การเรียนรู้ภาษาอังกฤษโดยใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอนร่วมกับเทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านบ่อแก้ว จังหวัดแพร่
คำสำคัญ:
คอมพิวเตอร์ช่วยสอน, การเรียนรู้ภาษาอังกฤษ, เทคโนโลยีความเป็นจริงเสริมบทคัดย่อ
การเรียนรู้ภาษาอังกฤษโดยใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอนร่วมกับเทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านบ่อแก้ว จังหวัดแพร่ พัฒนาขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ออกแบบและพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ช่วยสอนภาษาอังกฤษด้วยเทคโนโลยี AR ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านบ่อแก้ว ด้วยเว็บแอปพลิเคชัน และ 2) ศึกษาความพึงพอใจต่อการใช้งานของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านบ่อแก้ว กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำนวน 19 คน และคุณครู จำนวน 2 คน ของโรงเรียนบ้านบ่อแก้ว รวมทั้งสิ้น 21 คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) โปรแกรมคอมพิวเตอร์ช่วยสอนภาษาอังกฤษด้วยเทคโนโลยี AR และ 2) แบบสอบถามความพึงพอใจ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมคอมพิวเตอร์ช่วยสอนภาษาอังกฤษด้วยเทคโนโลยี AR ที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย 4 บทเรียน ได้แก่ อาหาร กิจกรรม เครื่องแต่งกาย และสิ่งของในห้อง โดยแต่ละบทเรียนประกอบด้วย ส่วนของคำศัพท์ ไวยากรณ์ แบบฝึกหัดก่อนและหลังเรียน และการใช้ AR ผ่านการสแกน QR Code เพื่อดูโมเดล 3 มิติของคำศัพท์พร้อมเสียง ระบบพัฒนาด้วยโปรแกรม Construct 2 และ MyWebAR ในรูปแบบเว็บแอปพลิเคชัน ท้ายสุดผลการประเมินความพึงพอใจของผู้ใช้งานระบบ พบว่า ระดับความพึงพอใจของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านบ่อแก้ว อยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ย 4.22 และมีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.76
เอกสารอ้างอิง
เกษศินี กุยวารี, ธัญญารัตน์ คำบุญเรือง และ ธิดาภัทร อนุชาญ. (2568). การพัฒนาเว็บแอปพลิเคชันเพื่อจัดเก็บข้อมูลพรรณไม้ด้วยเทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม กรณีศึกษา โรงเรียนน้ำดิบวิทยาคม จังหวัดลำพูน. วารสารวิชาการเพื่อการพัฒนานวัตกรรมเชิงพื้นที่, 6(1), 55-63.
ใจทิพย์ ณ สงขลา. (2561). การออกแบบการเรียนแนวดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฏฐ์นรี ฤทธิรัตน์ และ ธัญภา ชิระมณี. (2557). ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทย. In editors, การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 15: The 15th Graduate Research Conferences, วันที่ 28 มีนาคม 2557 (น. 2839-2848). ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ดุสิต ขาวเหลือง และ อภิชาติ อนุกูลเวช. (2562). การพัฒนาสื่อการเรียนรู้สามมิติแบบมีปฏิสัมพันธ์เสมือนจริงโดยใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม Augmented Reality (AR) เพื่อพัฒนาทักษะการคิดของนักศึกษาอาชีวศึกษาที่มีระดับการคิดอย่างมีวิจารณญาณต่างกัน. วารสารศึกษาศาสตร์, 30(3), 16-29.
ทัศนันท์ ชูโตศรี, ธนากร อุยพานิชย์, เอกภพ อินทรภู่, เปรมกมล จันทร์กวีกูล, ไอลดา ลิ้นจี่ และ ลลิตา เย็นระยับ. (2564). การพัฒนาสื่อเทคโนโลยีโลกเสมือนผสานโลกจริง วิชาวิทยาศาสตร์ เรื่อง ระบบย่อยอาหาร สำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(3), 103-117.
ทิศนา แขมมณี. (2561). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิดาภัทร อนุชาญ และ พิษณุ อนุชาญ. (2566).การพัฒนาแอปพลิเคชันด้วยความเป็นจริงเสริมเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้สถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ตามรอยพระพุทธเจ้าหลวง (รัชกาลที่ 5) ของจังหวัดสงขลา.วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 33(3), 1-15.
