การประเมินค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนองของอาคารพาณิชย์คอนกรีตเสริมเหล็กสูง 4 ชั้น
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอการประเมินค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนองของอาคารตึกแถวคอนกรีตเสริมเหล็กสูง 4 ชั้น ในประเทศไทยที่ได้รับการออกแบบและไม่ได้ออกแบบต้านแผ่นดินไหว สำหรับโครงสร้างที่ได้รับการออกแบบต้านแผ่นดินไหวจะเลือกใช้ระบบโครงสร้าง 2 ระบบ ได้แก่ โครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียวจำกัด และโครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียว โดยใช้มาตรฐานการออกแบบต้านทานแผ่นดินไหวในประเทศไทย (มยผ. 1302) ในการคำนวณแรงเฉือนที่ฐาน การศึกษานี้วิเคราะห์พฤติกรรมของอาคารด้วยระเบียบวิธีสถิตยศาสตร์ไม่เชิงเส้นผ่านแบบจำลองโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กเพื่อประเมินหาค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนอง ผลการวิเคราะห์พบว่า ค่าตัวประกอบปรับผลตอบสนองของทั้งระบบโครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียวจำกัดและระบบโครงต้านแรงดัดคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีความเหนียวที่วิเคราะห์ได้จากการศึกษานี้มีค่าสูงกว่าค่าที่กำหนดให้ใช้ตามมาตรฐาน มยผ. 1302
Article Details
บทความที่ลงตีพิมพ์เป็นข้อคิดเห็นของผู้เขียนเท่านั้น
ผู้เขียนจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความนั้น
References
[2] Seismic Resistant Design of Buildings and Structures, National Standard DPT-1302, 2009 (in Thai).
[3] Design of Structures for Earthquake Resistance, Eurocode 8, 2003.
[4] Criteria for earthquake resistant design of structures, BIS IS 1893, 2002.
[5] Minimum Design Loads for Buildings and Other Structures, ASCE/SEI 7-05, 2005.
[6] NEHRP provisions for the seismic rehabilitation of buildings, FEMA 273, 1997.
[7] J. Kim and H. Choi, “Response modification factors of chevron-braced frames,” Engineering Structures, vol. 27, no. 2, pp. 285–300, January 2005.
[8] E. Miranda and V. V. Bertero, “Evaluation of strength reduction factors for earthquakeresistant design,” Earthquake Spectra, vol. 10, no. 2, pp. 357–379, May 1994.
[9] M. H. Arslan and I. H. Erkan “An investigation on overstrength factor of reinforced concrete buildings in Turkish Earthquake Draft Code (TEC-2016),” International Journal of Civil, Environmental, Construction and Architectural Engineering, vol. 10, no. 12, 2016.
[10] M. Mahmoudi and M. Zaree, “Evaluating response modification factors of concentrically braced steel frames,” Journal of Constructional Steel Research, vol. 66, no. 10, pp. 1196–1204, October 2010.
[11] A. Mondal, S. Ghosh, and G. R. Reddy, “Performancebased evaluation of the response reduction factor for ductile RC frames,” Engineering Structures, vol. 56, pp. 1808–1819, November 2013.
[12] A. Ruksa, “Earthquake resistant design of buildings for different intensity level in Thailand” M.S. thesis, Department of Civil Engineering, Faculty of Engineering, King Mongkut’s University of Technology Thonburi, 2012 (In Thai).
[13] Building Code Requirements for Structural Concrete and Commentary, ACI 318-08, 2008.
[14] J. B. Mander, M. J. N. Priestley, and R. Park, “Theoretical stress-strain model for confined concrete,” Journal of Structural Engineering, vol. 114, pp 1804–1826, 1988.
[15] Prestandard and commentary for the seismic rehabilitation of buildings, FEMA-356, 2000.
[16] M. J. N. Priestley, “Displacement-based seismic assessment of reinforced concrete buildings,” Journal of Earthquake Engineering, vol. 1, no. 1, pp. 157–192, 1997.
[17] G. H. Powell, Perform 3D Program, Berkeley. Calif.: Computers & Structures Inc., 2007.
[18] A. Kham, S. Lee, J. Kochanin, and P. Warnitchai, “Energy-based seismic strengthening design of non-ductile reinforced concrete frames using bucking-restrained braces,” Engineering Structures, vol. 81, pp. 110–122, 2014.