ. (2560). การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตหลักสูตรปรับปรุง พ.ศ.2555 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 9(1), 44-58.
16. อุษณีย์ เทพวรชัย, กัญญา ชื่นอารมณ์, สมหมาย หิรัญนุช และ อัณธิฌา สายบุญศรี. (2561). การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2555). วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 10(2), 144-151.
17. อุษณีย์ เทพวรชัย, อรรณภา พูลศิลป์, ณัฏฐ์ปวินท์ ดีศาสตร์, ปวีณา ระบำโพธิ์, และรุ่งรัตน์ สุขะเดชะ. (2555). การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต พ.ศ. 2550. นครราชสีมา: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.
18. Rungrat Sukadaecha & Vichien Chiwapimai (2015). Evaluation of Bachelor of Nursing Program Curriculum at Vongchavalitkul University in the academic year
2014. Proceedings 5th Institute of Physical Education International Conference 2015 “Role of Physical Education, Sport Science, Health, Recreation and Tourism in
Enhancing Human Resource Development toward the Upcoming ASEAN Community 2015”. At the Twin Tower, Bangkok, Thailand, 13-15 August 2015.
19. Stufflebeam, D. L., & Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation: Theory, models and applications. San Francisco: Jossey-Bass.
20. Taba, H. (1962). Curriculum development: theory and practice. New York: Harcourt, Brace and World, Inc.
21. Tyler, R. W. (1971). Basic Principles of Curriculum and Instruction. Chicago: The University of Chicago Press.
