ผู้นำการเปลี่ยนแปลงภายใต้ความขัดแย้งทางการเมือง

Abstract

การดำรงอยู่ร่วมกันของคนในสังคมย่อมมีกลุ่มชนอันหลากหลาย (พหุสังคม) ไม่ว่าจะมีขนาดใดก็ตามย่อมจะต้องมีความต้องการ “ผู้นำ” ในทุกสถานการณ์ ซึ่งหากปราศจากผู้นำแล้ว กลุ่มชนนั้นย่อมขาดการประสานงานซึ่งกันและกัน และไม่สามารถปฏิบัติงานให้บรรลุความสำเร็จตามวัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ได้ ผู้นำคือผู้ที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่ผลสำเร็จที่ดี ผลจากความสำเร็จที่เกิดขึ้นนี้จะเป็นที่ชี้วัดผลของ “ภาวะผู้นำ” ทั้งนี้ผู้นำที่แท้จริงอาจจะไม่ใช่ผู้ที่อยู่ในตำแหน่ง หรือมีชื่อเสียงที่เมื่อเอ่ยชื่อแล้วคนทั่วไปรู้จัก แต่เขาจะต้องเป็นผู้มีความสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นได้ อย่างไรก็ตามอาจจะกล่าวได้ว่า ภาวะผู้นำนั้นสามารถวัดได้ด้วยผลที่เกิดจากการนำ ไม่ได้วัดด้วยตำแหน่งหรืออำนาจหน้าที่ตามกฎหมาย ซึ่งถ้าจะกล่าวถึงค่าของคนก็ต้องอยู่ที่ผลของงาน ไม่ได้อยู่ที่ความเป็นคนของใคร ดังนั้น คนที่เป็นผู้นำ มีภาวะผู้นำจะต้องเป็นคนดี คนเก่ง มีคุณธรรม จริยธรรม ความยุติธรรม มองกว้าง คิดไกล ใฝ่สูง และต้องแสดงบทบาทผู้นำอย่างถูกกาละเทศ สามารถแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าได้ในยามวิกฤตของคนในชาติ เช่น ประเด็นความขัดแย้งทางการเมือง ผู้นำมีบทบาทสำคัญในการแก้ไขสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ตัวอย่างอดีตผู้นำโลก อาทิ จอมจักรพรรดินโปเลียน ประธานาธิบดีลินคอร์น เชอร์ชิลส์ ฮิตเลอร์ ติโต และผู้นำในเอเชีย เช่น เมาเซตุง เป็นต้น ซึ่งชนวนเหตุอาจเกิดจากความแตกต่างกันของคนในชาติทั้งด้านเชื้อชาติ ศาสนา วัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ แต่ท่านผู้นำเหล่านี้สามารถทำให้คนในชาติกลับมาหลอมรวมกันอย่างเป็นปึกแผ่น และเป็นแบบอย่างของผู้นำยุคใหม่ได้เป็นอย่างดี