พฤติกรรมด้านกำลังอัดของดินเหนียวผสมซีเมนต์ด้วยวิธีการบ่มที่แตกต่างกัน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ศึกษากำลังอัดแกนเดียวของดินเหนียวผสมปูนซีเมนต์ที่บ่มแบบแช่น้ำและไม่แช่น้ำ โดยมีแนวความคิดการศึกษาจากการก่อสร้างฝายชะลอนํ้าโดยใช้ดินผสมซีเมนต์ (Core Zone Soil Cement Check Dam) การก่อสร้างฝายต้องทำอย่างรวดเร็วและตัวฝายต้องแช่นํ้าหลังจากก่อสร้างเสร็จทันที การศึกษาจะแปรผันตัวแปรควบคุม ได้แก่ ปริมาณปูนซีเมนต์ ปริมาณความชื้น สภาวะการบ่มแบบแช่น้ำและไม่แช่น้ำ และอายุบ่มการศึกษาโดยใช้ดินเหนียวผสมกับปูนซีเมนต์ที่อัตราส่วนร้อยละ 15 20 และ 25 ของนํ้าหนักดินแห้งปริมาณความชื้นที่ร้อยละ 80 100 และ 120 ของความชื้นที่เหมาะสม การทดสอบการบดอัดดินแบบสูงกว่ามาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า กำลังอัดแกนเดียวในทุกอัตราส่วนผสมมีค่าเพิ่มขึ้นตามอายุบ่มที่เพิ่มขึ้น ที่อัตราส่วนปริมาณน้ำในดินต่อซีเมนต์ตํ่าค่ากำลังอัดก็มีค่าสูงขึ้นเช่นกัน ผลการบ่มแบบแช่นํ้าและไม่แช่นํ้าพบว่าตัวอย่างดินซีเมนต์ที่ถูกบ่มในน้ำตลอดเวลาจะมีกำลังอัดต่ำกว่าตัวอย่างที่ไม่แช่น้ำตัวอย่างจะมีความเครียดที่จุดวิบัติและมีความเหนียว (Ductile) มากกว่าตัวอย่างแบบไม่แช่น้ำเล็กน้อย ผลของการแช่น้ำในช่วงเริ่มต้นเป็นการทำให้อัตราส่วนปริมาณน้ำในดินต่อซีเมนต์มีค่าเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ตัวอย่างแบบแช่นํ้ามีกำลังอัดลดลง