การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ เรื่อง ข้อมูลและการรวบรวมข้อมูล สำหรับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ตามรูปแบบการเรียนรู้แบบ MIAP
คำสำคัญ:
บทเรียนออนไลน์, ข้อมูลและการรวบรวมข้อมูล, รูปแบบการเรียนรู้แบบ MIAPบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนออนไลน์ เรื่อง ข้อมูลและการรวบรวมข้อมูล ตามรูปแบบ MIAP สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 2) ศึกษาความเหมาะสมของบทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้น 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ของบทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้น และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อบทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้น กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/3 โรงเรียนผึ่งแดดวิทยาคาร จังหวัดมุกดาหาร จำนวน 29 คน ได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม โดยวิธีการจับสลาก หน่วยเลือกเป็นหมู่เรียน เครื่องมือวิจัยที่ใช้ ได้แก่ บทเรียนออนไลน์ แบบประเมินความเหมาะสม ใบงาน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ และแบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าประสิทธิภาพ และการทดสอบค่าที
ผลการศึกษาพบว่า 1) บทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 2 ส่วน 1.1) ผู้เรียน 1.2) ผู้ดูแลระบบและมีประสิทธิภาพเท่ากับ 80.33 / 83.67 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ 80/80 2) ความเหมาะสมของบทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้น โดยรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.48, S.D.= 0.55) 3) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของบทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้น พบว่าคะแนนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ .01 และ 4) ผู้เรียนมีความพึงพอใจต่อบทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้น โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (
= 4.71, S.D. = 0.47)
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและหลักสูตรแกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี(ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจํากัด.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). หนังสือเรียน รายวิชาพื้นฐาน วิทยาการคำนวณ มัธยมศึกษาปีที่ 1. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
กาญจน์ กันปัญญา, จิระยุทธ เนื่องรินทร์ และ อนุมัติ ศิริเจริญพานิชย์. (2565). การพัฒนาเทคนิครูปแบบการสอนแบบผสมผสานด้วยกระบวนการเรียนของ MIAP รายวิชาปฏิบัติงานเครื่องยนต์เล็ก และจักรยานยนต์สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารชุมชนวิจัย และพัฒนาสังคม, 16(2), 108-120.
ขจรพงษ์ พู่ภมรไกรภพ. (2562). MIAP กับการจัดการเรียนรู้ระดับอาชีวศึกษา. วารสารวิจัย และนวัตกรรมสถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร, 2(2), 14-21.
ชัยยงค์ พรหมวงค์. (2548). ระเบียบวิธีวิจัยเพื่อพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐพล ธนชเวงสกุล และนามน จิรังสุวรรณ. (2561). การออกแบบรูปแบบการเรียนการสอนด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบ MIAP บนเทคโนโลยีการประมวลผลแบบคลาวด์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี เพื่อส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารการศึกษาและนวัตกรรม, 20(4), 58–69. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/67630.
นีรนาท จุลเนียม. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนร่วมกับสื่อเครือข่ายสังคมออนไลน์ เพื่อพัฒนาทักษะการคิด อย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาโดยใช้กระบวนการเรียนรู้แบบMIAP. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร, 7(2), 319-334.
บุญชม ศรีสะอาด. (2542). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญทัน ดอกไธสง. (2562). สถิติและการวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฤทัย ประทุมทอง และ ทรงนคร การนา. (2565). การพัฒนาชุดการสอน เรื่อง การเขียนคำสั่งพื้นฐาน วิชาโปรแกรมเมเบิลคอนโทรลเลอร์เบื้องต้นด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบ MIAP ร่วมกับการสอนโดยใช้เกมสำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 2 สาขาวิชา ช่างเมคคาทรอนิกส์. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 33(2), 141-156.
วรพจน์ ศรีวงษ์คล. (2554). เทคนิคการสอนแบบ MIAP ให้ประสบความสำเร็จ. สืบค้นจาก https://fte.kmutnb.ac.th/wp-content/uploads/2021/km/เทคนิคการสอนแบบ%20MIAP%20ให้ประสบความสำเร็จ%20รศ%20วรพจน์.pdf.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุมาลี สิกเสน. (2562). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้บทเรียนออนไลน์ เรื่อง การสร้างภาพเคลื่อนไหวร่วมกับ การจัดการเรียนการสอนแบบห้องเรียนกลับด้านสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏ นครปฐม. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร, 17(2), 239-252.
สุราษฎร์ พรมจันทร์. (2556). การเรียนการสอนรูปแบบ MIAP. สืบค้นจาก https://www.slideshare.net/drpanita/4-miap.
กาญจน์ กันปัญญา, จิระยุทธ เนื่องรินทร์ และ อนุมัติศิริ เจริญพานิชย์. (2022). การพัฒนาเทคนิครูปแบการสอนแบบผสมผสานด้วยกระบวนการเรียนของ MIAP รายวิชาปฏิบัติงานเครื่องยนต์เล็ก และจักยานยนต์ สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารชุมชนวิจัย และพัฒนาสังคม,16(2), 108-120.
Branch, R. M. (2009). Instructional design: The ADDIE approach. Springer.
Dick, W., Carey, L., & Carey, J. O. (2005). The systematic design of instruction (6th ed.). Pearson.
Garrison, D. R., Anderson, T., & Archer, W. (2000). Critical inquiry in a text-based environment: Computer conferencing in higher education. The Internet and Higher Education, 2(2-3), 87–105. Form https://doi.org/10.1016/S1096-7516(00)00016-6.
Laohajaratsang, T. (2020). Online learning design and development. Educational Technology Journal, 15(2), 25-40.
Molenda, M. (2003). In search of the elusive ADDIE model. Performance Improvement, 42(5), 34-36. form
https://doi.org/10.1002/pfi.4930420508HTTP Status 429.
Na Songkhla, J. (2021). Interactive online learning environments: Principles and practices. Journal of Education Studies,
(3), 112-128.
Ratanapiern, W. (2022). Systematic approach to e-learning development. Digital Learning Review, 12(1), 45-62.
UNESCO. (2020). Education in a post-COVID world: Nine ideas for public action. UNESCO.
