รูปแบบการบริหารจัดการใช้แรงงานต่างด้าวของผู้บริหาร โรงงานอุตสาหกรรมภาคการผลิตในเขตภาคตะวันตกของประเทศไทย

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับ 1 และอันดับ 2 ของรูปแบบการจัดการจ้างแรงงานต่างด้าวของผู้บริหารโรงงาน ใน 6 ปัจจัย ได้แก่ ปัจจัยด้านการขาดแคลนแรงงาน ความต้องการแรงงาน ค่าจ้างแรงงาน ลักษณะของแรงงานด้านกฎหมายและนโยบาย และภาษา วิเคราะห์จัดกลุ่มตัวแปรและยืนยันปัจจัยในการจ้างแรงงานต่างด้าวของผู้บริหารโรงงานอุตสาหกรรมภาคการผลิตในเขตภาคตะวันตกของประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้บริหารจัดการโรงงานอุตสาหกรรมภาคการผลิต 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ .98 สถิติที่ใช้คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับหนึ่งของรูปแบบการจัดการจ้างแรงงานต่างด้าวด้านการขาดแคลนแรงงาน ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบได้แก่ ขยันไม่เลือกงาน เต็มใจทำงาน และเชื่อฟังคำสั่ง ด้านความต้องการแรงงาน ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบได้แก่ ความรับผิดชอบและ ความอดทน ด้านค่าจ้างแรงงาน ประกอบด้วย การทำงานคุ้มค่า และการลดต้นทุน  ด้านลักษณะของงาน ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบ ได้แก่ เลือกแรงงานตรงกับงานและความเสี่ยง
ด้านกฎหมาย และนโยบายของรัฐ มีองค์ประกอบเดียวคือ หน่วยงานรัฐคอยช่วยเหลือ ส่วนด้านภาษาไม่มีผลต่อการจ้างแรงงานต่างด้าว  สำหรับการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับ 2 ของรูปแบบการจัดการ

จ้างแรงงานต่างด้าวของผู้บริหาร พบว่าปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจในการจ้างแรงงานต่างด้าว ได้แก่ จ้างตามคุณลักษณะของงาน โดยมีค่าน้ำหนักถดถอยเท่ากับ .98 เป็นลำดับแรก ลำดับรองลงมา ได้แก่ ค่าจ้างแรงงาน มีค่าน้ำหนักถดถอยเท่ากับ .41 และจ้างเมื่อมีตามความต้องการแรงงาน มีค่าน้ำหนักถดถอยเท่ากับ .38 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนปัจจัยอื่นไม่มีอิทธิพลต่อการจ้างแรงงานต่างด้าว