ความสัมพันธ์ระหว่างสารโพลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนและ PM10 กับปัจจัยด้านสภาพแวดล้อม: กรณีศึกษาในสถานประกอบพิธีกรรมทางศาสนาในจังหวัดปทุมธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาปริมาณอนุภาคฝุ่นละอองขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน (10 micron-Particulate Matter; PM10) และความเขม้ ขน้ ของสารโพลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคารบ์ อน (Polycyclic Aromatic Hydrocarbons; PAHs) ในอากาศภายในสถานประกอบพิธีกรรมทางศาสนา โดยเก็บตัวอย่างใกล้แหล่งกำเนิดหลัก (กระถางธูป) และจุดที่ห่างจากแหล่งกำเนิดหลัก 4 เมตร ด้วยชุด Deployable Particulate Sampler โดยมีจำนวนตัวอย่าง 36 ตัวอย่าง และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านสภาพแวดล้อม ได้แก่ ความเร็วลม อุณหภูมิ และความชื้นสัมพัทธ์ กับความเข้มข้นของ PM10 และ PAHs ผลการศึกษาพบว่า ความเข้มข้นเฉลี่ยของ PM10 มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 677.83–719.83 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ความเข้มข้นเฉลี่ยของ PAHs มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.07–5.38 นาโนกรัมต่อลูกบาศก์เมตร โดยที่จุดเก็บตัวอย่างแต่ละจุดมีค่าเฉลี่ย PM10 และ PAHs ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ส่วนความสัมพันธ์ของ PM10 กับปัจจัยทางด้านอุตุนิยมวิทยาทั้ง 3 ด้านคือ อุณหภูมิ ความเร็วลม และความชื้นสัมพัทธ์ พบว่าความสัมพันธ์ของอุณหภูมิกับความเข้มข้นของ PM10 มีความสัมพันธ์ทางด้านลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95% แต่ความสัมพันธ์ระหว่างความเร็วลมและความชื้นสัมพัทธ์กับความเข้มข้นของ PM10 ไม่มีความสัมพันธ์กัน และจากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสาร PAHs กับปัจจัยทางด้านอุตุนิยมวิทยาทั้ง 3 ด้าน พบว่าความสัมพันธ์ของอุณหภูมิ ความเร็วลมและความชื้นสัมพัทธ์ กับสาร PAHs มีความไม่สัมพันธ์กันทางสถิติ
Article Details
บทความที่ลงตีพิมพ์เป็นข้อคิดเห็นของผู้เขียนเท่านั้น
ผู้เขียนจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความนั้น
References
[2] P. Kieattham, “Particle-bound polycyclic aromatic hydrocarbons in incense smoke,” M.S. thesis, Faculty of Sciences, Chulalongkorn University, 2008.
[3] Environmental Health Criteria 202: Selected non heterocyclic polycyclic aromatic hydrocarbons, IPCS, 1998.
[4] M. S. Hassanvand, K. Naddafi, S. Faridi, R. Nabizadeh, M. H. Sowlat, F. Momeniha, A. Gholampour, M. Arhami, H. Kashani, A. Zare, S. Niazi, N. Rastkari, S. Nazmara, M. Ghani, and M. Yunesian, “Characterization of PAHs and metals in indoor/outdoor PM10/PM2.5/PM1 in a retirement home and a school dormitory,” Science of the Total Environment, vol. 527–528, pp. 100–110, 2015.
[5] J. D. Bowman, D. L. Bartley, G. M. Breuer, L. J. Doemeny, and D. J. Murdock, Accuracy criteria recommended for the certification of gravimetric coal mine dust personal samplers, NIOSH , NTIS Pub. No. PB 85-222446, 1984.
[6] P. M. Eller and M. E. Cassinelli, NIOSH Manual of Analytical Methods (method 5515), 4th ed. Ohio, 1994.
[7] V. Nonthakanok, “Inhalation exposure to particlebound polycyclic aromatic hydrocarbons and health risk assessment of workers at religion place in Bangkok,” M.S. thesis, Environmental Science, Graduate School, Chulalongkorn University, 2013.
[8] C.-Y. Kuo,Y.-H. Yang,M.-R. Chao, and C.-W. Hu, “The exposure of temple workers to polycyclic aromatic hydrocarbons,” Science of the Total Environment, vol. 401, pp. 44–50,2008.
[9] A. R. Jason and R. W. Bruce, “Estimating fugitive dust emission rate using an environment boundary layer wind tunnel,” Atmospheric Environment, vol. 40, pp. 7668–7685, 2006.
[10] C. Vasilakos, S. Pateraki, D. Veros, T. Maggos, J. Michopoulos, D. Saraga, and C. G. Helmis, “Temporal determination of heavy metals in PM2.5 aerosols in a suburban site of Athens, Greece,” Journal of Atmospheric Chemistry, vol. 57, pp. 1–17, 2007.
[11] N. Sahanavin, K. Tantrakarnapa, and T. Prueksasit, “Ambient PM10 and PM2.5 concentrations at different high traffic-related street configurations in Bangkok, Thailand,” Southeast Asian Journal of Tropical Medicine and Public Health, vol. 47, no. 3, pp. 528–535, 2016.
[12] J. Schnelle, T. Jiinsch, K. Wolf, I. Gebeffigi, and A. Kettrup, “Particle size dependent concentrations of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in the outdoor air,” Chemosphere, vol. 31, pp. 3119–3127, 1995.
[13] C. Venkataraman, S. Thomas, and P. Kulkarni, “Size distribution of polycyclic aromatic hydrocarbons gas-particle partitioning to urban aerosol,” Journal of Aerosol Science, vol. 30, pp. 759–770,1999.
[14] L. Zhao, C. Chen, P. Wang, Z. Chen, S. Cao, Q. Wang, G. Xie, Y. Wan, Y. Wang, and B. Lu, “Influence of atmospheric fine particulate matter (PM2.5) pollution on indoor environment during winter in Beijing,” Building and Environment, vol. 87, pp. 283–291,2015.
[15] M. Akyuz and H. Cabuk,“Meteorological variations of PM2.5/PM10 concentrations and particle-associated polycyclic aromatic hydrocarbons in the atmospheric environment of Zonguldak, Turkey,” Journal of Hazardous Material, vol. 170, pp. 13–21,2009.
[16] K. Vellingiri,K.-H. Kim,C.-J. Ma, C.-H. Kang, J.-H. Lee, I.-S. Kim, and R.J.C. Brown “Ambient particulate matter in a central urban area of Seoul, Korea,” Chemosphere, vol. 119, pp. 812–819, 2014.
[17] Toxicological profile for polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs), ATSDR, Atlanta, August 1995.