Health Literacy with Self-Protective Behaviors from Coronavirus 2019 of Agricultural Sector Informal Older Workers: A Case Study of Ban Pho Subdistrict, Mueang district, Nakhon Ratchasima province.

Authors

  • Kannika Yoosamran Faculty of Public Health, Vongchavalitkul University
  • Srisakul Chanaphant Faculty of Public Health, Vongchavalitkul University
  • Panich Keankarn Faculty of Public Health, Vongchavalitkul University

Keywords:

Health Literacy, Self-Protective Behavior, Informal Worker

Abstract

     Objective: This research was descriptive and studied health literacy, self-protective behaviors, and the relationship between health literacy and self-protective behaviors regarding Coronavirus 2019 infection among among Agricultural Sector Informal Older Workers.

     Methods: The sample consisted of 380 agricultural Sector Informal Older Workers. A questionnaire was used for data collection, measuring health literacy and self-protective behaviors against Coronavirus 2019, with confidence values of 0.98 and 0.91, respectively. The data were analyzed using descriptive and inferential statistics, with Pearson correlation coefficients indicating a significance level of 0.001.

     Results: Half of the samples (52.37%) were females, with 52.19% aged between 45-59 years. Additionally, 83.42% had graduated from primary school, having worked in agriculture for 10-19 years. Moreover, 62.37% had previously been infected with the COVID-19 virus. The level of health literacy for self-protection from Coronavirus 2019, including access to health information and services, understanding health information and services sufficient for practice, monitoring health information and services, communication and social support, and self-health management, was high. The level of self-protective behaviors against Coronavirus 2019 was also good. The relationships between health literacy and self-protective behaviors against Coronavirus 2019, including access to health information and services, understanding health information and services sufficient for practice, and monitoring health information and services, were found to be at a low level of positive relationships (r = 0.308, 0.360, and 0.377, p-value < 0.001). Communication and social support, as well as self-health management, were found to have a medium level of positive relationships (r = 0.470 and 0.539, p-value < 0.001). The overview of health literacy was found to be at a medium level of positive relationships (r = .442, p <.01).

References

กรมควบคุมโรค. (2564). สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) มาตรการสาธารณสุข และปัญหาอุปสรรคการป้องกันควบคุมโรคในผู้เดินทาง. สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม 2567 จาก https://ddc.moph. go.th/uploads/files/2017420210820025238.pdf

กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2564). การขับเคลื่อนความรอบรู้ด้านสุขภาพและการสื่อสารสุขภาพ. เอกสารเผยแพร่โดยอรรถพล แก้วสัมฤทธิ์ รองอธิบดีกรมอนามัยกระทรวงสาธารณสุข. สืบค้นเมื่อวันที่ 6 มกราคม 2565 จาก http://www.anamai.moph.go.th/ppf2017/Download.pdf.

กัมปนาท โคตรพันธ์ และ นิยม จันทร์นวล. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในจังหวัดมุกดาหาร. การประชุมระดับชาติ มอบ. วิจัย ครั้งที่ 16. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี. Research and Innovation for Sustainable Development Goals in the Next Normal.

ดรัญชนก พันธ์สุมา และพงษ์สิทธิ์ บุญรักษา. (2564). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมการป้องกันโควิด 19 ของประชาชนในตำบล

ปรุใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. ศรีนครินทร์เวชสาร, 36(5), 597-604.

ปราโมทย์ ถ่างกระโทก. (2563). เผยผลสำรวจความรอบรู้ด้านสุขภาพเพื่อป้องกัน 'โควิด-19’. สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://www.hfocus.org/ content.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2564). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2563. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

รินธรรม จารุภาชน์. (2565). ความรอบรู้ด้านสุขภาพและระดับพฤติกรรมสุขภาพการป้องกันการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของผู้ป่วยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง จังหวัดขอนแก่น, วารสารสำานักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น, 29(1), 71-81.

รัชชานันท์ ศรีสุภักดิ์, ปนัดดา งามเปรี่ยม, สุรัตนา เหล่าไชย และประภากร ศรีสว่าวงศ์. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ทางสุขภาพกับการปฏิบัติตนในการป้องกันโรคโควิด-19 ของผู้สูงอายุ กรณีศึกษา: ตำบลแวงน่าง จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 14(3), 104-114.

ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจ ธุรกิจและเศรษฐกิจฐานรากธนาคารออมสิน. (ม.ป.ป.). สถานการณ์แรงงานนอกระบบในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม 2567 จาก

https://www.gsbresearch.or.th/wp-content/uploads/2021/03/GR_ report_force_detail.pdf.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). การสำรวจแรงงานนอกระบบ พ.ศ.2564. กรุงเทพฯ : ม.ป.ท.

สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครราชสีมา. รายงานจำนวนผู้สูงอายุจังหวัดนครราชสีมา ปีงบประมาณ 2565. สืบค้นเมื่อวันที่

มิถุนายน 2565 จาก https://nma.hdc.moph.go.th/hdc/reports/report.php?source=formated/pop_sex_age.php&cat_id=ac4eed1bddb23d6130746d62d2538fd0&id=710884bc8d16f755073cf194970b064a

อวาทิพย์ แว. (2563). COVID-19 กับการเรียนรู้สู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพในวันนี้. วารารสมาคมวิชาชีพสุขศึกษา, 35(1),

-29.

อังศินันท์ อินทรกำแหง. (2560). รายงานฉบับสมบูรณ์การสร้างและพัฒนาเครื่องมือความรอบรู้ด้านสุขภาพของคนไทย. สืบค้นเมื่อวันที่ 6 มกราคม 2566 จาก

http://bsris.swu.ac.th/upload/ 268335.pdf

Krejcie, R. V., and Morgan, D .W. (1970). Determining sample size for research activities. Journal of Educational and Psychological Measurement, 30: 607-610.

WHO. (1998). Health promotionGlossar. Geneva: WHO Publications.

Wiersma, W. and G. Jurs, S. (2009). Research Method in Education an Introduction (9th ed). Massachusetts: Pearson.

Downloads

Published

2024-06-28

How to Cite

Yoosamran, K., Chanaphant, S., & Keankarn, P. (2024). Health Literacy with Self-Protective Behaviors from Coronavirus 2019 of Agricultural Sector Informal Older Workers: A Case Study of Ban Pho Subdistrict, Mueang district, Nakhon Ratchasima province. Journal of Vongchavalitkul University, 37(1), 18–34. Retrieved from https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/vujournal/article/view/256405