การศึกษาและพัฒนากระบวนการตรวจสอบข้อเท็จจริงในระบบผู้เชี่ยวชาญทางกฎหมาย
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้ศึกษาและพัฒนากระบวนการตรวจสอบข้อเท็จจริงในระบบผู้เชี่ยวชาญทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการพิจารณาคดีและการโต้แย้งข้อเท็จจริงระหว่างคู่กรณีคือโจทก์และจำเลย การสร้างระบบผู้เชี่ยวชาญทางกฎหมายจำเป็นที่จะต้องเตรียมฐานความรู้ และใส่ข้อเท็จจริงเข้าสู่ระบบ เพื่อให้ระบบผู้เชี่ยวชาญทำการอนุมานหาเหตุผลและนำไปสู่ข้อสรุป ผู้วิจัยได้ออกแบบฐานความรู้และออกแบบขั้นตอนวิธีในการจัดการกับข้อเท็จจริงที่ขัดแย้งกันซึ่งเกิดขึ้นจากอินพุตที่ผู้ใช้นำเข้าสู่ระบบ รวมถึงจัดการตรรกศาสตร์ของกฎหมายปิดปาก ซึ่งเป็นข้อเท็จจริงที่กฎหมายไทยห้ามมิให้นำมาพิจารณาในกระบวนการอนุมาน ผู้วิจัยได้ใช้ชุดข้อมูลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในการสร้างฐานความรู้และคำพิพากษาศาลฎีกาในการทดสอบระบบผู้เชี่ยวชาญที่ได้นำเสนอ ผู้วิจัยได้เปรียบเทียบผลการทดลองกับระบบผู้เชี่ยวชาญแบบเดิม ผลการทดลองพบว่าระบบผู้เชี่ยวชาญที่ได้นำเสนอสามารถให้ผลลัพธ์และเหตุผลที่ใช้ในการตัดสินคดีได้อย่างถูกต้อง และลดจำนวนของขั้นตอนการสลับภาระการพิสูจน์ลงจาก O(n) เป็น O(1)
Article Details
บทความที่ลงตีพิมพ์เป็นข้อคิดเห็นของผู้เขียนเท่านั้น
ผู้เขียนจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความนั้น
References
[2] K. Satoh, S. Tojo, and Y. Suzuki, “Formalizing a switch of burden of proof by logic programming,” in Proceedings of The 1st International Workshop on Juris-Informatics, 2007, pp. 76–85.
[3] Supreme Court of Thailand. (2016, June). [Online]. Available:http://deka2007.supremecourt.or.th/deka/web/search.js
[4] M. J. Sergot, F. Sadri, R. A. Kowalski, F. Kriwaczek, P. Hammond, and H. T. Cory, “The british nationality act as a logic program,” Communications of the ACM, vol. 29, pp. 370–386, 1986.
[5] J. Popple, “SHYSTER: A Pragmatic Legal Expert System,” Ph.D. dissertation, Australian Administrative Appeals Tribunal, Australian National University, 1993.
[6] J. Zeleznikow, An Australian perspective on research and development required for the construction of applied legal decision support systems, Artificial Intelligence and Law, vol. 10, no. 4, pp. 237–260, 2002.
[7] K. Satoh, M. Kubota, Y. Nishigai, and C. Takano, “Translating the Japanese presupposed ultimate fact theory into logic programming,” in Proceedings of the 22nd Annual Conference on Legal Knowledge and Information Systems (JURIX 2009), 2009, pp. 162–171.
[8] K. Satoh, K. Asai, T. Kogawa, M. Kubota, M. Nakamura, Y. Nishigai, K. Shirakawa, and C. Takano, “PROLEG: An implementation of the presupposed ultimate fact theory of Japanese civil code by PROLOG technology,” in Proceedings JSAI International Symposium on Artificial Intelligence 2010, pp. 153–164.
[9] K. W. Saunders, A Logic for the Analysis of Collateral Estoppel, Rutgers Computer & Tech. L.J, 1986, pp. 99–132.
[10] M. De Vos, T. Balke, and K. Satoh, “Modelling legitimate expectations,” in Proceedings of the 2012 international conference on New Frontiers in Artificial Intelligence, 2012, pp. 87–100.
[11] T. Tantisripreecha and N. Soonthornphisaj, “Creating rules using abduction for legal reasoning by logic programming,” in Proceedings Business Information Systems Workshops - BIS 2011 International Workshops and BPSC International Conference, 2011, pp. 282–293.
[12] T. Tantisripreecha and N. Soonthornphisaj, “LASTC: Legal Advisory System for Thai Cheque Law,” in Proceedings The 2014 World Conference on Information Systems and Technologies (WorldCIST’14), 2014, vol. 275, pp. 503–512.
[13] T. Tantisripreecha and N. Soonthornphisaj, “Legal reasoning engine for civil court procedure,” in Proceedings International Conference on Intelligent Computing (ICIC 2014), pp. 500–512.