Effect of mirror therapy on lower limb rehabilitation among stroke patients, Sichon Hospital, Nakhon Si Thammarat Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study was quasi-experimental study design. The objective to study the effectiveness of mirror therapy on lower limb rehabilitation among stroke patients on lower limb rehabilitation in stroke patients. The sample group were the stroke patients with stroke who receive services at Sichon Hospital. The 30 samples were divided into 2 groups: 15 cases in experimental group and 15 cases in comparison group. The data collecting was using questionnaires. Data were analyzed by descriptive statistics and analyze relationships with paired t-test and Repeated Measures ANOVA. The results of the study founded that after rehabilitate the lower limbs with a mirror, there was increase the Barthel Index in significantly p-value < 0.05 level. For the Stroke Rehabilitation Assessment of Movement (STREAM) assessing founded the lower movement and basic movement were significantly at the p-value <0.05 level, while the arm movement was no different after the rehabilitation. Finally, the rehabilitation of stroke patients should continuous and taking care of patients at home, it will be possible to give patients more effective in rehabilitation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะใดๆ ที่นำเสนอในบทความเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว โดยบรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยปทุมธานี ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด มหาวิทยาลัย บรรณาธิการ และกองบรรณาธิการจะไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดหรือผลที่เกิดจากการใช้ข้อมูลที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้
References
ถกลวรรณ บุญเต็ม, อ้อมแก้ว นิยมวัน, จีรนุช กองเมืองปัก, จารุวรรณ สุขศรีศิริวัชร. (2565). ผลของกระบวนการเยี่ยมบ้านและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองระยะกลาง ในอำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ ปีที่ 37 ฉบับที่ 3 หน้า 519-29
ธัญญารัตน์ วงค์ชนะ (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคหลอดเลือดสมองของผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก.วิทยานิพนธ์หลักสูตรสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต.
มหาวิทยาลัยนเรศวร
บุญรัตน์ โง้วตระกูล (2560). การเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาและความเร็วในการลุกขึ้นยืน โดยใช้โปรแกรมควบคุมจินตภาพการเคลื่อนไหวร่วมกับการออกกำลังกายในผู้สูงอายุ: การศึกษาคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อและคลื่นไฟฟ้าสมอง. ดุษฎีนิพนธ์ วิทยาลัยวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปรีดา สังข์สว่าง. (2563). ผลของการฟื้นฟูสมรรถภาพการเดินด้วยขาเทียมที่มีต่อความสามารถในการเคลื่อนไหวของผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกที่พิการขาขาดในโรงพยาบาลนครปฐม. วารสารวิทยาลัยราชสุดา ปีที่ 17 ฉบับที่ 2 หน้า 2-17
ผกามาศ พิริยะประสาธน์, กรอนงค์ ยืนยงชัยวัฒน์, นพพล ประโมทยกุล, กฤษณา ครุฑนาค. (2562). ผลของการทำกายภาพบำบัดที่บ้านในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองระยะเรื้อรังที่ไม่ได้รับการฟื้นฟูแล้ว: การศึกษาเบื้องต้นThammasat Medical Journal, Vol. 19 Supplement August 2019. หน้า 48-56
โรงพยาบาลสิชล. (2566). เวชระเบียน: ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง ปะจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. นครศรีธรรมราช
วรรณา บุญสวยขวัญ, อมรรัตน์กลับรอด. (2565). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อระยะเวลาการมารับการรักษาของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองในระยะเฉียบพลัน งานอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลเชียรใหญ่ . วารสารศาสตร์สุขภาพและการศึกษา ปีที่ 2 ฉบับที่ 2 หน้า 61-75
สมพร สังขรัตน์ สุรีพร อุทัยคุปต์ มทิตา แก้วสุทธิ. (2016). ความน่าเชื่อถือภายในและระหว่างผู้ประเมินการใช้แบบประเมิน Stroke Rehabilitation Assessment of Movement (STREAM). Journal of Associated Medical Science. Vol. 50 No.1 January 2017. หน้า 71-86
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส) (2555). กรมควบคุมโรครณรงค์วันอัมพาตโลก ปี 2555. สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2566. เข้าถึงได้จาก https://shorturl.at/650Aj
Bloom, B. M. (1968). Learning for Mastery. Center for the Study of Evaluation of Instructional Programs, 1, 1-12
Buchner, J. (2010), Bacterial Hsp90 – desperately seeking clients. Molecular Microbiology, 76: 540-544. https://doi.org/10.1111/j.1365-2958.2010.07140.x
Cohen, J. (1977). Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences (Revised Ed.)
Health data center. (2566). การป่วยด้วยโรคไม่ติดต่อที่สำคัญ: อัตราการป่วยด้วยโรคหลอดเลือดสมอง. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม 2566 เข้าถึงได้จากhttps://hdcservice.moph.go.th/hdc/reports/report.php?&cat_id=6a1fdf282fd28180eed7d1cfe0155e11&id=3092c3c3250ae67155f7e134680c4152
Health data center. (2566). การป่วยด้วยโรคไม่ติดต่อที่สำคัญ: อัตราการป่วยด้วยโรคหลอดเลือดสมอง เขตสุขภาพที่ 11 ปีงบประมาณ 2565. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม 2566 เข้าถึงได้จากhttps://hdcservice.moph.go.th/hdc/reports/report.php?&cat_id=6a1fdf282fd28180eed7d1cfe0155e11&id=3092c3c3250ae67155f7e134680c4152
Inpha S. (2014). Guide to patient receive artificial joint replacement surgery. Faculty of Nursing Mahidol University
Ministry of Public Health. (2009). Professional Standards for the art of healing in Occupational Therapy. Bureau of Sanatorium and Art of Healing. Department of Health Service Support. Nonthaburi
Moseley GL, Gallace A, Spence C. (2008). Is mirror therapy all it is cracked up to be? Current evidence and future directions. Pain 2008; 138: 7-10
Steenbergen B, Craje C, Nilsen DM, Gordon AM. (2009). Motor imagery training in hemiplegic cerebral palsy: a potentially useful therapeutic tool for rehabilitation. Dev Med Child Neurol 2009; 51: pp. 690-696.
Utrarachkij, N., Reecheeva, N., Siriratna, P., Thamronglaohaphan, P., & Chira-adisai, W. (2016). Functional Outcomes of Upper and Lower Limbs after Rehabilitation Program in Sub-acute and Chronic Stroke patients at Ramathibodi Hospital. Thai Journal of Rehebil Med, 26(2), pp.47-53.
Yavuzer G, Selles R, Sezer N, Sütbeyaz S, Bussmann JB, Köseoglu F, et al. (2008). Mirror therapy improves hand function in subacute stroke: a randomized controlled trial. Arch Phys Med Rehabil 2008; 89: pp. 393-8.