The Association between Health Literacy and Quality of Life in Elderly People, Suwannaphum District Roi Et Province
Keywords:
Self-health management, Health-decisions making, Media literacy, Accessing to health servicesAbstract
Objective: This cross-sectional analytical research intended to investigate a correlation between health literacy and quality of life of the elderly who live in Suwannaphum District Roi Et Province.
Methods: 292 people were recruited via simple random sampling method. Questionnaires were used for data collection. Descriptive statistics and logistic regression analysis were applied to describe results of this study.
Results: The results showed that the overall quality of life was found at a high level (62.67%, 183 people), including health literacy of communication skills (87.33%, 255 people), decision making skills (50.34%, 147 people), and self-management skills (72.60%, 212 people). In addition, knowledge and understanding skills (47.95%, 140 people), accessing to health information and health services (55.14%, 161 people) and media literacy skills (58.22%, 170 people) were illustrated at the basic to moderate levels. Focused on the correlation between health literacy of the elderly and quality of life, there were three skills presenting statistical significance as follows; self-management skills (ORadj. = 2.86; 95% CI: 1.55 to 5.28; p-value = 0.001) communication skills (ORadj. = 2.54; 95% CI: 1.10 to 5.86; p-value = 0.029) and media literacy skills (ORadj. = 1.99; 95% CI: 1.05 to 3.75; p-value = 0.034). In addition, no debt (ORadj. = 2.18; 95% CI: to 1.18 to 4.04; p-value = 0.013), Occupation (ORadj. = 2.12; 95% CI: 1.17 to 3.85; p-value = 0.013) and having underlying disease (ORadj. = 2.11; 95% CI: 1.22 to 3.67; p-value = 0.008) were also statistical significance correlated. As a consequence of the results, communication skills and media literacy skills should be investigated for encouraging elderly to consider and make appropriated decision of health care that affect quality of life.
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่องสังคมผู้สูงอายุ (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). สถิติผู้สูงอายุ ณ วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2562 แยกตามตำบล. สืบค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2562, จาก http://www.dop.go.th/th/ know/side/1/1/238.
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 ณ.วันที่ 31 ธันวาคม 2562. สืบค้นเมื่อ 10 มิถุนายน 2563, จาก http://www.dop.go.th/ download/knowledge/th1580099938-275_1.pdf.
กรมสุขภาพจิต. (2545). เครื่องชี้วัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุดย่อ ฉบับภาษาไทย (WHOQOL – BREF – THAI). ค้นเมื่อ 26 ตุลาคม 2562, จาก https://www.dmh.go.th/ test/download/view.asp?id=17.
กิจปพน ศรีธานี. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพกับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง. วารสารระบบสาธารณสุข, 11(1), 26-36.
จันทนา สารแสง และสิวลี รัตนปัญญา. (2562). การศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุ ตำบลทุ่งข้าวพวง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่.วารสารวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 27(5), 44-56.
จิรัชยา เคล้าดี, สุภชัย นาคสุวรรค์, และจักรวาล สุขไมตรี. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์, 15(1), 27-32.
เนติยา แจ่มทิม และ สินีพร ยืนยง. (2562). การใช้สื่อออนไลน์ และการรู้เท่าทันสื่อสารสนเทศสุขภาพออนไลน์ ของผู้สูงอายุจังหวัดสุพรรณบุรี.วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา, 5(2), 168-180.
ประไพพิศ สิงหเสม, พอเพ็ญ ไกรนรา, และวรารัตน์ ทิพย์รัตน์. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมสุขภาพตาม 3อ.2ส. ของผู้สูงอายุ ตำบลหนองตรุด จังหวัดตรัง. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 11(1), 37-51.
ปราโมทย์ ประสาทกุล (บก.).(2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559 (พิมพ์ครั้งที่ 1). นครปฐม : พริ้นเทอรี่ จำกัด.
พระสิทธิชัย ชยานนฺโท, เดชชาติ ตรีทรัพย์, และประเวศ อินทองปาน. (2562). ปัจจัยที่มีต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในตำบลกำแพงเซา อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 3(1), 44-56.
พัชราภรณ์ พัฒนะ. (2560). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เข้าโรงเรียนผู้สูงอายุ จังหวัดสระบุรี. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2563, จากhttp://ethesisarchive.library. tu.ac.th/thesis/2017/TU_2017_5817030033_6083_5988.pdf.
วาสนา หลวงพิทักษ์, จิตติมา ดวงแก้ว, อุมากร ใจยั่งยืน, และเพ็ญรุ่ง วรรณดี. (2562). ปัจจัยทำนายคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม, 3(1), 67-81.
ศิรินันท์ สุขศรี และดาริวรรณ เศรษฐีธรรม. (2560). ความรอบรู้ด้านสุขภาพและการดูแลตนเองที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองอำนาจเจริญ จังหวัดอำนาจเจริญ. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา), 17(4), 73-84.
ศรีเมือง พลังฤทธิ์, นติมา ติเยาว์, และวดี วงษ์ประดิษฐ์. (2563). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครรังสิต ตำบลประชาธิปัตย์ อำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี. วารสารประชากรศาสตร์, 36(2), 2-39
สมสุข ภาณุรัตน์, พรพรรณ ภูสาหัส, สุขฤดี ธัชศฤงคารสกุล, พัชรี กระจ่างโพธิ์, วิถี ธุระธรรม, แลภาสกร เนตรทิพ์วัลย์.(2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความฉลาดทางสุขภาพของผู้สูงอายุอำเภอปากพลี จังหวัดนครนายก. วารสารพยาบาลตำรวจ, 11(1), 86-94.
สำนักงานสถิติ จังหวัดร้อยเอ็ด. (2562). จำนวนประชากรจังหวัดร้อยเอ็ด ปี 2562. สืบค้นเมื่อ 10 มิถุนายน 2563, จาก http://roiet.nso.go.th/ index.php?option=com_content&view=article&id=669:2--2563---2562&catid=116:infographic&Itemid=607.
อุทุมพร ศรีเขื่อนแก้ว, อธิวัตน์ เจี่ยวิวรรธน์กุล, และสาวิตรี ทยานศิลป์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างความสุข ความรอบรู้ด้านสุขภาพและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุ ตำบลเวียง อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่.วารสารวิชาการ MFU Connexion, 7(2), 76-95.
Best, J. W. (1977). Research in Education. New York: Prentice-Hall, Englewood cliffs.
Bloom, B. S. (1971).Masterylearning. InJ. H.Block (Ed.), Mastery learning: Theory and practice. New York: Holt, Rinehart & Winston.
Hsieh, Bloch & Larson (1998). A simple method of sample size calculation for linear and logistic regression. Statistics in Medicine, 8, 1623-1634.
Kuder, G. F., & Richardson, M. W. (1937). The Theory of Estimation of Test Reliability. Psychmetrika, 2, 151-160., Retrieved June 10, 2020, from http://dx.doi.org/10.1007/BF02288391
United Nations. (2017). World Population Ageing 2017: Highlights, Retrieved October 12, 2019, from https://www.un.org/en/development/desa/population/publications/pdf /ageing/ WPA2017_Highlights.pdf
United Nations. (2560). World Population Ageing 2019, Retrieved June 10, 2020, from https://www.un.org/development/desa/pd/sites/www.un.org.development.desa.pd/files/files/documents/2020/Jan/un_2019_worldpopulationageing_report.pdf.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of Vongchavalitkul university
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