น้ำเพชร เทศะบำรุง. (2559). การพัฒนาสื่อเทคโนโลยี Augmented Reality เรื่อง บัตรภาพมีชีวิตเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นิติ เอี่ยมชื่น, ธิดาภัทร อนุชาญ และชัยรัตน์ จุสปาโล. (2565). การส่งเสริมการท่องเที่ยวเมืองรองจังหวัดพัทลุงสู่การสร้างคุณค่าด้วยเทคโนโลยีความจริงเสริม. วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา, 27(1), 1-14.
ปัณฑ์นพ ผจญทรพรรค, ณัฐวุฒิ โพธิ์ทักษิณ และ นรินทร์ มุกมณี. (2563). ปัญหาการเรียนภาษาอังกฤษของคนไทย, วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(3), 911-920.
ภัคภร แก่นสูงเนิน. (2557). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนแบบสถานการณ์จำลองวิชาภาษาอังกฤษ เรื่อง Buying and Selling ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการ Veridian E –Journal, Silpakorn University, 7(2), 687-698.
ภัทร์ณัฐสุดา จารุธีรพันธุ์. (2565). การพัฒนาแอปพลิเคชันความจริงเสริม (AR) สําหรับการนําเสนอผลิตภัณฑ์ชุมชนไทดํา บ้านนาป่าหนาด อําเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. วารสารสารสนเทศศาสตร์, 41(1), 86-102.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2562). การเรียนรู้แบบผสมผสาน: แนวคิดและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
ศูนย์พัฒนาระบบข้อมูลทางการศึกษา สนผ. สพฐ. (2565). บ้านบ่อแก้ว (1054390278) สังกัด สพป.แพร่ เขต 2. ระบบข้อมูลสินทรัพย์ สพฐ. สืบค้นจาก https://asset.bopp-obec.info/Home/BuildingBySchoolID?SchoolID=1054390278.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). การย้ายผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประจำปี พ.ศ. 2565. สำนักพัฒนาระบบบริหารงานบุคคลและนิติการ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. สืบค้นจาก https://personnel.obec.go.th/home/wp-content/uploads/2022/06/1.-ว-3246-แจ้ง-สพท.ทุกเขต.pdf.
สุนทรี มนตรีศรี และ ทะนงศักดิ์ โสวจัสสตากุล. (2562). การพัฒนาเทคโนโลยีเสมือนจริง เรื่องสร้างงานแอนิเมชั่น สําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 18(2), 40-47.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2557). เทคโนโลยีการศึกษา: หลักการ ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.
อัครเทพ อัคคีเดช. (2563). การพัฒนาสื่อเทคโนโลยีความเป็นจริงเสริมเรื่อง เครื่องดนตรีสากล สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ องครักษ์. (การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาศิลปศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
อำรัน มะลี, นุชนาฏ ใจดำรงค์ และ เมธี ดิสวัสดิ์. (2562). การพัฒนาแอนิเมชันร่วมกับเทคโนโลยีออคเมนเต็ดเรียลลิตี้ เรื่อง โครงสร้างของพืช กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 8(1), 158–172.
Azuma, R. T. (1997). A survey of augmented reality. Presence: Teleoperators & Virtual Environments, 6(4), 355-385.
Best, J.W. (1977). Research in Education. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice-Hall Publisher.
Evans, V. and Dooley, J. (2018a). Textbook SPARK 1. [หนังสือเรียน รายวิชาพื้นฐาน ภาษาอังกฤษ SPARK ม.1]. United Kingdom: Express Publishing; Bangkok: Aksorn Charoen Tat ACT Co.,Ltd.
Evans, V. and Dooley, J. (2018b). Workbook SPARK 1. [แบบฝึกหัด รายวิชาพื้นฐาน ภาษาอังกฤษ SPARK ม.1]. United Kingdom: Express Publishing; Bangkok: Aksorn Charoen Tat ACT Co.,Ltd.
Likert, R. (1967). The method of constructing and attitude scale, in attitude theory and measurement. New York: Wiley & Son.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2, 49-60.
