การประมาณค่าเฉลี่ยประชากรด้วยวิธีของเซิลล์
Main Article Content
บทคัดย่อ
แนวคิดวิธีของเซิลล์ถูกนำมาใช้เพื่อพัฒนาตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากร โดยอาศัยแนวคิดที่ต้องทราบค่าสัมประสิทธิ์การแปรผันของประชากร เพื่อทำให้ตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรที่พัฒนามาจากวิธีของเซิลล์มีประสิทธิภาพมากกว่าตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรแบบดั้งเดิม และในบทความนี้มีจุดประสงค์เพื่อนำเสนอให้เห็นถึงวิธีการของเซิลล์ และยกตัวอย่างตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรที่ใช้วิธีการของเซิลล์มาพัฒนาตัวประมาณค่า ได้แก่ ตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรด้วยวิธีของเซิลล์ในการเลือกตัวอย่างสุ่มแบบง่าย และตัวประมาณค่าเฉลี่ยประชากรด้วยวิธีของเซิลล์ในการเลือกตัวอย่างแบบกลุ่มขั้นเดียวแบบง่าย
Article Details
บท
Academic Article
บทความที่ลงตีพิมพ์เป็นข้อคิดเห็นของผู้เขียนเท่านั้น
ผู้เขียนจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความนั้น
References
[1] P. Suwutthee, Statistical Inference Theory, 3rd ed. Bangkok: WVO Officer of Printing Mill, 2010, pp. 57 (in Thai).
[2] D. T. Searls, “The utilization of a known coefficient of variation in the estimation procedure,” American Statistical Association Journal, vol. 56, pp. 1225–1226, 1964.
[3] C. Kongnam, J. Jitthavech, and V. Lorchirachoonkul, “Estimator in single-stage cluster sampling: Searls approach,” Burapha Science Journal, vol. 22, no. 1, pp. 135–150, 2017 (in Thai).
[4] H. Cingi and C. Kadilar, Advances in Sampling Theory - Ratio Method of Estimation, Bentham Science Publishers, 2009.
[5] B. Prasad, “Some improved ratio type estimators of population mean and ratio in finite population sample surveys,” Communications in Statistics: Theory and Methods, vol. 18, no. 1, pp. 379–392, 1989.
[6] W. G. Cochran, Sampling Techniques, 3rd ed. New York: John Wiley and Sons, 1977.
[7] J. Jitthavech and V. Lorchirachoonkul, “Estimators in simple random sampling: Searls approach,” Songklanakarin Journal of Science and Technology, vol. 35, no. 6, pp. 749–760, November–December 2013.
[8] C. Kadilar and H. Cingi, “A study on the chain ratio - type estimator,” Hacettepe Journal of Mathematics and Statistics, vol. 32, pp. 105–108, 2003.
[9] A. K. Gupta and D. G. Kabe, Theory of Sample Surveys. Singapore: World Scientific Publishing, 2011.
[10] P.V. Sukhatme, Sampling Theory of Surveys with Applications. Iowa: Iowa State University Press, 1954, pp. 278.
[2] D. T. Searls, “The utilization of a known coefficient of variation in the estimation procedure,” American Statistical Association Journal, vol. 56, pp. 1225–1226, 1964.
[3] C. Kongnam, J. Jitthavech, and V. Lorchirachoonkul, “Estimator in single-stage cluster sampling: Searls approach,” Burapha Science Journal, vol. 22, no. 1, pp. 135–150, 2017 (in Thai).
[4] H. Cingi and C. Kadilar, Advances in Sampling Theory - Ratio Method of Estimation, Bentham Science Publishers, 2009.
[5] B. Prasad, “Some improved ratio type estimators of population mean and ratio in finite population sample surveys,” Communications in Statistics: Theory and Methods, vol. 18, no. 1, pp. 379–392, 1989.
[6] W. G. Cochran, Sampling Techniques, 3rd ed. New York: John Wiley and Sons, 1977.
[7] J. Jitthavech and V. Lorchirachoonkul, “Estimators in simple random sampling: Searls approach,” Songklanakarin Journal of Science and Technology, vol. 35, no. 6, pp. 749–760, November–December 2013.
[8] C. Kadilar and H. Cingi, “A study on the chain ratio - type estimator,” Hacettepe Journal of Mathematics and Statistics, vol. 32, pp. 105–108, 2003.
[9] A. K. Gupta and D. G. Kabe, Theory of Sample Surveys. Singapore: World Scientific Publishing, 2011.
[10] P.V. Sukhatme, Sampling Theory of Surveys with Applications. Iowa: Iowa State University Press, 1954, pp. 278.